Η Τζένη Μπότση βρίσκεται στον έβδομο ουρανό μετά τη γέννηση της κόρης της, καρπός του έρωτά της με τον σύντοφό της Αλέξανδρο Μιχαλά.
Πιο συγκεκριμένα, το ευτυχισμένο ζευγάρι απέκτησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι και γέμισε χαμόγελα χαράς, συγκίνησης και ευτυχίας.
Ιδιαίτερα συγκινημένη η αγαπημένη ηθοποιός, η οποία έμεινε όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ανυπομονεί να επιστρέψει στο σπίτι με το μικρό αγγελούδι στην αγκαλιά της.
Μάλιστα, η ίδια μοιράστηκε την πρώτη φωτογραφία με το νεογέννητο μωρό, μέσα από το μαιευτήριο, μέσω της καλής της φίλη Μαίρη Αυγερινοπούλου στο Asist.gr, όπου και μίλησε.
«Δεν πιστεύω ότι η εγκυμοσύνη είναι η πιο ωραία περίοδος στη ζωή της γυναίκας. Μας έχουν μεγαλώσει μέσα στο ψέμα. Από την αρχή επέλεξα να μοιραστώ αυτό που μου συνέβαινε με ανθρώπους που δεν θα το έλεγαν πουθενά και θα σεβόντουσαν το θέλω μου. Δημιούργησα ένα πολύ ωραίο πυρήνα γύρω μου, είχα ωραία παρέα και βίωσα την εγκυμοσύνη μου όπως ήθελα.
Δεν συνηθίζω να μιλώ για την προσωπική μου ζωή. Το ξέρεις. Πιστεύω βαθιά ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνω. Έχουμε μάθει, τα τελευταία χρόνια, να μας αρέσει να κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα τις ζωές των άλλων, χωρίς ωστόσο να δίνουμε σημασία. Για πρώτη και τελευταία φορά μιλάω σε εσάς για την περίοδο αυτή της ζωής μου, καθώς ήσασταν πάντα δίπλα μου και όπως εγώ αποκτήσατε πρόσφατα το δικό σας «μωρό» και θέλω να σας ευχηθώ καλή επιτυχία.
Η μητρότητα δεν είναι προνόμιο δικό μου. Είμαι ευγνώμων που την έζησα αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι το ίδιο σημαντικές είναι και οι γυναίκες που δεν την έχουν ζήσει. Δεν περίμενα την εγκυμοσύνη για να αποκτήσει νόημα η ζωή μου, μιας και είχε από πριν, ούτε θα φορτώσω την ευτυχία μου σε ένα μικρό πλασματάκι. Ήμασταν ευτυχισμένοι με τον Αλέξανδρο και η μικρή ήρθε να προστεθεί στη δική μας ευτυχία και ταυτόχρονα να αντλήσει από τη δική μας για τη ζωή της», υπογράμμισε η Τζένη Μπότση.
«Ο Αλέξανδρος την περίμενε πώς και πώς. Ήταν εκείνος που με τράβηξε. Εκείνος το ήθελε τόσο πολύ να κάνουμε παιδί. Με την ενασχόλησή μου στο «Χαμόγελο του Παιδιού» ήξερα πόσο μεγάλη ευθύνη θα αναλάμβανα και ίσως γι’ αυτό και δίσταζα. Η συμπεριφορά του ήταν αυτή που με βοήθησε καθώς και δύο φίλων που τους το χρωστάω. Ήταν η στάση και τα λόγια, της φίλης μου Κατερίνας Βρανά καθώς και μία τρυφερή συγκινητική συζήτηση με τον Φώτη Σεργουλόπουλο πέρσι μόλις είχα ολοκληρώσει τα 5.000 χιλιόμετρα την ημέρα του Κλασικού Μαραθωνίου, απροπό δεσμεύομαι ότι θα τρέξω και του χρόνου, που με έκαναν να το σκεφθώ και να ξαναπάρω την απόφαση.
Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, ήμουν ήρεμη και σαφώς πιο συνειδητοποιημένη. Μεγαλώνοντας μπορεί να έχεις λιγότερες αντοχές έχεις όμως περισσότερες γνώσεις. Ήξερα ότι δεν έχω να χάσω τίποτα, παρά μόνο να κερδίσω. Μέχρι την τελευταία στιγμή έτρεχα να τα προλάβω όλα: να φυτέψω χειμερινά φυτά στον κήπο, να έρθει ο ξυλουργός για κάποια ράφια, να φτιάξω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο με τη συμβολή του Παύλου Σταματόπουλου, της Σοφίας Παυλίδου, Μέμου Μπεγνή οι οποίοι είναι «γκουρού» στο στόλισμα».
Ακόμη δεν γνωρίζει αν το σπίτι θα ντυθεί στα ροζ, καθώς το κομμάτι αυτό έχει αναλάβει η 6χρονη ανιψιά της, που περιμένει το μωρό πως και πως.
«Δεν θέλω να επέμβω. Θα το κάνει, είμαι σίγουρη, η 6χρονη ανιψιά μου, η Μαρίνα που μέτραγε τις ημέρες μέχρι να έρθει το μωρό. Εγώ άλλα θέλω να μάθω στην κόρη μου. Να αγαπά τον εαυτό και όλο τον κόσμο, να μην κάνει διακρίσεις. Και να κάνει όνειρα. Πάντα κάνω όνειρα γιατί όποιος δεν κάνει, δεν ζει».
Το αργότερο μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου, θα επιστρέψει δυναμικά ως Φάλον στη «Φριτέζα», διεκδικώντας ακόμα πιο σθεναρά την καρδιά και το μυαλό του Ανδρέα (σ. σ. Γιάννη Μπέζου).