Η Μπουμπουλίνα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελληνική επανάσταση. Αποτελεί έναν μύθο όταν ο λαός χρησιμοποιεί το όνομά της για να χαρακτηρίσει μία δυναμική γυναίκα.
Η ζωή της ξεκίνησε μέσα σε μια φυλακή και ήταν ταραχώδης. Δυναμική χωρίς να λογαριάζει φόβο, ξόδεψε την περιουσία που κληρονόμησε στον αγώνα για τη λευτεριά. Παντρεύτηκε δυο φορές και οι άνδρες της σκοτώθηκαν με τον ίδιο τρόπο.
Γεννήθηκε στην Ύδρα, στις 11 Μαΐου του 1771, μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όταν η μητέρα της πήγε εκεί ούσα έγκυος, για να επισκεφθεί τον πατέρα της Σταυριανό Πινότση, ο οποίος είχε φυλακισθεί από τους Οθωμανούς. To πραγματικό της όνομα ήταν Λασκαρίνα Πινότση. Λίγα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε τον Δημήτριο Λαζάρου Ορλώφ και η Λασκαρίνα απέκτησε 8 ετεροθαλή αδέλφια.
Στα 17 της η Λασκαρίνα κάνει τον πρώτο της γάμο με τον Δημήτρη Γιάννουζα, πλοίαρχο από τις Σπέτσες και από αυτό τον γάμο αποκτά 3 παιδιά, τον Ιωάννη, τον Γεώργιο και την Μαρία. Τότε πήρε το όνομα Δημητράκαινα. Στα 26 της χρόνια μένει χήρα. Ο άντρας της σκοτώνεται σε συμπλοκή με Αλγερινούς πειρατές.
Τέσσερα χρόνια αργότερα η Λασκαρίνα παντρεύεται ξανά. Παντρεύεται τον καραβοκύρη Δημήτριο Μπούμπουλη και παίρνει το διάσημο όνομα Μπουμπουλίνα. Μαζί του αποκτά άλλα τρία παιδιά, την Ελένη, την Σκεύω και τον Νικόλαο. Και ο Μπούμπουλης όμως έχει την ίδια τραγική μοίρα με τον πρώτο της άντρα. Σκοτώνεται μετά από μάχη με Αλγερινούς πειρατές το 1811 μεταξύ Μάλτας και Ισπανίας.
Η Λασκαρίνα μένει ξανά μόνη της. Ωστόσο και οι δυο της άντρες της αφήνουν μεγάλη περιουσία. Μάλιστα τα χρήματα που κληρονόμησε από τον Μπούμπουλη ήταν πάνω από 300 χιλιάδες τάλαρα. Η ίδια δυναμική και με εμπορικό μυαλό, επενδύει τα χρήματά της και με σωστή διαχείριση, τα αυγατίζει. Η περιουσία της εκτός από χρήματα αποτελείται από γη και πλοία. Στην αρχή γίνεται συνέταιρος σε άλλα πλοία ενώ αργότερα κατασκευάζει 3 δικά της. Όλα τα χρήματα που κληρονόμησε η Μπουμπουλίνα τα διέθεσε για τον αγώνα της Επανάστασης.
Κάποια στιγμή η Οθωμανική αυτοκρατορία προσπαθεί να της κατασχέσει τα καράβια της. Αιτία ήταν ότι τα καράβια του άντρα της συμμετείχαν με ρωσική σημαία, στο Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1806. Την καταγγελία κάνουν οι ίδιοι οι συγγενείς της που εποφθαλμιούν την περιουσία της. Εκείνη παλεύει με νύχια και με δόντια για να τη σώσει. Με τη μεσολάβηση του Ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη αλλά και της μητέρας του Σουλτάνου, καταφέρνει να τα σώσει. Η Σουλτάνα εντυπωσιάστηκε από τον χαρακτήρα της Μπουμπουλίνας και έπεισε τον γιο της να υπογράψει φιρμάνι, με το οποίο δεν θα άγγιζε την περιουσία της.
Τότε είναι που διατάζει τη ναυπήγηση του διάσημου πλοίου με το όνομα Αγαμέμνωνας, που πήρε μέρος στη Επανάσταση του 1821! Πηγές αναφέρουν ότι έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας στην Κωνσταντινούπολη, παρά το γεγονός ότι σε αυτή συμμετείχαν μόνο άντρες. Μετά γύρισε στις Σπέτσες και αγόρασε κρυφά, όπλα και πολεμοφόδια για τον αγώνα! Το 1819, έρχεται σε ρήξη με τα παιδιά του δεύτερου συζύγου της από τον πρώτο του γάμο Παντελή και Γιάννη, που διεκδικούν μερίδιο από την περιουσία του πατέρα τους, Δημήτρη Μπούμπουλη.
Στην επανάσταση η Μπουμπουλίνα δημιούργησε το δικό της εκστρατευτικό σώμα από Σπετσιώτες, τους οποίους αποκαλούσε “γενναία μου παλικάρια“! Είχε αναλάβει μόνη της να συντηρεί και να πληρώνει τον στρατό, όπως έκανε και με τα πλοία της και τα πληρώματά τους. Αυτό συνεχίστηκε για χρόνια και η Λασκαρίνα ξόδεψε πολλά χρήματα για να καταφέρει να περικυκλώσει τα τουρκικά οχυρά, στο Ναύπλιο και την Τρίπολη. Τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε ξοδέψει σχεδόν όλη της την περιουσία.
Όπως διαβάζουμε στο ιστορικό site sansimera.gr, μετά την άλωση του Ναυπλίου, το Νοέμβριο του 1822, η Μπουμπουλίνα εγκαταστάθηκε στην πόλη (έδρα της προσωρινής κυβέρνησης), όπου έζησε έως τα μέσα του 1824. Εκδιώχθηκε από το Ναύπλιο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, όταν πήρε το μέρος του φυλακισμένου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο είχε συγγενέψει, από το γάμο της κόρης της Ελένης με τον γιο του Πάνο. Οι κυβερνητικοί σκότωσαν τον γαμπρό της και από την ίδια αφαίρεσαν το κομμάτι γης που της είχαν δώσει για τις υπηρεσίες της στον Αγώνα.
Η Μπουμπουλίνα επιστρέφει πικραμένη στις Σπέτσες και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του δεύτερου συζύγου της, μόνη με τα υπολείμματα της περιουσίας της, μέχρι το τέλος της ζωής της, που δεν άργησε να έλθει. Τον Μάιο του 1825 ο γιος της Γεώργιος Γιάννουζας κλέφτηκε με την Ευγενία Κούτση, κουνιάδα του ετεροθαλούς αδελφού της Μπουμπουλίνας, Λάζαρου Ορλόφ. Ο Ορλόφ, συνοδευόμενος από μέλη της οικογένειας Κούτση, πήγε στο σπίτι της Μπουμπουλίνας σε αναζήτηση της Ευγενίας. Στη λογομαχία που ακολούθησε, κάποιος πυροβόλησε και χτύπησε στο μέτωπο την Μπουμπουλίνα, που έπεσε νεκρή στις 22 Μαΐου του 1825. Δεν έχει διαλευκανθεί αν ήταν τυχαίο περιστατικό ή δολοφονία. Τα οστά της εναποτέθηκαν στον ιδιόκτητο ναΐσκο του Αγίου Ιωάννου.