Μαμά : Το γράμμα στην κόρη της “Ήρθες δεύτερη όχι όμως στην καρδιά μου”. Όταν γίνεσαι μανούλα για δεύτερη φορά, σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να φανταζόσουν, γεννιούνται μέσα σου συναισθήματα ολοκαίνουργια. Τα οποία φαντάζουν ακόμα πιο έντονα από τα πρώτα. Μια μαμά blogger, η οποία απέκτησε πρόσφατα τη δεύτερη κορούλα της, το περιγράφει με τον πιο συγκινητικό τρόπο.
“Ήρθες δεύτερη, όχι στην καρδιά μου, αλλά μία ακόμα είχε έρθει πριν από εσένα χρονικά.
Ναι, μαζί σου ήταν διαφορετικά. Δεν τηλεφωνήσαμε σε όλους να ανακοινώσουμε το φύλο σου. Δεν ανοίξαμε σαμπάνιες.
Δεν διαβάσαμε κάθε πιθανό βιβλίο, δεν κατεβάσαμε εφαρμογές για την εβδομαδιαία σου ανάπτυξη, για να βλέπουμε το μέγεθος ποιου φρούτου είχες κάθε φορά.
Δεν τραβήξαμε τόσες πολλές φωτογραφίες, δεν περάσαμε κάθε στιγμή να σκεφτόμαστε τι θα χρώμα θα έχουν τα μαλλιά σου και ποιανού τα μάτια θα πάρεις.
Το μυαλό μου ήταν πιο πολυάσχολο. Το σώμα μου πολύ πιο κουρασμένο.
Οι ανησυχίες της πρώτη-φορά-μαμάς είχαν ξεθωριάσει και τώρα οι σκέψεις μου είχαν γίνει φόβοι, ότι δεν θα είμαι αρκετή για εσένα. Αναρωτιόμουν πώς θα καταφέρει ποτέ η καρδιά μου να γίνει αρκετά μεγάλη. Πώς θα μπορούσα ποτέ να χωρίσω τον χρόνο και την ενέργεια και την αγάπη μου ισότιμα.
Και τότε, πριν καν καταλάβω τι είχε συμβεί (γιατί, βλέπεις, ο χρόνος περνά πολύ πιο γρήγορα τη δεύτερη φορά), ήσουν εδώ.
Και σε μια στιγμή μόνο, κάθε φόβος εξαφανίστηκε.
Το μαγικό αυτό συναίσθημα , όταν επιτέλους συναντάς από κοντά αυτόν τον άνθρωπο που έχεις αγαπήσει εδώ και τόσο καιρό… δεν συμβαίνει μόνο μια φορά στη ζωή.
Ο κόσμος σταμάτησε, ένιωσα σα να ήταν ώρες, καθώς σου συστηνόμουν και σου τραγουδούσα “Χαρούμενα Γενέθλια”.
Μαμά δύο παιδιών
“Και αυτό ήταν. Ήμουν δική σου. Μαμά δύο παιδιών. Οικογένεια τεσσάρων.
Και, γλυκό μου μωρό, πόσα μαθήματα με βοήθησες να πάρω.
Με έμαθες να ακροβατώ σε τεντωμένο σχοινί. Να κάνω χίλια πράγματα χωρίς να καταρρεύσω.
Με έμαθες, ότι τα παιδιά είναι πράγματι ανθεκτικά και ότι η αγάπη μου μπορεί να καλύψει τόσα κενά.
Με έμαθες να κατεβάζω ταχύτητες. Να απολαμβάνω τα “πρώτα” σου και τα “τελευταία” σου και να επικεντρώνομαι στα πραγματικά σημαντικά. Όπως το να ρουφάω και να καταπίνω τη μυρωδιά των μαλλιών σου μετά το μπάνιο, και να φυλάω στη μνήμη μου τα μικροσκοπικά σου δαχτυλάκια και τα τέλεια βρεφικά χειλάκια σου.
Με έμαθες να χαλαρώνω. Να τραβιέμαι πριν μου ρίξεις “κεφαλιά” και να γελάω πριν αρχίσεις να κλαις, για να σε προλάβω!
Με δίδαξες πόσο απίστευτα δυνατή μπορώ να είμαι και μου έδωσε την αυτοπεποίθηση που μου έλειπε την πρώτη φορά.
Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αγάπη μου, μου έμαθες, ότι η καρδιά είναι απεριόριστα μεγάλη και ότι η αγάπη είναι το ισχυρότερο αντίδοτο στον φόβο.
Είναι, λοιπόν, αλήθεια. Δεν με έκανες μαμά. Αλλά σίγουρα με έκανες καλύτερη μαμά.”.
Καταλήγει το γράμμα της ” δεύτερης φορά μαμά”.
