Η Ελπίδα Νίνου, η σύζυγος του Πέτρου Φιλιππίδη, από την αρχή της όλης κατάστασης τον στηρίζει έμπρακτα και δεν φεύγει από το πλευρό του. Παρά τα όσα έχουν ακουστεί για τον άντρα της, η ίδια τον πιστεύει και τον υποστηρίζει.
Ωστόσο, όπως είχε γίνει γνωστό πριν από λίγες ημέρες, ο ηθοποιός ζήτησε από την γυναίκα του να εγκαταλείψει την Ελλάδα μαζί με το γιο τους. Και κυρίως για να προστατευθούν από τα όσα συμβαίνουν και ακούγονται γύρω από το όνομα του.
Σύμφωνα με τα όσα είχε αναφέρει το «Yes Magazine», ζήτησε από την Ελπίδα Νίνου να φύγει άμεσα από την Ελλάδα. Το κλίμα, είναι «βαρύ» μετά τις καταγγελίες και ο ηθοποιός δεν ήθελε να τους δει να επηρεάζονται στη ζωή τους.
Όπως φαίνεται λοιπόν, οι φήμες που θέλουν να έχει γίνει αυτή η συζήτηση επιβεβαιώθηκαν. Η Ελπίδα Νίνου ωστόσο επιμένει πως θέλει να μείνει στο πλευρό του συζύγου της μέχρι να βγει η απόφαση μετά την αίτηση αποφυλάκισης του. Η ίδια θα παραμείνει στην Ελλάδα μέχρι να έχουν στα χέρια τους την απάντηση η οποία αν απορριφθεί, κατά πάσα πιθανότητα θα εγκαταλείψει τη χώρα μαζί με τον γιο της.
Οι δικηγόροι ωστόσο του Πέτρου Φιλιππίδη, έχουν δώσει ελπίδες πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες να γίνει δεκτό το αίτημα.
Η Ελπίδα Νίνου γεννήθηκε στον Πειραιά από Κερκυραίους γονείς και έτσι μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν η μουσική και η αγάπη για τις τέχνες. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με τη ζωγραφική, το σχέδιο και τον χορό. Οι σπουδές της στον χορό ξεκίνησαν παράλληλα με το σχολείο, στη σχολή χορού Ρ. Γιαννιώτη – Α .Κοσκινίδου. Εκεί σπούδασε, με υποτροφία, κλασικό αλλά και σύγχρονο χορό.
Τελειώνοντας το σχολείο ξεκίνησε προετοιμασία για να δώσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, γρήγορα όμως μετάνιωσε, αφού την κέρδισε ο χορός. Αποφάσισε να δώσει στην Κρατική Σχολή Χορού το 1981, και ήταν μία από τους 18 που επέτυχαν σε σύνολο 250 υποψηφίων. Κατά τα χρόνια της σχολής δεν περιορίστηκε στις σπουδές της. Συμμετείχε και σε πολιτιστικούς συλλόγους, όπως η Κινηματογραφική Λέσχη και ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Πειραιά.
To 1984 ήταν μέσα στους εννέα που αποφοίτησαν τελικά από την Κρατική Σχολή Χορού και συνέχισε τις σπουδές της συμμετέχοντας σε σεμινάρια σύγχρονου χορού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επικεντρώθηκε στις τεχνικές Martha Graham, Jose Limon, Character, Contact, jazz, flamengo, κ.ά. Είναι επίσης κάτοχος πτυχίου του συστήματος Orff.
Το 1985, αμέσως μετά την αποφοίτησή της, παρακολούθησε για έναν μήνα σεμινάρια χορού στο Λονδίνο, στη Βασιλική Ακαδημία Χορού. Ξεκίνησε πλέον να ασχολείται επαγγελματικά με τον χορό, αρχικά ως καθηγήτρια, για 15 χρόνια στη σχολή από την οποία και η ίδια ξεκίνησε αλλά και σε άλλες, ενώ συμμετείχε σε διάφορες χορευτικές παραστάσεις στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Έχει διδάξει στις δραματικές σχολές Θεατρικό Εργαστήρι του Κώστα Καζάκου και στον Ίασμο του Σταύρου Δελλή. Το 1991 ξεκίνησε η συνεργασία της με τον Φωκά Ευαγγελινό, ως βοηθός του και χορεύτρια στο θέατρο. Συμμετείχε στις επιθεωρήσεις «Φιέστα κι άστα» και «Πόθεν αίσχος» και στην τηλεόραση στα τηλεοπτικά σόου «Ciao», «Bravo» και «Bravissimo».