Η Πέγκυ Ζήνα δίνει μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο περιοδικό «InStyle» και τη δημοσιογράφο Ξένια Ιωάννου, όπου προβαίνει σε σπάνιες αποκαλύψεις σχετικά με την προσωπική της ζωή και την γνωριμία της με τον σύζυγο της Γιώργο Λύρα.
– Τι είχε ο Γιώργος και τον ερωτεύτηκες; Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε σε εκείνον;
«Πέρα από την εξωτερική του εμφάνιση, που τον θεωρώ πολύ γοητευτικό, δεν είναι αυτό το πρώτο πράγμα που κοιτάζω σε έναν άνθρωπο, οπότε δεν είναι η εμφάνιση ο λόγος. Ο λόγος είναι ότι μου παρείχε την ασφάλεια του άντρα που μπορείς να ακουμπήσεις πάνω του, που είναι εκεί για να σε προστατέψει σε όλα.
Ζώντας μαζί του, τα τέσσερα πρώτα χρόνια της σχέσης μας, πριν αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε και επαγγελματικά, όταν ακόμα την επίβλεψη μου είχε η δισκογραφική μου εταιρεία, έβλεπα ότι χαιρόταν – ή ανησυχούσε αντίστοιχα – με αυτά που συνέβαιναν σε μένα, αλλά για μένα, όχι σε σχέση με εκείνον. Αυτό λοιπόν ήταν κάτι που μέχρι τότε, που είχα σχέση… Σχέση; Να θυμάμαι ένα ή δύο φλερτ κυρίως στη ζωή μου; Γιατί η πρώτη μου σοβαρή σχέση ήταν ο Γιώργος.»
– Ξέρεις, όταν έκανα την προετοιμασία μου για τη συνέντευξη, αυτό συνειδητοποίησα, ότι δεν είχες παρελθόν σε αυτόν τον τομέα.
«Όχι, δεν έχω. Πραγματικά δεν έχω παρελθόν. Είχα φλερτ, μια λέξη που μοιάζει εποχής πια στους νέους, λόγω του διαδικτύου. Από την εφηβεία μου δηλαδή μέχρι τα 20 – 21, που τα βρήκαμε με τον Γιώργο, απλώς θυμάμαι ότι, ενώ ήταν ένα – δυο πολύ συμπαθητικά παιδιά, υπήρχε έντονο το στοιχείο της κτητικότητας, του εγωισμού… Θα μου πεις, τώρα, μα πως σε αυτές τις νεαρές ηλικίες αναγνωρίζεις τέτοια χαρακτηριστικά; Κι εδώ θα έρθω στους ψυχολόγους, που λένε: Όταν είσαι κορίτσι κι έχεις χάσει τον μπαμπά σου στην εφηβεία, στα 15, μεγαλώνεις λίγο απότομα. Γιατί;
Νιώθεις ως γυναίκα ότι έχεις χάσει τον πρώτο σημαντικό άντρα της ζωής σου, οπότε πρέπει, μέχρι να βρεις αυτόν στον οποίο θα ακουμπήσεις, να μεγαλώσεις απότομα, να γίνει εσύ ο προστάτης του εαυτού σου. Οπότε αναγκάζεσαι να φέρεσαι και ως πιο μεγάλη. Και στα επαγγελματικά και στις σχέσεις σου… Δεν θυμάμαι δηλαδή αυτή την ανεμελιά της εφηβείας, την εξέγερση, την αντίδραση, αν θέλεις, της εφηβείας» ολοκληρώνει η Πέγκυ Ζήνα.
