Η “Μαύρη Ντάλια” ήταν μία 22χρονη Αμερικανίδα, η οποία έπεσε θύμα μίας βάρβαρης δολοφονίας, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστη.
Μια μητέρα που βόλταρε αμέριμνη με το παιδί της στους δρόμους του Λος Άντζελες έμελλε να συναντήσει το ειδεχθές πρόσωπο του τρόμου: το ακρωτηριασμένο και βεβηλωμένο πτώμα μιας ελκυστικής χολιγουντιανής σταρλετίτσας κειτόταν ακριβώς μπροστά της.
“Μαύρη Ντάλια”: Βρέθηκε κομμένη στα δύο και ακρωτηριασμένη σε ακραίο βαθμό
Η 22χρονη Αμερικανίδα Elizabeth Short ήταν το τραγικό θύμα μιας βάρβαρης δολοφονίας που θα γινόταν παγκόσμια είδηση: παίρνοντας το παρατσούκλι «Μαύρη Ντάλια», η Short θα βρισκόταν κομμένη στα δύο και ακρωτηριασμένη σε ακραίο βαθμό σε αλάνα του Λος Άντζελες στις 15 Ιανουαρίου 1947.
Η ανεξιχνίαστη μέχρι και σήμερα υπόθεση θα πυροδοτούσε πλήθος λογοτεχνικών και κινηματογραφικών έργων, με τη φρικαλεότητα της δολοφονίας να μαγνητίζει την προσοχή του κοινού. Περισσότεροι μάλιστα από 60 άνθρωποι θα ομολογούσαν έκτοτε το στυγερό φονικό, κυρίως άντρες, χωρίς ωστόσο να είναι οι δράστες.
“Μαύρη Ντάλια”: Η υπόθεση παραμένει ανοιχτή μέχρι και σήμερα
Η υπόθεση είναι ακόμα ανοιχτή και οι έρευνες συνεχίζονται σε μια από τις πλέον πολύκροτες υποθέσεις των εγκληματολογικών χρονικών, παρά τα 66 χρόνια που έχουν περάσει…
“Μαύρη Ντάλια”: Έκανε ό,τι μπορούσε για να προωθήσει την άνοδό της στο στερέωμα της showbiz
Η νεαρή και ελκυστική Elizabeth Short, που δούλευε ως μοντέλο και κυνηγούσε το όνειρο της κινηματογραφικής καριέρας, χαρακτηριζόταν από φίλους και γνωστούς ως καλοσυνάτη και γλυκομίλητη. Ήταν βέβαια ιδιαίτερα φιλόδοξη και έκανε ό,τι μπορούσε για να προωθήσει την άνοδό της στο στερέωμα της showbiz.
“Μαύρη Ντάλια”: Άφηνε τη ζωή της στο σκοτάδι
Η σταρλετίτσα συνήθιζε να κοιμάται την ημέρα και να ξενυχτά τα βράδια, με την καθημερινή αυτή ρουτίνα να της στερεί ωστόσο την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή: όλοι την αγαπούσαν, κανείς όμως δεν την ήξερε καλά. Οι οικείοι της παραπονούνταν μάλιστα συχνά ότι ποτέ δεν μοιραζόταν μαζί τους προσωπικά θέματα, αφήνοντας τη ζωή της εν πολλοίς στο σκοτάδι.
Το αινιγματικό κορίτσι από τη Βοστόνη ήταν λοιπόν ήδη μυστήριο, προτού ακόμα μετατραπεί στο τραγικό θύμα του ειδεχθούς εγκλήματος που θα έμενε στην ιστορία της ανθρώπινης φρίκης ως ένα από τα πλέον διαβόητα παραδείγματα άλυτων υποθέσεων.
Στις 15 Ιανουαρίου 1947 λοιπόν η βάναυσα κακοποιημένη σορός της Elizabeth Short θα άφηνε όλη την Αμερική σε κατάσταση σοκ με τη στυγερότητα του εγκλήματος. Το πτώμα της εντοπίστηκε σε αλάνα του Λος Άντζελες στις 10:00 το πρωί, όταν η Betty Bersinger -που κρατούσε στο χέρι την 3χρονη κόρη της- είδε την άτυχη κοπέλα, την οποία πέρασε αρχικά για κούκλα: σύντομα ωστόσο θα ανακάλυπτε με αποτροπιασμό ότι επρόκειτο για άνθρωπο.
