25 Απριλίου: Σήμερα (Μεγάλη Πέμπτη, 25/04) είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γονικής Αποξένωσης ή Αλλοτρίωσης, όπως την γνωρίζουν ορισμένοι άνθρωποι. Η σημερινή ημέρα έχει αφιερωθεί και καθιερωθεί στο συγκεκριμένο φαινόμενο, το οποίο γίνεται αντιληπτό σε άτομα παιδικής ηλικίας.
25 Απριλίου – Ακολουθούν αναλυτικά, ο ορισμός, τα συμπτώματα και η θεραπεία και η έκθεση της Μέρι Μπανότι για τη Γονική Αποξένωση:
25 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Γονικής Αποξένωσης: Ορισμός
Το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης ή Αλλοτρίωσης είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε παιδιά, τα οποία δεν επιθυμούν επαφή με κάποιον από τους δύο γονείς. Αυτό εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά χωρισμένων γονέων. Εκδηλώνεται με άγχος, νευρικότητα, κατάθλιψη, αδιαφορία προς τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια, εχθρότητα και απέχθεια. Το 2002 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης, κατά τη διάρκεια διεθνούς συνδιάσκεψης. Η ιδέα για την καθιέρωση μιας Παγκόσμιας Ημέρας για την Γονική Αποξένωση ξεκίνησε από τον Καναδά το 2005 και γρήγορα απέκτησε παγκόσμιο χαρακτήρα.
25 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Γονικής Αποξένωσης: Συμπτώματα
1. άγχος
2. νευρικότητα
3. κατάθλιψη
4. αδιαφορία προς τον γονέα, που δεν έχει την επιμέλεια
5. εχθρότητα
6. απέχθεια
7. δεν θέλει τηλεφωνική ή άλλη επαφή
8. φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά του μπροστά στον γονέα από τον οποίο εξαρτάται με δικαστική απόφαση
9. Σύνδρομο της Στοκχόλμης
10. συκοφαντική δυσφήμιση.
25 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Γονικής Αποξένωσης: Θεραπεία
1. Απεμπλοκή από δικαστήρια.
2. Να παρακολουθoύνται γονείς και παιδί από ψυχίατρο
3. Να υπάρχει επιθυμία στήριξης και βοήθειας από τους γονείς
25 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Γονικής Αποξένωσης: Η έκθεση της Μέρι Μπανότι
Η Μέρι Μπανότι, διεθνής διαμεσολαβήτρια για τις απαγωγές παιδιών, αναφέρει στο παράρτημα V της έκθεσής της για τη Γονική Αποξένωση ή Αλλοτρίωση: «Αυτό το φαινόμενο αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως πρόβλημα των παιδιών στα οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στον ένα ή στον άλλο γονέα. Ο γονέας που έχει την επιμέλεια φροντίζει να αποξενώσει τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια από τα παιδιά του και αυτή η πρακτική είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένη και έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί. Είναι σημαντικό οι δικαστικές αρχές και οι κοινωνικοί λειτουργοί που αναλαμβάνουν παιδιά σε αυτή την κατάσταση να γνωρίζουν ότι υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και δεν πρέπει να κάνουν διακρίσεις κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόσβαση και τα δικαιώματα επίσκεψης».
