Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Μαρινέλλα στην “Καθημερινή της Κυριακής” . Η μεγάλη ερμηνεύτρια αναφέρθηκε στην προσωπική της ζωή αλλά και στην καριέρα της.
Μίλησε για την σχέση της με τον Τόλη Βοσκόπουλο, αλλά και για πολλούς έρωτες, που πέρασαν από τη ζωή της. Μάλιστα η ίδια αποκάλυψε και τι κάνει όταν δεν έχει επαγγελματικές υποχρεώσεις, πως περνάει την καθημερινότητά της με την οικογένειά της.
Να ξεκινήσουμε από τη λέξη “μύθος” στον τίτλο της συναυλίας. Αισθάνεσαι “μύθος”; Πότε συνειδητοποίησες το μέγεθός σου;
Πότε! Για ποιο μέγεθος μου μιλάς; Μόνο όταν βγαίνω να τραγουδήσω, επειδή μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω, νιώθω ότι “φτάνω” στο κοινό, τους ακουμπάω. Είτε είναι 100 οι θεατές, είτε χιλιάδες, τους βλέπω σαν ένα πρόσωπο που το κοιτάω στα μάτια και του λέω “σ’ αγαπώ” . Αυτό το εισπράττουν όλοι. Κάτω από τη σκηνή και δεν το λέω για να καμωθώ την ταπεινή, δεν είμαι τίποτα.
Και το κοινό σ’ αγαπάει όχι μόνο για τα τραγούδια αλλά και γι’ αυτό που είσαι.
Μάλλον επειδή ό,τι καλό κάνεις το παίρνεις πίσω. Δεν έχω βλάψει κανέναν. Τα γκομενικά μου ήταν περιορισμένα. Είχα μόνο σοβαρές σχέσεις που κρατούσαν χρόνια. Και όταν η Τζωρτίνα ήταν 10 ετών και είχα πάρει διαζύγιο από τον Βοσκόπουλο– είχα ξεμπερδέψει για την ακρίβεια γιατί ο Τόλης δεν ήταν το πιο εύκολο αγόρι- αποφάσισα πως οι άντρες είχαν τελειώσει πια για μένα. Δεν ήθελα να δω πότε το παιδί μου κατσουφιασμένο από κάποιο αρνητικό σχόλιο που θα άκουγε για την προσωπική μου ζωή.
Δεν ήταν μεγάλη θυσία;
Ποτέ δεν έκανα θυσίες, μόνο συνειδητές επιλογές. Τα μισά μου χρόνια είμαι μόνη και δεν το’χω μετανιώσει.
Ο μεγαλύτερος δάσκαλος σου στο τραγούδι ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης;
Ναι, με την τεράστια φωνή του και την ερμηνεία του την τόσο απλή αλλά συγκλονιστική. Ο Στέλιος απεχθανόταν τις φιοριτούρες και τους εντυπωσιασμούς. Τραγουδούσε σέργια, ίσια. Έκανε τα σπασίματα της φωνής του μόνο εκεί που το τραγούδι το “σήκωνε”.
Πώς περνούν οι μέρες σου όταν δεν έχεις επαγγελματικές υποχρεώσεις;
Οικογενειακά. Με την αδερφή μου, την κόρη μου, τον άντρα της , τα εγγόνια μου. Τακτοποιώ το σπίτι, φροντίζω τα φυτά μου. Ράβω κιόλας, ξέχασα να σου πω. Κοντέματα, στενέματα απλά πράγματα δηλαδή, όλα μόνη μου τα κάνω. Κάθε Σαββατοκύριακο το πρωί να φτιάχνω το καφεδάκι μου, κάθομαι στο δωμάτιο μου ή στη βεράντα και ακούω έργα κλασικής μουσικής από μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες με σπουδαίους μαέστρους.
Όταν οδηγώ μόνη, πάλι κλασική μουσική ακούω. Με ηρεμεί. Αγαπώ τον Λιστ, τον Σοπέν, τον Μπετόβεν. Μόνο ο Βάγκνερ δεν μου αρέσει, είναι πολύ βαρύς. Και σου βγάζει την ψυχή μέχρι να οδηγήσει το έργο στην κορύφωση του.