“Μαύρη Ντάλια”: Ο ακρωτηριασμένος κορμός της είχε στραγγιστεί από κάθε σταγόνα αίματος
Το σώμα της Elizabeth είχε κοπεί στα δυο, την ίδια ώρα που είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά μετά τον θάνατό της, με τον ακρωτηριασμένο κορμό της να έχει στραγγιστεί επιμελώς από κάθε σταγόνα αίματος. Το πρόσωπό της ήταν επίσης χαραγμένο: μια μεγάλη τομή από την άκρη του στόματος ως το αυτί έδινε στην τραγική κοπέλα ένα φρικιαστικό χαμόγελο.
“Μαύρη Ντάλια”: Είχε τοποθετηθεί στον τόπο του εγκλήματος σε στάση «πόζας»
Και βέβαια πολλαπλές χαρακιές εντοπίστηκαν στο σώμα της, ενώ ταυτόχρονα ολόκληρα κομμάτια σάρκας είχαν αφαιρεθεί από το στήθος και τους μηρούς της. Το πτώμα είχε μάλιστα πλυθεί και καθαριστεί, ενώ είχε τοποθετηθεί στον τόπο του εγκλήματος σε στάση «πόζας». Σημάδια από δεσμά ανακαλύφθηκαν στους αστραγάλους, τους καρπούς και τον λαιμό σε κάτι που ήταν ξεκάθαρα έργο διαταραγμένου ψυχικά ανθρώπου. Η αυτοψία έδειξε θάνατο από αιμορραγία, η οποία προκλήθηκε από εκτεταμένα τραύματα στο κεφάλι.
Δίπλα στο πτώμα βρέθηκε μόνο ένα σακί τσιμέντου που περιείχε σταγόνες αίματος, με την έλλειψη στοιχείων να είναι παγερά εξοργιστική…
“Μαύρη Ντάλια”: Ο Τύπος έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατήσει το έγκλημα στην επικαιρότητα
Η υπόθεση της Elizabeth Short δεν θα αργούσε να μαγνητίσει το συλλογικό φαντασιακό, με τον Τύπο να κάνει φυσικά ό,τι μπορεί για να κρατήσει το περιστατικό στην επικαιρότητα: το μαύρο ταγέρ με το οποίο εθεάθη για τελευταία φορά η ηθοποιός σύντομα θα γινόταν «στενή φούστα και διαφανής μπλούζα», ενώ η ίδια θα έπαιρνε τα παρατσούκλι «Μαύρη Ντάλια», τόσο εξαιτίας των μαύρων ενδυμάτων που συνήθιζε να φορά όσο βέβαια και του «περιπετειώδους χαρακτήρα» της.
Όσο μάλιστα περνούσε ο καιρός, η αποκάλυψη «πιπεράτων» πληροφοριών για τη ζωή της συνέχιζε να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, με τις εφημερίδες της πόλης να φτάνουν μάλιστα μέχρι και στο σημείο να ανασυγκροτούν βήμα-το-βήμα τη θυματοποίησή της: έφταιγε πια ο τρόπος ζωής της, που την είχε μετατρέψει σε στόχο του ψυχοπαθούς δολοφόνου.
Στις 23 Ιανουαρίου 1947, η καθημερινή εφημερίδα Los Angeles Examiner δέχτηκε τηλεφώνημα από κάποιον που ισχυριζόταν ότι ήταν ο δολοφόνος της Short, ο οποίος σύντομα θα έπαιρνε το παρατσούκλι «Εκδικητής της Μαύρης Ντάλιας». Την επόμενη μέρα ένα πακέτο στάλθηκε στην εφημερίδα που περιείχε προσωπικά αντικείμενα της κοπέλας αλλά και σημειωματάριο με το όνομα του ανθρώπου που είχε τηλεφωνήσει την προηγουμένη στην εφημερίδα -και θεωρήθηκε αυτόματα ύποπτος.
“Μαύρη Ντάλια”: Περισσότεροι από 60 άνθρωποι θα ομολογούσαν τη δολοφονία
Η αστυνομική έρευνα δεν απέδωσε ωστόσο καρπούς, ενώ σύντομα περισσότεροι από 60 άνθρωποι -άντρες και γυναίκες- θα ομολογούσαν την ανθρωποκτονία, με την αστυνομία να βομβαρδίζεται κυριολεκτικά από πληροφορίες και «υπόπτους» κάθε φορά που οι εφημερίδες έκαναν λόγο για τη Μαύρη Ντάλια ή ένα νέο βιβλίο (ή ταινία) έβγαινε στην κυκλοφορία!
