Για 1η φορά η Βουγιουκλάκη στη πιο «γυμvή» συνέντευξη της ζωής της: «Είμαι ένα τραγικό πρόσωπο, ξέρω κατάληξή μου...»

Ένα σπάνιο αρχείο προβλήθηκε από την ΕΡΤ, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, να κάνει μια ειλικρινή κατάθεση ψυχής, πίσω στο 1976. Η γνωστή ηθοποιός, που πολλοί θεωρούν εθνική μας σταρ, είχε δώσει συνέντευξη στην εκπομπή “Παρασκήνιο” και είχε αναφερθεί στη ζωή της, την πορεία της, καθώς και στον ρόλο της Βασίλισσας Αμαλίας που υποδυόταν εκείνη την περίοδο.

H συνέντευξή της

Μεταξύ άλλων είχε δηλώσει: «Είμαι ένα τραγικό πρόσωπο και το λέω με το χιούμορ που με διακρίνει. Αναλογίζομαι ποια μπορεί να είναι η πορεία μου και η κατάληξή μου. Άσχετα από αισιοδοξίες, από ελπίδες και προσμονές πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι στη ζωή θα μείνω μόνη. Έτσι είναι το γραφτό μου ή εγώ έφτιαξα τη μοίρα μου, απομονώθηκα. Και εν πάσει περιπτώσει, δεν περιμένω καμία έκπληξη να μου επιφυλάξει πια η ζωή μου, δεν περιμένω από κανέναν τίποτα όπως και δεν περίμενα! Τώρα τι σας τα λέω όλα αυτά; Δεν έχω κανένα πάθος. Δεν πίνω, δεν παίζω χαρτιά, δεν ξενυχτάω, δεν χορεύω, δεν περνάω την ώρα μου με άσκοπες παρέες. Η επιτυχία είναι αμόκ, όλοι οι καλλιτέχνες το έχουν. Δεν νομίζω πως το έχω μόνο εγώ, όλοι οι καλλιτέχνες το έχουν και εσείς το έχετε. Αν πείτε όχι, θα λέτε ψέματα, εγώ είμαι αληθινή. Ενώ εγώ είμαι ειλικρινής και για αυτό είμαι επιτυχημένη. Δεν έχω τις ψευτοσεμνοτυφίες και ψευτοσοβαρότητες. Είμαι ένας φιλόσοφος στη ζωή, είμαι ένα καράβι με άγκυρες πολλές. Λυπάμαι που δεν είμαι μια ψαρόβαρκα να φεύγω, ένας γλάρος για να πετάξω. Λυπάμαι γιατί κάθε τόσο κάθε επιτυχία είναι και μια άγκυρα και στο τέλος θα μείνω αγκυροβολημένη στο λιμάνι της δουλειάς, της επιτυχίας, του καθήκοντος, της ευθύνης, στο λιμάνι του τίποτα»

Ενώ στη συνέχεια για τον ρόλο της είχε πει «Μπορώ να πω ότι ψυχολογικά δεν μου ταιριάζει ο ρόλος. Παίζω μια μισητή γυναίκα ενώ εγώ από φύση μου εκπέμπω συμπάθεια. Έτσι, καταβάλω μια προσπάθεια για να ερμηνεύσω την Αμαλία. Κάθισα και διάβασα τους βιογράφους της και στέκομαι στη γυναικεία πλευρά, βρίσκω δικαιολογίες, κι έτσι αρπάζομαι από τις δύσκολες πλευρές της, να τα κάνω πιο συμπαθητικά και να τα φέρνω στα μέτρα μου. Ήταν τόσο ταλαιπωρημένη γυναίκα, είχε έναν ηλίθιο σύζυγο και δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Την αποκαλούσαν ύαινα!».