Κάθε γυναίκα που έχει κάνει καισαρική τομή ζει και μια διαφορετική εμπειρία. Η καισαρική τομή άλλωστε είναι ένα αρκετά πολύπλευρο ζήτημα.
Ακούμε μανούλες να μην την προτιμούν, και άλλες να την επιλέγουν. Άλλες να ανακουφίζονται που θα γεννήσουν με αυτό τον τρόπο κι άλλες να γεμίζουν ενοχές γιατί ήθελαν φυσιολογικό τοκετό.
Όμως οι γυναίκες που γεννούν με καισαρική έρχονται αντιμέτωπες και με ένα άλλο πρόβλημα:
Δεν είναι μόνο ο πόνος, η αγωνία, η τομή και ό,τι άλλο φέρνει μαζί της η μητρότητα… Οι γυναίκες που έχουν γεννήσει με καισαρική πρέπει να ανέχονται και όλους αυτούς που, ακόμα κι αν δεν το λένε ευθέως, τις κοιτάζουν με βλέμμα επικριτικό που δεν προσπάθησαν να γεννήσουν φυσιολογικά.
Κι όμως, ο τοκετός με καισαρική απαιτεί εξίσου μεγάλο κουράγιο και δύναμη, τόση που μόνο μια γυναίκα και μαμά μπορεί να την αντιμετωπίσει τόσο ηρωικά και αξιοθαύμαστα. Γι’αυτό και μια γυναίκα που έχει κάνει καισαρική ξέρει τα παρακάτω:
Μπορεί να πιστεύετε ότι η καισαρική είναι μία απλή διαδικασία, η αλήθεια όμως είναι ότι πρόκειται για μια βαριά χειρουργική επέμβαση, η οποία, όπως κάθε παρόμοια, φέρει τις δικές της πιθανές επιπλοκές, τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί.
Επιπροσθέτως, είναι αδύνατον να γίνει παρουσία άλλων μελών της οικογένειας, άρα η γυναίκα παραμένει ξύπνια μεν, χωρίς καμία ψυχολογική στήριξη δε –και γεμάτη αγωνία!
Η αγωνία, ο φόβος και η μοναξιά που υπομένει η γυναίκα αυτή, όμως, έρχονται αντιμέτωπα με την δύναμη, την προσδοκία και την απεριόριστη αγάπη της για τον ερχομό του μωρού της.
Στην καισαρική, ο ενδεχόμενος κίνδυνος δεν εξαλείφεται με την γέννηση του μωρού. Όπως σε κάθε επέμβαση, οι γιατροί δεν μπορούν να είναι 100% σίγουροι ότι όλα πήγαν καλά, μέχρι να φύγει εντελώς η αναισθησία.
Επιπλέον, υπάρχει μία λεπτομέρεια που λίγοι γνωρίζουν. Κατά τη διάρκεια της καισαρικής, η γυναίκα είναι ξύπνια –δεν νιώθει πόνο, όμως μπορεί να νιώσει κάθε κίνηση που γίνεται μέσα της. Είναι μία δυσάρεστη, παρεμβατική αίσθηση, η οποία, αν δεν την γνωρίζεις από πριν, μπορεί να είναι τραυματική. Παρ’όλα αυτά, οι γυναίκες που την βιώνουν, την ξεπερνούν με το κεφάλι ψηλά γιατί ξέρουν ότι η ανταμοιβή είναι σπουδαία.
Όταν γεννιέται ένα μωρό, ο κόσμος της μητέρας περιστρέφεται γύρω του και η ίδια ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αυτό απαιτεί τρομερή αυτοθυσία και επιμέλεια, σε βαθμό εξαντλητικό. Φανταστείτε, λοιπόν, ότι η γυναίκα αυτή έχει να κάνει όλα αυτά, νιώθοντας ταυτόχρονα τρομερό πόνο. Τον πόνο μιας βαριάς επέμβασης που αναπόφευκτα νιώθει κάθε άνθρωπος, ο οποίος έχει υποβληθεί σε μία τέτοια διαδικασία.
Αυτό κάνει τις μαμάδες ακόμα πιο δυνατές: Διασχίζουν το κατώφλι του πόνου και αναπτύσσουν μια απίστευτη εσωτερική δύναμη που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτή μιας άλλης μητέρας.
Όσο δύσκολο, όμως, κι αν είναι, το κάνουν με χαμόγελο και με όλη την αγάπη που μπορεί να έχουν μέσα τους. Γιατί κάθε λεπτό που περνούν άυπνες, κάθε πάνα που αλλάζουν, κάθε χαμόγελο και δυνατότητα να κρατούν αυτό το μικροσκοπικό χεράκι, να νιώθουν την ανάσα του, να μυρίζουν αυτή την απίστευτη μυρωδιά του νεογέννητου μωρού… αξίζει τον κόπο! Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο: για να κάνουν αυτή τη μικρή προέκταση του εαυτού τους χαρούμενη.
Χειροκροτούμε, λοιπόν, κάθε μία από αυτές τις γυναίκες που έχουν σημαδευτεί με αυτή την πληγή που τους επιτρέπει να μην ξεχνούν ποτέ από τι είναι φτιαγμένες. Γι’αυτό, αγαπημένες μας μαμάδες, «φοράτε» το σημάδι σας αυτό με καμάρι! Μην το κρύβετε, μην το καλύπτετε. Γιατί δεν έχει κάθε γυναίκα αυτό το προνόμιο!