Το διαζύγιό τους ανακοίνωσαν μετά από 18 χρόνια γάμου η Δέσποινα Βανδή και ο Ντέμης Νικολαΐδης, χθες Πέμπτη. Η ανακοίνωση της λύσης του γάμου τους μπορεί να θεωρήθηκε από αρκετούς «βόμβα», αλλά για όσους βρίσκονται κοντά στο πρώην ζευγάρι καθόλου ξαφνικό.
Η δημοφιλής τραγουδίστρια έχει αναφερθεί αρκετές φορές στον – πλέον – πρώην σύζυγό της, μέσω συνεντεύξεων, μιλώντας με τα πιο όμορφα λόγια για τον άντρα της ζωής της, όπως τον χαρακτήριζε και δεν έκρυβε τον έρωτά της για εκείνον!
«Όταν τον γνώρισα, ένιωσα πράγματα, αλλά ίσως επειδή δεν με ενδιέφεραν τα “σκαλιά της εκκλησίας”, δεν μπορώ να σου πω ότι το σκέφτηκα. Δύο χρόνια αργότερα, όμως, αισθάνθηκα ότι αυτός ο άντρας ήθελα να γίνει ο πατέρας των παιδιών μου».
Όπως είχε εξομολογηθεί τότε ο γάμος τους δεν πέρασε ποτέ κρίση, ενώ στην ερώτηση ποιο είναι το μυστικό μιας υγιούς σχέσης ανέφερε: «Πολλά πράγματα. Ο γάμος είναι μια μακροχρόνια σχέση και στόχος είναι να μην «ξενερώσει» κανένας από τους δύο. Είναι σημαντικό η εξέλιξη των δύο αυτών ανθρώπων να είναι παράλληλη. Δεν γίνεται ο ένας να προχωράει μπροστά και ο άλλος να μένει πίσω, θα δημιουργηθεί χάσμα. Είναι σημαντικό τα «θέλω» του ενός να είναι αποδεκτά και από τον άλλο. Εγώ από την αρχή αυτής της σχέσης -και πριν από το γάμο αλλά και μετά–, πίστευα ότι δεν υπάρχει μόνο το εμείς. Υπάρχει και το εγώ και το εσύ.
Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταργήσεις το εγώ σου, ό,τι κάνουμε δηλαδή στα πρώτα χρόνια μιας σχέσης, που ξεχνάμε τους φίλους μας, παρασυρόμαστε από τον έρωτα και λειτουργούμε διαρκώς ως μια δυάδα που χωρίζει αναγκαστικά μόνο τις ώρες της δουλειάς. Για μένα αυτό δεν είναι υγιές. Θέλω να έχω τους φίλους μου, όπως θέλω να έχει και ο άλλος τους φίλους του. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι η επικοινωνία, να μιλάς για τα πράγματα που σε απασχολούν, αλλά και να ακούς με ορθάνοιχτα αφτιά, γιατί ο άλλος μπορεί να σου δώσει μια δική του οπτική που εσύ δεν είχες σκεφτεί ποτέ. Αν τα νεύρα είναι τεντωμένα, καλύτερα να μη μιλήσεις εκείνη τη στιγμή. Έχει τύχει πολλές φορές όταν είμαι εκνευρισμένη να μιλήσω μετά από δύο μέρες, ώστε να έχω πλέον αποφορτιστεί, να μου έχει φύγει δηλαδή η ένταση και να είμαι ψύχραιμη στην τοποθέτησή μου».
«Δεν θεωρώ τίποτε δεδομένο σε μια σχέση, όλα θέλουν αγώνα και γερές βάσεις πάνω στις οποίες θα χτίσεις. Το να είσαι σύντροφος θέλει δουλειά» τόνιζε η Δέσποινα Βανδή, αποκαλύπτοντας στη συνέχεια ποιο είναι πραγματικά το κλειδί μιας σχέσης: «Η πιο δύσκολη σχέση που καλείται ένας άνθρωπος να δουλέψει και να βελτιώσει είναι με τον εαυτό του. Όταν κάποιος το συνειδητοποιεί αυτό, τότε θα λειτουργήσει σωστά και προς τους άλλους.
Δεν αισθάνομαι σύζυγος, αισθάνομαι σύντροφος! Και αυτό δεν είναι καθόλου άχαρο! Είναι σημαντικό να ξέρεις ότι στο τέλος της ημέρας, όταν τελειώνεις τη δουλειά και όταν τα παιδιά ακολουθούν τη δική τους καθημερινότητα, ότι είναι εκεί ο άνθρωπός σου».
«Δεν ξέρω τι είναι ιδανικό για τον καθένα και καλό είναι οι άνθρωποι να μη στέκονται στην εικόνα. Άλλο το φαίνεσθαι, άλλο το είναι. Στη δική μου περίπτωση, μπορώ να πω ναι ότι είμαι ένας άνθρωπος που έχω κάνει μια πολύ ωραία οικογένεια και έχω μια δουλειά που δεν βλέπω ως δουλειά. Ασφαλώς και υπάρχουν μέρες δύσκολες. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι όλα τα παραμύθια σταματάνε στον γάμο. “Ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα”.
