Τη Ναταλία Λιονάκη τη γνωρίσαμε το μακρινό 2002 όταν μετά την αποφοίτησή της από το Εθνικό Θέατρο, συμμετείχε στο καθημερινό σίριαλ του Mega «Φιλοδοξίες και έμεινε εκεί για τρεις σεζόν, γράφοντας πολλές τηλεοπτικές ώρες.
Το ίδιο έγινε όταν συνέχισε με τα απογευματινά δραματικά σίριαλ του Mega, συμμετέχοντας στη σειρά «Βέρα στο Δεξί» της Έλενας Ακρίτα. Μέσα σε λίγα χρόνια είχε πρωταγωνιστήσει σε δράματα και κωμωδίες αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στην μικρή οθόνη. Η τελευταία της όμως τηλεοπτική σειρά ήταν τη σεζόν 2008-2009 όταν πρωταγωνίστησε στην κωμική σειρά «40 Κύματα» στον ANT1.
Και από εκείνη τη χρονιά αποφάσισε να αλλάξει για πάντα τη ζωή της. Το 2009 μπαίνει σε μοναστήρι στις Μοίρες Ηρακλείου Κρήτης για περίπου μισό χρόνο αλλά επιστρέφει μετά από πιέσεις των γονιών της σπίτι της. Το 2012 όμως αποφασίζει να αφήσει μία για πάντα τα εγκόσμια και το 2017 γίνεται επίσημα καλόγρια.
Εκάρη στην Κένυα, με τη στήριξη του πνευματικού της, πατέρα Απόστολου, και πλέον φέρει το όνομα «Φεβρωνία».
Το περιοδικό FULL LIFE την απαθανάτισε τον περασμένο Φεβρουάριο να φοράει μαύρα, να έχει κατάμαυρα μαλλιά και λιτό ντύσιμο, περιμένοντας στην ουρά σε κατάστημα της Αγίας Παρασκευής όπου πηγαίνει για να τυπώσει τα σχέδια στα κεντήματά της.
«Η σημερινή Ναταλία Λιονάκη δεν έχει καμία σχέση με την ηθοποιό με τα κατακόκκινα μαλλιά , την οποία γνωρίσαμε μέσα από τις σειρές. Όταν την είχαμε πρωτοδεί, νομίσαμε πως πρόκειται για κάποια καλόγρια, αφού είναι ντυμένη στα μαύρα με μακριά φούστα και μανίκια, αλλά χωρίς μαντίλι στο κεφάλι.
Μετά, καταλάβαμε πως ήταν η γνωστή ηθοποιός. Έρχεται εδώ γιατί έχει βρει τα κατάλληλα μηχανήματα που τυπώνουν πάνω σε καμβά διάφορα σχέδια για κεντήματα. Είναι πολύ διακριτική και λιγομίλητη. Κάνει αθόρυβα τη δουλειά της και φεύγει. Δεν θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία της.» υποστήριξε άνθρωπος στο περιοδικό ο οποίος την έχει δει από κοντά.
Στο ίδιο δημοσίευμα του περιοδικού γίνεται λόγος πως η Ναταλία Λιονάκη πουλάει κομποσκοίνια και κεντήματα τα οποία κατασκευάζει στο χέρι η ίδια, προκειμένου να βγάζει τα προς τα ζην.