Η αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να εξιχνιάσει το έγκλημα…
“Μαύρη Ντάλια”: Το 2013 φέρεται να εντοπίστηκαν ίχνη από τη σάρκα της
Δεν είναι μόνο ότι η υπόθεση της Μαύρης Ντάλιας δεν έχει κλείσει ποτέ, είναι κυρίως ότι συνεχίζει να απασχολεί τον κόσμο και τις Αρχές. Στις αρχές του 2013, η Ντάλια επέστρεψε στα πρωτοσέλιδα, όταν άρθρο της εφημερίδας San Bernardino Sun περιέγραψε λεπτομερώς την τελευταία έρευνα που έγινε στην υπόθεση: ο συνταξιούχος αστυνομικός Paul Dostie, ο συγγραφέας Steve Hodel και ένας αστυνομικός σκύλος φέρεται να εντόπισαν ίχνη από τη σάρκα της Ντάλιας.
Ο συγγραφέας υποψιαζόταν για χρόνια τον πατέρα του, Dr. George Hill Hodel, ως δράστη του στυγερού φόνου, γι’ αυτό και αποφάσισε τον Φεβρουάριο του 2013 να ξεψαχνίσει το σπίτι του για αποδείξεις, με τη βοήθεια φυσικά του αστυνομικού σκύλου. Ο σκύλος φέρεται λοιπόν να εντόπισε την οσμή της αποσυντεθειμένης σάρκας της Elizabeth Short στο υπόγειο της οικίας, με την ερευνητική ομάδα να στέλνει κατευθείαν δείγμα από το χώμα του υπογείου για εξέταση.
Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι διαθέτει πλέον αδιάσειστα στοιχεία που ενοχοποιούν τον πατέρα του ως τον ασύλληπτο εγκληματία…
“Μαύρη Ντάλια”: Η περιπετειώδης ζωή της
Η Elizabeth Short γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1924 στη Βοστόνη της Μασαχουσέτης, με τον πατέρα να εγκαταλείπει τη μητέρα και τα πέντε κορίτσια όταν η Elizabeth ήταν 5 ετών. Σε ηλικία 16 ετών ωστόσο, η έφηβη Elizabeth θα εγκατέλειπε το πατρικό της και θα μετακόμιζε στην Καλιφόρνια για να ζήσει με τον πατέρα της και να κυνηγήσει φυσικά το κινηματογραφικό όνειρο.
Ο πατέρας ωστόσο σύντομα θα ενοχλούταν από τον ξέφρενο τρόπο ζωής της κόρης του και θα την έδιωχνε από το σπίτι, με την ίδια να συλλαμβάνεται λίγο αργότερα για κατανάλωση αλκοόλ (ήταν ακόμα ανήλικη) και να στέλνεται «πακέτο» στη μητέρα της στη Βοστόνη.
“Μαύρη Ντάλια”: Ο θάνατος του συντρόφου της
Το 1944, η Elizabeth βρέθηκε στο Μαϊάμι, όπου και γνώρισε τον «Ιπτάμενο Τίγρη» Major Matt Gordon, με τον οποίο ερωτεύτηκαν σφοδρά και αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο ίδιος σκοτώθηκε ωστόσο επιστρέφοντας από το μέτωπο του πολέμου.
Τον Ιούλιο του 1946, η Elizabeth μετακομίζει εκ νέου στην Καλιφόρνια και διαμένει στο σπίτι πρώην συντρόφου της. Η σχέση δεν θα κρατούσε για πολύ και η κοπέλα βρέθηκε και πάλι στους δρόμους. Τελευταίος σταθμός ήταν το διαμέρισμα στο Χόλιγουντ, το οποίο μοιραζόταν με 4 άλλες κοπέλες, στην προσπάθεια να κάνει πράξη το όνειρό της: να γίνει γνωστή στον κινηματογράφο.
“Μαύρη Ντάλια”: Έγινε διάσημη με τη βάρβαρη δολοφονία της
Σε μια περίεργη τροπή της μοίρας, η Elizabeth Short θα γινόταν τελικά διάσημη με το αποτρόπαιο χρονικό του θανάτου της, όταν η τραγική ειρωνεία αποκάλυψε το σαρδόνιο χαμόγελό της…