Δεν έχω δει κανέναν να γράφει παραμύθι με δεύτερο μέρος για το πώς έζησαν αυτοί μετά το γάμο. Η αλήθεια της ζωής εκεί γράφεται».
«Όλες οι σχέσεις χρειάζονται προσπάθεια. Υπάρχει δουλειά από πίσω. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Στη ζωή μου στάθηκα τυχερή και έγινα μητέρα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι έβαλα τελεία σε όλα τα άλλα. Το να είσαι σύντροφος θέλει δουλειά. Οι σχέσεις περνάνε από διάφορα στάδια. Όμως, πρώτα από όλα, η πιο δύσκολη σχέση που καλείται ένας άνθρωπος να δουλέψει και να βελτιώσει είναι με τον εαυτό του».
«Όταν πρωτογνώρισα τον Ντέμη πρέπει να παραδεχθώ ότι με τρόμαξε. Με τρόμαξε η προσωπικότητά του. Εξέπεμπε άφθονο δυναμισμό. Αυτός ο δυναμισμός με ανάγκασε, εκ των πραγμάτων, να τον προσεγγίσω σιγά- σιγά. Να τον ακουμπάω προσεκτικά. Πώς να σου εξηγήσω; Δεν ήταν φόβος, αλλά ας πούμε δέος. Κάπως έτσι προχωρήσαμε. Στην αρχή με λίγα αγκαλιάσματα. Αργότερα με περισσότερα. Στο τέλος ολοκληρωτικά… Αυτά τα “μπαμ” τις περισσότερες φορές καταλήγουν και “μπουμ”. Στην αρχή λατρείες. Και στη συνέχεια “άντε γεια”. Στη δική μας περίπτωση μετρά είκοσι χρόνια. Σου κάνει;».
«Θα στο πω και διαφορετικά. Το σεξ κάποια στιγμή εξατμίζεται. Εξαρτάται από το ζευγάρι», είχε δηλώσει αναφερόμενη στην ποιότητα της σχέσης της με τον Ντέμη, ενώ είχε: «Το πάθος, λοιπόν, να συμφωνήσουμε, εξατμίζεται. Όταν λέω πάθος, εννοώ η “τύφλωση”. Αυτό λένε και οι έρευνες και η ανθρώπινη εμπειρία. Στην αρχή “βλέπεις”, αλλά παραβλέπεις. “Θα αλλάξει”, λες από μέσα σου. Στη συνέχεια “βλέπεις” καλύτερα. Εκεί λοιπόν θα αποδειχθεί η αντοχή του θαυμασμού σου. Θέλω να πω ότι όσο ο χρόνος περνάει τόσο περισσότερο ωριμάζει το αίσθημα σαν το παλιό κρασί. Και τόσο περισσότερες μυρωδιές βγάζει. Το αίσθημα το ανιδιοτελές, το καθαρό το γνήσιο».
«Εγώ έχω χρόνο, ο Ντέμης πολλές φορές δεν έχει. Πολλές φορές το να χάνεσαι κατά διαστήματα δεν είναι κακό. Ανανεώνεται η σχέση. Τον επιθυμείς λίγο τον άλλον. Είναι προτιμότερο για μια σύζυγο να δουλεύει, παρά να μην εργάζεται γιατί η δουλειά είναι διέξοδος. Όταν πας στη δουλειά σου αποβάλεις κάποια θέματα που σε φορτίζουν. Γυρνάς σπίτι με μια διαφορετική φρεσκάδα.
Με επικοινωνία κρατιέται η σχέση. Πολύ ουσιαστικό πράγμα η επικοινωνία. Είναι ουσιαστικό να κάνετε πράγματα μαζί και χώρια. Ε το ερωτικό κρατιέται με το σεξ! Θεωρώ ότι δεν είναι κάτι που πρέπει να χάνεται ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Εξομαλύνει τις όποιες εντάσεις υπάρχουν κατά καιρούς… Αν το αφήσεις σε αφήνει και αυτό. Σε παίρνει πολύ εύκολα η καθημερινότητα από κάτω. Στο λέω γιατί το έχω περάσει και εγώ. Δυστυχώς όλα περνούν από τις γυναίκες…».
«Δεν ξέρω πως γίνεται να είμαι ακόμα καψούρα με τον Ντέμη, μου προέκυψε. Τον άνθρωπο που αγαπάς ή ερωτεύεσαι, τον αγαπάς και τον ερωτεύεσαι για συγκεκριμένα πράγματα. Αυτά στη διάρκεια των χρόνων, μπορεί να χαθούν, να μετατραπούν, να μεταλλαχθούν… Δεν αισθάνθηκα ποτέ κοιτώντας τον Ντέμη ότι δεν είναι ο άνθρωπος που αγάπησα. Κάθε μέρα βλέπω σε αυτόν τον λόγο και την αιτία που είμαι μαζί του και τον θέλω ακόμη. Του το λέω και του το δείχνω.
Δεν μπορώ να σου πω ότι 18 χρόνια που είμαστε μαζί τα χαρακτηρίζει ένα αχαλίνωτο πάθος. Σημασία έχει ότι υπάρχουν αυτές οι στιγμές. Σημασία έχει να τον θέλεις και να σε θέλει ο άλλος, να μην αισθανθείς ποτέ δεδομένος».