Οι διάσημοι ανήλικοι αλλά ξεχασμένοι ενήλικες είναι οι ηθοποιοί που είχαν το χάρισμα, τη λάμψη και τη γοητεία και έγιναν από την πρώτη στιγμή αστέρια του σινεμά ή της τηλεόρασης, ωστόσο, η πορεία τους στο μέλλον πήρε την κατηφόρα.
Τα πλήθη τούς λάτρευαν και οι ίδιοι θεώρησαν φυσικότατα πως η καριέρα τους ήταν εξασφαλισμένη, έχοντας ήδη βάλει γερά θεμέλια.
Κι όμως, σύντομα θα έβλεπαν το μέλλον να τους γυρνά την πλάτη, λες και οι ρόλοι που τους ανέδειξαν θέλησαν να σφραγίσουν τις επαγγελματικές τους ζωές.
Ξοφλημένοι πια από μια βιομηχανία αδηφάγα, άλλοι έφυγαν εθελοντικά από τη showbiz για να κυνηγήσουν άλλες προτεραιότητες στη ζωή και άλλοι παραδέρνουν ακόμα παλεύοντας για ένα ρολάκι.
Ο Karate Kid! Ποιος να ξεχάσει τον κινηματογραφικό «Ντάνι ΛαΡούσο» στο φιλμ-σταθμό στην κατηγορία του; Όλοι μάλλον, μιας και έκτοτε περιδιαβαίνει σαν γυρολόγος τα στούντιο αναζητώντας ένα ρολάκι! Παρά το γεγονός ότι ήταν είδωλο για τους έφηβους (αν και 23χρονών όταν έπαιξε τον Ντάνιελ Σαν το 1984), κάτι που επιβεβαίωσε με τα «Karate Kid» 2 και 3, ο μόνος αξιοπρεπής ρόλος που ανέλαβε ποτέ στα 30 χρόνια που ακολούθησαν την πρώτη επιτυχία του ήταν στο «Ξαδελφάκι μου τον Βίνι» το 1992.
Μετά το 1992, έχει κάνει μερικά περάσματα από κάκιστες σειρές της αμερικανικής τηλεόρασης, αλλά και ταινίες που ούτε ο ίδιος δεν θέλει να θυμάται.
Ο έφηβος-θαύμα είχε στο ενεργητικό του μέχρι τα 25 του ταινίες όπως το αξέχαστο «Teen Wolf» (1985) αλλά και την «Επιστροφή στο μέλλον» (1985)! Αστέρι πρώτου μεγέθους, ο Καναδός ήταν γνωστός στην καναδική τηλεόραση ήδη από τα 15 του χρόνια, κι έτσι πίστεψε πως η καριέρα του μόνο τον ανήφορο θα τραβούσε.
Κι όμως, η επόμενη σοβαρή πρόταση δεν θα ερχόταν παρά το 1996, κι αυτό στην τηλεόραση. Τον ακούσαμε και ως «Ποντικομικρούλη» το 1999, κι αυτό ήταν όλο. Την ίδια εποχή χτυπήθηκε και από τη Νόσο του Πάρκινσον, αν και η καριέρα του είχε πάρει την κάτω βόλτα πριν τον βρει η συμφορά.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον κομματάκι ενοχλητικό φύτουκλα «Στιβ Ερκλ» της «Οικογένειας Γουίνσλοου»; Κανείς που έζησε στη δεκαετία του 1990, αναμφίβολα! Ο αγαπημένος σκασίκλας, αφού εξαργύρωσε την ανεπανάληπτη φήμη του σε διαφημιστικά, περιορίστηκε σε μικρορολάκια σε σειρές και ταινίες που ούτε ο ίδιος δεν θυμάται.
Πλέον δεν έμοιαζε φυσικά με το ασθενικό παιδάκι της «Οικογένειας Γουίνσλοου», καθώς μεγάλωσε και άλλαξε πολύ. Τα τελευταία χρόνια η τύχη του αγνοείται, σε όρους showbiz πάντοτε…
Η τηλεοπτική «Λίζα» της αξέχαστης εφηβικής σειράς των ’90s «Πριν χτυπήσει το κουδούνι» ακολούθησε κι αυτή τη μοίρα των πρωταγωνιστών, μη συνεχίζοντας δηλαδή την καριέρα της κατά κανέναν τρόπο. Μετά τη λήξη της σειράς το 1993, ήταν σαφές πως είχε ζήσει τα δικά της 15 λεπτά δημοσιότητας.
