26 Απριλίου: Σήμερα (Μεγάλη Παρασκευή, 26/04) έχει οριστεί η Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας.
26 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας: Ορισμός – διαχωρισμός
Διανοητική ιδιοκτησία ονομάζονται τα δικαιώματα των δημιουργών που προκύπτουν από τη δημιουργία ενός προϊόντος του νου, το οποίο έτσι αντιμετωπίζεται ως άυλο περιουσιακό στοιχείο.
Ο όρος «διανοητική ιδιοκτησία» είναι διεθνούς εμβέλειας ορισμός και διακρίνεται σε δύο κατηγορίες:
1η κατηγορία: Η βιομηχανική ιδιοκτησία, η οποία περιλαμβάνει τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας ή αλλιώς εφευρέσεις, τα υποδείγματα χρησιμότητας ή διαφορετικά μικρές εφευρέσεις, τα δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών όπως και τα σήματα, τα βιομηχανικά σχέδια και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ονομασίες προελεύσεως.
2η κατηγορία: Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύει κυρίως έργα λογοτεχνίας και τέχνης, όπως για παράδειγμα τα βιβλία, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη φωτογραφία, την αρχιτεκτονική, το λογισμικό, αλλά και τα συγγενικά δικαιώματα για τις ηχογραφήσεις, τις εκτελέσεις και τις παραστάσεις των έργων, τα ραδιοφωνικά και τα τηλεοπτικά προγράμματα.
Αρμόδιος διεθνής οργανισμός είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Διανοητικής Ιδιοκτησίας (Π.Ο.Δ.Ι).
26 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Διανοητικής Ιδιοκτησίας
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Διανοητικής Ιδιοκτησίας (σ.σ. στα αγγλικά αναφέρεται ως World Intellectual Property Organization, WIPO – στα γαλλικά αναφέρεται ως Organisation Mondiale de la Propriété Intelectuelle, OMPI) αποτελεί μία από τις δεκαέξι εξειδικευμένες υπηρεσίες του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Ο Π.Ο.Δ.Ι ιδρύθηκε το 1967 για δύο λόγους. Ο πρώτος είχε να κάνει με το να ενθαρρύνει τη δημιουργική δραστηριότητα, ενώ ο δεύτερος με το να προωθήσει την πνευματική ιδιοκτησία διεθνώς. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Διανοητικής Ιδιοκτησίας έχει προς το παρόν 189 κράτη-μέλη και διαχειρίζεται σε 24 διεθνείς συνθήκες. Επίσης, η έδρα του βρίσκεται στη Γενεύη.
26 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας: Ποιοι εντάσσονται στο πρόγραμμα ιδιοκτησίας του
1. Η εναρμόνιση εθνικών νόμων για τα πνευματικά δικαιώματα
2. Η παροχή υπηρεσιών πάνω σε διεθνείς αιτήσεις για δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας
3. Η ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας
4. Η παροχή νομικής ή τεχνικής υποστήριξης σε άλλες χώρες
5. Η βοήθεια εξεύρεσης λύσης σε διαμάχες για την ιδιωτική διανοητική ιδιοκτησία
6. Η κατάδειξη της τεχνολογίας της πληροφορίας ως μέσο αποθήκευσης, πρόσβασης και χρήσης πνευματικά κατοχυρωμένης πληροφορίας.
