Η ιστορία της Taryn Hillin είναι πραγματικά από αυτές που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι οι γιατροί μπορούν να πέσουν τόσο έξω.
Η Taryn Hillin είναι δημοσιογράφος, σεναριογράφος και βγήκε νικήτρια από μία μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.
Και αυτή την ιστορία της θέλησε να μοιραστεί, καθώς εκτός από τον καρκίνο είχε να αντιμετωπίσει και την αδιαφορία της γιατρού της.
Μάλιστα, όπως τονίζει, αν είχε ακούσει τη γιατρό της, σήμερα δεν θα ζούσε!
“Οι περισσότεροι γιατροί είναι έξυπνα, συμπονετικά ανθρώπινα όντα, αλλά είναι άνθρωποι. Και η ιατρική είναι μια εργασία, πράγμα που σημαίνει ότι οι γιατροί μπορεί να καταπονούνται, να πιέζονται από τους ασθενείς, να κουράζονται από τα συνεχή παράπονα τους. Στην περίπτωσή μου, η ‘απόρριψη’ των συμπτωμάτων μου από τη γιατρό μου, κόντεψε να μου κοστίσει τη ζωή.
Η ιστορία της Taryn Hillin
Ήταν Οκτώβριος του 2019 όταν η νέα γυναικολόγος μου – ας την πούμε δρ. Μη με ενοχλείτε – έκανε τη διάγνωση που θεωρούσα ότι άλλαζε τη ζωή μου.
«Έχετε έναν όγκο δύο εκατοστών στον τράχηλο της μήτρας σας», είπε, χωρίς καν να δείχνει ανήσυχη και η ιστορία μου ξεκινά. Για εμένα, όμως, αυτά τα λόγια έμοιαζαν με μαχαιριά στην καρδιά μου.
Μετά χτύπησε το τηλέφωνό της και έφυγε από το δωμάτιο. Μέχρι να επιστρέψει, δάκρυα είχαν κυλήσει στα μάτια μου. «Έχω καρκίνο;» ρώτησα τρομαγμένη. Ως μη γιατρός, όταν ακούω τη λέξη «όγκος», η πρώτη μου σκέψη είναι ο καρκίνος. Στο δικό της πάλι μυαλό, δεν ήταν.
«Όχι, όχι», με διαβεβαίωσε. «Δεν συμπεριφέρεται έτσι ο καρκίνος». Στη συνέχεια πρόσθεσε μια φράση που δεν θα ξεχάσω ποτέ: «Για να έχεις καρκίνο σε αυτή την ηλικία, με αυτό το ιατρικό ιστορικό, θα ήταν σαν να κέρδισες το λαχείο».
Η γιατρός θα πήγαινε διακοπές για δύο εβδομάδες και το πρόγραμμά της ήταν γεμάτο
Αυτό δεν με έκανε να νιώσω καλύτερα. Φαινόταν να μην ανησυχεί για τον όγκο που μεγάλωνε. Μου εξήγησε ότι θα χρειαζόμουν βιοψία, αλλά με διαβεβαίωσε ότι ήταν πιθανώς ινομύωμα καλοήθης, ίσως πολύποδας ή ένα εκατομμύριο άλλα μικρά μη καρκινικά πράγματα. Μάλιστα, μου είπε ότι είναι μία εύκολη υπόθεση η επέμβαση. Θέλοντας να τελειώνω γρήγορα, ζήτησα να προγραμματίσω το χειρουργείο όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Ωστόσο, η γιατρός μού είπε ότι δεν υπήρχε βιασύνη, παρόλο που η ακτινολογική εξέταση έδειχνε ότι ο όγκος ήταν «ανησυχητικός».
Μάλιστα, θα πήγαινε διακοπές για δύο εβδομάδες και το πρόγραμμά της ήταν γεμάτο. Θα έπρεπε να αναβάλουμε τη διαδικασία για τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες. Ρώτησα αν θα μπορούσα να πάω νωρίτερα – ίσως κάποιος διαφορετικός γιατρός θα μπορούσε να κάνει τη βιοψία;
«Δεν είναι απαραίτητο», είπε. “Απλά κάνε υπομονή.”
Με έκανε να νιώθω ότι αντιδρούσα υπερβολικά, σαν να αγνοούσα πώς «λειτουργούν αυτά τα πράγματα». Καθώς οδηγούσα στο σπίτι, τηλεφώνησα στη μητέρα μου. Εξήγησα όλα όσα μου είπε η γιατρός, αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Ένιωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Και ήμουν θυμωμένη που η γυναικολόγος δεν το έπαιρνε αυτό στα σοβαρά. Η μητέρα μου συμφώνησε.
Από ένστικτο, κάλεσα τον παλιό μου γυναικολόγο. Με λυγμούς, εξήγησα την κατάστασή μου και παρακάλεσα για ένα επείγον ραντεβού.