Παρά το γεγονός ότι έπαιξε μερικά ρολάκια στην τηλεόραση κυρίως, τα παράτησε οριστικά το 2002 και πλέον γράφει σενάρια. Και κάνει πλαστικές με τη σέσουλα φυσικά, όχι πάντα με τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Ο κύριος «Miami Vice»! Δεν μπορεί να έζησε κάποιος στα ’80s και να μην ξέρει τον Φίλιπ Τόμας, τον τηλεοπτικό μυστικό ντετέκτιβ «Ricardo Tubbs». Τρομερό αστέρι όσο διαρκούσε η σειρά (προβαλλόταν από το 1984), όλοι θα τον ξέχναγαν μαγικά το 1990, όταν κόπηκε το σίριαλ και έμεινε στα αζήτητα. Έκτοτε έχουν περάσει πάνω από 25 χρόνια και κανείς δεν ξανάκουσε γι’ αυτόν, εκτός φυσικά από κάτι σίριαλ της κακιάς ώρας.
Μετά τσαλαβούτησε στο τραγούδι, με την ίδια τραγική μοίρα. Ο μόνος αξιοπρεπής ρόλος που πήρε από το 2003 ως τα σήμερα ήταν όταν δάνεισε τη φωνή του στο videogame «Grand Theft Auto: Vice City Stories»!
Γνωστή από τον αξέχαστο ρόλο της στο «American Pie», η Ριντ θα εξαργύρωνε τη φήμη της με ξέφρενα πάρτι και άπειρες πλαστικές επεμβάσεις. Αστέρι πολύ πριν παίξει στην εμβληματική ταινία του αμερικανικού σινεμά το 1999 και με περισσότερα από 100 διαφημιστικά στο ενεργητικό της, η νεαρή και καλλίγραμμη Ριντ φιγούραρε πια ως η νέα σταρλετίτσα του Χόλιγουντ, έχοντας τη βιομηχανία κυριολεκτικά στα πόδια της.
Κι όμως, οι δουλειές που έκανε μετά ήταν όλες τους παταγώδεις αποτυχίες και η ίδια πήρε τον κατήφορο μετά το 2002, με καθημερινά πάρτι και τόνους αλκοόλ. Παρά ταύτα, συνέχισε να παίρνει ρόλους με το τσουβάλι, σε ταινίες και σειρές που κανείς δεν θυμάται όμως. Κάποια στιγμή θεώρησε πως μόνο αν διατηρούσε την εξωτερική της εικόνα θα συνέχιζε να είναι μέλος του Χόλιγουντ, γι’ αυτό και επιδόθηκε -όπως είπε- σε μια πληθώρα πλαστικών που θα την άφηναν σχεδόν παραμορφωμένη. Το 2008 μπήκε σε κλινική για εθισμό στο αλκοόλ αλλά και νευρική ανορεξία.
Το παιδί-θαύμα του αμερικανικού σινεμά που έπαιζε τον «Τζούνιορ» στο «Προβληματικό παιδί» 1 και 2 της δεκαετίας του 1990 δεν χρειάζεται συστάσεις. Συστάσεις θα χρειαζόταν ενδεχομένως για το ποιος είναι σήμερα, καθώς η καριέρα του έμεινε στην παιδική ηλικία.
Πλέον τσαλαβουτά στη μουσική και περνά τις μέρες του στο ίντερνετ αναλογιζόμενος τα παλιά μεγαλεία και γράφοντας γι’ αυτά.
