Νομίζετε πως μόνο εμείς, οι κοινοί θνητοί αντιμετωπίζουμε προβλήματα; Δεν είναι έτσι. Πρόσφατα ο Κιάνου Ριβς μίλησε για το παρελθόν του και την απώλεια..
Ακόμη και οι σταρ του κινηματογράφου περνούν δύσκολα στη ζωή τους. Μπορεί όχι επαγγελματικά και οικονομικά, αλλά συναισθηματικά.
Ο γοητευτικός σταρ, επιτομή της διακριτικότητας, μίλησε πρόσφατα στην Guardian για το παρελθόν του και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα τραγικά γεγονότα.
Βλέποντάς τον πιστεύουμε ότι κάνει μια ξέφρενη και πλούσια ζωή. Άλλωστε θα μπορούσε μετά τις πολλές κινηματογραφικές του επιτυχίες.
“Είναι ευκολότερο να τον φανταστεί κάποιος να περπατάει στο φεγγάρι παρά να πίνει σαμπάνια σε ένα γιοτ μαζί με άλλους σταρ.
Άλλωστε, η πιο διάσημη φωτογραφία που τον έχει τραβήξει ποτέ παπαράτσι τον δείχνει σε μια παραλία, να τρώει σάντουιτς από πλαστική σακούλα.
Δύσκολο να φανταστεί κάποιος τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο να κάνει το ίδιο πράγμα».
Η δημοσιογράφος Hadley Freeman επιλέγει να ανοίξει το κείμενο της συνέντευξης που πήρε πρόσφατα από τον Κιάνου Ριβς με μια εισαγωγή αφιερωμένη στην απλότητα του 54χρονου σήμερα ηθοποιού.
Ο κινηματογραφικός σταρ αν και έγινε το νέο πρόσωπο του Saint Laurent, αδιαφορεί για τη λάμψη και την πολυτέλεια του Χόλιγουντ.
Οι απώλειες που τον σημάδεψαν
Μια άλλη λέξη που μας έρχεται αυτομάτως στο μυαλό στο άκουσμα του ονόματός του -πέρα, φυσικά, από το «γοητευτικός»- είναι η διακριτικότητα.
Έχει κρατήσει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φλας των φωτογράφων και τη δημοσιότητα.
Κι όμως στη συνέντευξη που έδωσε στη Βρετανίδα ρεπόρτερ με αφορμή τον νέο ρόλο του στην ταινία «John Wick: Chapter 3 – Parabellum», εμφανίζεται αναπάντεχα εξομολογητικός, για τα δικά του τουλάχιστον δεδομένα.
Ο Τζον Γουίκ, ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει ο Ριβς στη συγκεκριμένη σειρά ταινιών, έχει μια βαθιά μελαγχολία με την οποία μπορεί εύκολα να ταυτιστεί ο ηθοποιός.
Παρόλο που δεν το διατυμπανίζει, το παρελθόν του Κιάνου Ριβς έχει στιγματιστεί από μια σειρά από τραγικά γεγονότα.
Το 1999 η επί πολλά χρόνια σύντροφός του, Jennifer Syme, γέννησε νεκρή την κόρη τους, Ava.
Το ζευγάρι σύντομα χώρισε και μόλις δύο χρόνια μετά η Syme σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.
Από τότε ο Ριβς δεν έχει αποκτήσει άλλα παιδιά ούτε έχει κάνει, από ό,τι είναι γνωστό, άλλη μακροχρόνια σχέση.
Ωστόσο με αφορμή τη νέα του ταινία λέει στη Βρετανίδα δημοσιογράφο ότι «τόσο σε έναν ρόλο όσο και στην αληθινή ζωή, θρηνείς για την αγάπη ενός ανθρώπου που έχασες και κάθε φορά που έρχεσαι σε επαφή με εκείνη τη φλόγα, παραμένει θερμή.
Μπορώ να το καταλάβω απόλυτα και θεωρώ ότι πρόκειται για κάτι που δεν μπορείς να δουλέψεις.
Η απώλεια και το πένθος είναι πράγματα που δεν ξεπερνάς ποτέ.
Σε ακολουθούν πάντα» σχολιάζει.
Καθώς μεγαλώνει σκέφτεται περισσότερο τους ανθρώπους που έχει χάσει;
«Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με την ηλικία.
Είναι κάτι που σε ακολουθεί πάντα, απλώς έχει τα πάνω και τα κάτω του» απαντά.
Η δύσκολη παιδική ηλικία
Ούτε η παιδική ηλικία του Κιάνου Ριβς -που έχει ρίζες από Λίβανο, Βρετανία, Χαβάη και Κίνα- ήταν εύκολη.
Σε ηλικία μόλις τριών ετών, ο πατέρας του εξαφανίστηκε εντελώς από τη ζωή της οικογένειάς του.
Ο Κιάνου και η αδερφή του μεγάλωσαν με διάφορους πατριούς.
Η δημοσιογράφος σχολιάζει ότι τα τρία χρόνια είναι μια δύσκολη ηλικία για να ζήσει ένα παιδί την εξαφάνιση του ενός γονιού του.
«Σίγουρα είναι τραυματική. Αλλά δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πώς με επηρέασε, γιατί δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου σε μια διαφορετική περίπτωση» εξηγεί ο ίδιος.
Το 1991 ο Ριβς, στη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Το δικό μου Αϊντάχο», έγινε φίλος με τον Ρίβερ Φίνιξ.
Οι δυο τους ήρθαν κοντά μέσα από την αγάπη για τη μουσική, την αδιαφορία απέναντι σε ό,τι γκλαμ, αλλά και το δυσλειτουργικό περιβάλλον στο οποίο είχαν μεγαλώσει.
Ο Φίνιξ έζησε ως παιδί σε μια αμερικανική αίρεση.
Ο Ρίβερ, ωστόσο, πέθανε μόλις το 1993 από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Όταν η δημοσιογράφος ρωτάει τον Ριβς πώς κατάφερε να αποφύγει τις εξαρτήσεις, εκείνος απαντάει.
Κουλ, λακωνικός σαν να πρόκειται για το πιο προφανές πράγμα στον κόσμο λέει: «Απλά δεν ήταν το στυλ μου».
Τελικά όλοι οι άνθρωποι, πλούσιοι ή φτωχοί, διάσημοι ή άσημοι, έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους δικούς μας “δαίμονες”. Κι όταν αυτοί έχουν να κάνουν με την απώλεια, τότε είναι δύσκολο. Μπορεί το χαμόγελο να κρύβει τον πόνο, αλλά ο πόνος δύσκολα φεύγει από την καρδιά.
Το παράδειγμα του Κιάνου Ριβς είναι χαρακτηριστικό. Ακόμη και οι άνθρωποι που έχουν όλο τον κόσμο στα πόδια τους ίσως δεν έχουν αυτούς που πραγματικά επιθυμούν.
