Αλέξανδρος Παρίσης: Ο γνωστός Θεατρικός επιχειρηματίας παραχώρησε συνέντευξη στην «Espresso». Μεταξύ άλλων, ο ίδιος αναφέρθηκε στις δηλώσεις του σε ένα περιστατικό που ο Σωτήρης Μουστάκας, έπεσε θύμα απαγωγής από τοκογλύφους. Αναλυτικότερα:
Αλέξανδρος Παρίσης: Όλα όσα ανέφερε
Ερώτηση δημοσιογράφου: Εμείς οι νεότεροι, πάντως, θυμόμαστε ότι από τους αγαπημένους σας συνεργάτες ήταν ο Σωτήρης Μουστάκας…
Αλέξανδρος Παρίσης – Απάντηση: Ο Σωτήρης ήταν ο αδερφός μου, ο φίλος μου, η οικογένειά μου. Πολλά χρόνια μαζί. Σαν άνθρωπος και σαν ηθοποιός ήταν διαμάντι. Και εκτός αυτού, ο Σωτήρης «τα ‘φερνε», που λένε στο θέατρο. Εμπορικός ηθοποιός και ανεξάντλητος σαν κωμικός.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Δυστυχώς, είχε ένα πάθος, τραγικό θα λέγαμε…
Α. Παρίσης – Απάντηση: Είχε πάθος με το καζίνο.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Αληθεύει ότι έπαιρνε τεράστιες προκαταβολές για τις παραστάσεις και μετά…
Αλέξανδρος Παρίσης – Απάντηση: Δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι τις έπαιζε στο καζίνο αυτές τις προκαταβολές. Όμως ξαναλέω, ήταν εκπληκτικός σαν άνθρωπος και σαν ηθοποιός. Αυτό πρέπει να μείνει στον κόσμο.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Κάποτε μου είχε πει ο Μουστάκας ότι «αν δεν έχω δίπλα μου τον Παρίση, δεν μπορώ να λειτουργήσω στη σκηνή». Ισχύει;
Α. Παρίσης – Απάντηση: Καθόμουν πάντα απέναντί του και του έκανα διάφορα. Κι εκείνος άρχιζε τις γκριμάτσες στον κόσμο και έπεφτε το θέατρο από τα γέλια και το χειροκρότημα. Αλλά και πριν από κάθε παράσταση, στα παρασκήνια του θεάτρου, γελάγαμε με τις ώρες. Ο Σωτήρης ήταν για μένα ο καλύτερός μου φίλος.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Και τελικά πέθανε στην ψάθα. Αλήθεια, πού οφείλεται μεγάλοι πρωταγωνιστές στο τέλος να έχουν άδοξο τέλος και να πεθαίνουν στην ψάθα;
Αλέξανδρος Παρίσης – Απάντηση: Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Ο καθένας μας, νομίζω, πρέπει να κάνει κουμάντο και για τα γεράματα. Και μια που λέμε για τον μέγα Μουστάκα, όσα χρήματα και να έπαιρνε, πήγαινε στο καζίνο και τα ακούμπαγε. Μια φορά είχε πάρει κάτι χρήματα από κάποιους τοκογλύφους που ήταν έξω από το καζίνο. Ήταν Σάββατο και είχαμε διπλές παραστάσεις. Αναγκάστηκα και τους έδωσα 2.500.000 δραχμές και μου τον έφεραν μέσα στο πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου Opel, που τον είχαν κλείσει για να τον «εξαφανίσουν». Ωστόσο, ο Σωτήρης, ξαναλέω, ήταν πολύ καλός άνθρωπος.