Ο φοβερός και τρομερός πιτσιρικάς της «Έκτης αίσθησης» (1999) συνέχισε την παιδική του καριέρα με το «Artificial Intelligence» και άλλες δυνατές ταινίες, θέτοντας τα θεμέλια για μια καριέρα που δεν θα ερχόταν ωστόσο ποτέ. Θα ερχόταν όμως η δύσκολη εφηβεία, όταν και θα έπνιγε τα όνειρά του στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Πλέον συλλαμβάνεται συχνά για οδήγηση υπό επήρεια μέθης και ό,τι κάνει, ανήκει στην προσωπική του ζωή.
Άλλος ένας νεαρός που έκανε τρομερή καριέρα ως κινηματογραφικός έφηβος σε τόσες και τόσες ταινίες που έβγαιναν με τη σέσουλα στη δεκαετία του 1980 και τις αρχές του 1990. Έπαιζε συνήθως τον δημοφιλή του σχολείου που όλες έβρισκαν ακαταμάχητο. Οι τελευταίες του επιτυχίες ήταν στο «Σαββατοκύριακο του Μπέρνι» το 1989 και στο sequel του 1993, όταν και θα τέλειωναν όλα λίγο-πολύ.
Τα επόμενα 25 χρόνια δεν θα ακολουθούσαν το ίδιο μοτίβο. Όπου κι αν έχει εμφανιστεί, ούτε προσωπική επιτυχία έκανε ούτε εμπορική απήχηση βρήκαν οι δουλειές του. Ίσως έφταιγε πως πλέον είχε βουτηχτεί στο αλκοόλ. Όπως εξομολογήθηκε κάποια στιγμή, έχασε όλη την πρώτη προεδρική θητεία του Μπους (1988-1992) εξαιτίας του αλκοολισμού του.
Η «Λόις Λέιν» των πρώτων «Superman»! Ήθελε να γίνει ηθοποιός από μικρή και έγινε τελικά. Κάποια στιγμή βρέθηκε στο πλευρό του Μπράιαν ντε Πάλμα, όταν και άρχισε να παίρνει τους πρώτους καλούς της ρόλους, μέχρι εκείνο το 1978 που θα γινόταν η αξέχαστη «Λόις Λέιν» με την εξωγήινη επιτυχία.
Αφού έπαιξε και στα επόμενα τρία φιλμ του franchise, περιορίστηκε μετά σε κομπαρσιλίκια σε σινεμά και τηλεόραση. Η προσωπική της ζωή είχε πάρει την κάτω βόλτα, με συχνούς νευρικούς κλονισμούς, διαζύγια με το τσουβάλι και άλλες περιπέτειες που υπερβαίνουν τα όρια της λίστας μας, για να το θέσουμε κομψά.
Άλλο ένα παιδί-θαύμα του Χόλιγουντ, συνέχισε κανονικά την καριέρα του και ως έφηβος. Όταν έπαιξε μάλιστα στους «Επαναστάτες χωρίς αύριο» το 1983, είχε πια ένα κάρο επιτυχημένων ταινιών στο ενεργητικό του και η καριέρα του φάνταζε εξασφαλισμένη. Η τελευταία του αξιόλογη δουλειά θα ερχόταν ωστόσο το 1986 («Soul Man»).
Μετά καταποντίστηκε και έκτοτε κάνει φιλότιμες προσπάθειες να καθιερωθεί εκ νέου ως χολιγουντιανός ηθοποιός. Εμφανίζεται βέβαια συχνά-πυκνά, αν και οι δουλειές που κάνει δεν είναι ακριβώς αξιομνημόνευτες. Οι περισσότερες είναι σειρές της κακιάς ώρας που ούτε στις ΗΠΑ δεν βλέπουν.
Ποιος δεν θυμάται τον «Χόμπι Μπιουκάναν», τον γιο του «Μιτς» στη σειρά-ορόσημο «Baywatch»; Ο Τζάκσον ενσάρκωσε τον πιτσιρικά από το 1991-1999 και τον παρακολουθήσαμε να μετατρέπεται από παιδάκι σε νεαρό άντρα. Στα χρόνια του «Baywatch» έκανε μάλιστα και μια σχετικά πετυχημένη καριέρα σαν ποπ αοιδός, βάζοντας μπετά για το μέλλον.