Όταν πρόκειται για συγκεκριμένους καρκίνους, ο χρόνος έχει σημασία. Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα καθόμουν ξανά στο ιατρείο, μόνο που αυτή τη φορά ήταν μια εντελώς διαφορετική εμπειρία.
Ο παλιός μου γιατρός μου μίλησε με καλοσύνη και ανησυχία. Εξήγησε ακριβώς τι αποκάλυψε ο υπέρηχος και προχώρησε σε όλες τις εξετάσεις που επρόκειτο να κάνει, συμπεριλαμβανομένου ενός άλλου υπερήχου, μιας κολποσκόπησης και μιας βιοψίας στο ιατρείο χωρίς αναισθησία καθώς δεν απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Μου είπε μάλιστα, «Ξέρω ότι φοβάσαι, αλλά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καταλάβουμε τι συμβαίνει».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αποδείχθηκε ότι είχα κερδίσει το λαχείο
Η βιοψία αποκάλυψε ότι είχα έναν πολύ σπάνιο καρκίνο που ονομάζεται υψηλού βαθμού μικροκυτταρικό νευροενδοκρινικό. Θα χρειαζόμουν μια ριζική υστερεκτομή – όπου αφαιρούν τη μήτρα, τον τράχηλο, τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες, το ένα τρίτο του κολπικού σωλήνα και πολλαπλούς λεμφαδένες της πυέλου – μαζί με επικουρική χημειοθεραπεία και ακτινοβολία.
Μετά τη διάγνωσή μου, ολόκληρος ο κόσμος μου αναποδογύρισε. Η απεικόνιση μου έδειξε ότι δεν είχε δώσει μετάσταση σε άλλα μέρη του σώματός μου. Ο χειρουργός ογκολόγος μου είπε ότι ανακουφίστηκε. «Συχνά ασθενείς με νευροενδοκρινικό καρκίνο μπαίνουν στο στάδιο 4 – είναι τόσο επιθετικό», είπε. «Είσαι τυχερή που ήρθες τώρα».
Η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος καρκίνος είναι εξαιρετικά επιθετικός, με κακά ποσοστά πρόγνωσης.
Ακόμη και στο στάδιο 1, το ποσοστό επιβίωσης είναι μόνο περίπου 30%. Ο χρόνος μεταξύ των εξετάσεων που δεν έδειξαν μετάσταση και της εγχείρησής μου, που βρήκε καρκίνο σε έναν λεμφαδένα, ήταν μόλις πέντε ημέρες. Αν περίμενα την πρώτη γιατρό να νοιαστεί για την κατάστασή μου, θα ήμουν στο στάδιο 4 κατά τη διάγνωση και πιθανότατα τώρα να μη ζούσα.
Εβδομάδες αργότερα, μετά την εγχείρηση, έλαβα μια κλήση από το γραφείο της γυναικολόγου. Ήθελαν να προγραμματίσουν τη βιοψία που είχε αναβάλει. Γέλασα. “Με δουλεύεις;” Ρώτησα. «Πρόκειται να ξεκινήσω χημειοθεραπεία!» Μετά έκλεισα θυμωμένη το τηλέφωνο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο ογκολόγος μου είπε πρόσφατα ότι ήμουν ένα «θαύμα»
Ξέρω ότι είμαι τυχερη που ζω μετά από αυτή την ιστορία. Είμαι τώρα χωρίς καρκίνο εδώ και δύο χρόνια. Ο ογκολόγος μου είπε πρόσφατα ότι ήμουν ένα «θαύμα». Για να επιβιώσω από αυτόν τον καρκίνο, όλα έπρεπε να πάνε όπως μου αρέσει. Ήμουν τυχερή που ο δεύτερος γιατρός που είδα πέρασε πάνω από μια ώρα μαζί μου, άκουσε τις ανησυχίες μου, με δοκίμασε για τα πάντα επιτόπου και φρόντισε αρκετά ώστε να με προσέξει. Εάν η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία ή η ακτινοβολία μου είχαν καθυστερήσει τέσσερις εβδομάδες – όπως ήθελε η πρώτη γιατρός – θα μου κόστιζε τη ζωή.
Τελικά, αν η ιστορία και η μάχη με έναν σπάνιο και θανατηφόρο καρκίνο μου έχει διδάξει κάτι, είναι να μην σταματήσεις ποτέ να παλεύεις για τον εαυτό σου. Πέρασα αμέτρητες ώρες παλεύοντας με τις ασφάλειες, παρακαλώντας εργαστήρια και κέντρα απεικόνισης για προηγούμενα ραντεβού και στέλνοντας email σε κάθε ογκολόγο στη χώρα για βοήθεια. Είναι η υγεία σας και η ζωή σας. Εάν πρέπει να ανακατέψετε μερικά φτερά με λευκή επίστρωση, ας είναι έτσι. Το αξίζεις.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