Το 1999 εγκατέλειψε το «Baywatch», για το οποίο είπε μάλιστα πως ήταν λίγο γι’ αυτόν, μιας και πλέον έβλεπε τον εαυτό του ως αστέρι της μουσικής. Ούτε στη μουσική δικαιώθηκε όμως ούτε και στην υποκριτική, πόσο μάλλον που το 2005 συνελήφθη έχοντας στήσει εργαστήριο παρασκευής μεθαμφεταμίνης στο σπίτι του. Εθισμένος δεν ήταν μέχρι τότε μόνο στα ναρκωτικά, αλλά και στις πλαστικές επεμβάσεις. Και το κοινωνικό δίκτυο MySpace φυσικά, όπου τον βρίσκεις ανά πάσα στιγμή.
Ο «Μπούκερ»! Ο Γκριέκο ήταν ίσως το πλέον ανερχόμενο αστέρι του Χόλιγουντ στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και έχουμε δύο καλούς λόγους γι’ αυτό: τις αστυνομικές σειρές «21 Jump Street» και «Booker»! Και ξαφνικά όλα εκτροχιάστηκαν και το μοντέλο του Αρμάνι που είχε γίνει ηθοποιός περιέπεσε στην αφάνεια.
Αγαπημένος των γυναικών, όταν κόπηκαν οι υποκριτικές προτάσεις το 1990 είπε να μεταπηδήσει στο τραγούδι, στο οποίο δεν θα έβρισκε ωστόσο αυτό που λαχταρούσε. Περιορίστηκε έτσι σε ρόλους ακόμα και σε ταινίες που βγήκαν κατευθείαν σε DVD. Το 2011 ο αμερικανικός Τύπος έσπαγε πλάκα με το πόσο παρακαλούσε να πάρει τον ρόλο του Τσάρλι Σιν στο «Two and a Half Men».
Ο ανεκδιήγητος μικρούλης «Μπαντ Μπάντι» του «Παντρεμένοι με παιδιά» ξεκίνησε την καριέρα του με φόρα. Στα 10 χρόνια που κράτησε η σειρά (1987-1997), ο Ντέιβιντ μεγάλωσε και έγινε νεαρός κύριος. Πλέον όμως κανείς δεν τον ήθελε, κι έτσι ακολουθώντας τη μοίρα πολλών ακόμα παιδιών ηθοποιών είπε να δοκιμάσει την τύχη του στο τραγούδι.
Το ραπ άλμπουμ του δεν πήγε όμως καθόλου καλά, παίρνοντας κι αυτό την κάτω βόλτα, όπως άλλωστε και η υποκριτική του καριέρα. Ο μεγαλύτερος ρόλος του θα ερχόταν το 2002 σε ένα ριάλιτι της αμερικανικής τηλεόρασης, καθώς οι κινηματογραφικές του συμμετοχές ήταν όλες τους εντελώς αποτυχημένες.
Ως το αρχέτυπο ίσως των παιδιών-θαυμάτων του κινηματογράφου, ο «Κέβιν ΜακΆλιστερ» του «Μόνος στο σπίτι» έγινε γνωστός στα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Καριέρα άρχισε ήδη από τα τέσσερά του χρόνια, αν και θα έπρεπε να περιμένει το «Μόνος με τον θείο» το 1989 για να γίνει πραγματικό αστέρι του πανιού.
Το 1990 μάλιστα, ολοκληρώνοντας το «Μόνος στο σπίτι», ήταν το μόνο πιτσιρίκι στο Χόλιγουντ που ζητούσε και έπαιρνε 10 εκατ. δολάρια την ταινία! Κολλητός πια του Μάικλ Τζάκσον, έζησε την επιτυχία ως το μεδούλι του με το sequel του «Μόνος στο σπίτι», αν και εκεί έμειναν όλα. Οι υπόλοιπες ταινίες του δεν είχαν την ίδια τύχη και αυτός σταμάτησε μυστηριωδώς την υποκριτική το 1994. Από τις αρχές του 2000 προσπάθησε να αναβιώσει την καριέρα του, αν και ήταν σαφές πια πως οι μέρες της δόξας ήταν ολότελα παρελθόν.