Εξαφανίστηκε από παντού, άφησε μούσια, έμεινε μισός: Αγνώριστος 19 χρόνια μετά ο «κακός» του Παρά 5, Γεράσιμος Μιχελής

Το 2025 σηματοδοτεί την επέτειο των 20 χρόνων από την πρώτη προβολή της εμβληματικής κωμικής σειράς της ελληνικής τηλεόρασης, Παρά 5.

Γεράσιμος Μιχελής: Η Διαχρονική Παρουσία του «Κακού» από το Παρά 5

Μεταξύ των χαρακτήρων που ξεχώρισαν, ο «κακός» της σειράς, ερμηνευμένος από τον Γεράσιμο Μιχελή, συνεχίζει να προκαλεί γέλιο στους τηλεθεατές μέσα από την ανατρεπτική ερμηνεία του. Ωστόσο, ο Μιχελής, που ενσάρκωσε τον χαρακτηριστικό “τύπο με τα μαύρα”, έχει πλέον αποσυρθεί από το προσκήνιο, επιλέγοντας μια πιο ήσυχη και ιδιωτική ζωή.

Από την Αναγνωρισιμότητα στην Επιλογή της Αποστασιοποίησης

Ο Γεράσιμος Μιχελής έχει αποτραβηχτεί από την ενεργή δημοσιότητα, διατηρώντας όμως επαφή με το κοινό του μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρόσφατα, ανήρτησε φωτογραφίες που παρουσιάζουν μια εντελώς ανανεωμένη εικόνα του: με γκρίζα μούσια και εμφανώς αλλαγμένος, δείχνει να απολαμβάνει τη ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Η επαγγελματική του πορεία μετά το Παρά 5 περιλάμβανε εμφανίσεις σε παραγωγές όπως η δραματική σειρά Η Ζωή της Άλλης το 2009. Ωστόσο, μετά από αυτή τη συμμετοχή, αποσύρθηκε για να ασχοληθεί με άλλες δραστηριότητες. Παρά την απουσία του, έκανε μία αξιοσημείωτη επιστροφή μέσα από τη σειρά Σκοτεινή Θάλασσα του Mega, που επαναπροσδιόρισε την παρουσία του στην τηλεόραση.

Ένας Καλλιτέχνης με Πλούσιο Υπόβαθρο και Πολυδιάστατη Καριέρα

Γεννημένος στην Αθήνα, ο Γεράσιμος Μιχελής είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη, όπου αποφοίτησε με άριστα το 1990. Η εκπαιδευτική του πορεία περιλαμβάνει επίσης σπουδές φωνητικής και θεωρίας μουσικής στο Ωδείο του Πειραιά, καθώς και συμμετοχή στο τριετές Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος υπό τη διεύθυνση του Λευτέρη Βογιατζή.

Το θέατρο αποτέλεσε βασικό πυλώνα της καριέρας του, με συμμετοχές σε αξιόλογες παραστάσεις όπως:

Πεντάμορφη και το Τέρας (Τέρας), Θέατρο Πόρτα
Φεγγαρόφωτο (Τζέηκ), Απλό Θέατρο/Καλλιτεχνικός Οργανισμός Φάσμα
Μικρός Ήρως (Μικρός Ήρως)
Υπηρέτης δύο αφεντάδων (Φλορίνδο), ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων
Το Κατερινάκι (Κόμης Φρεδερίκος Βέτερ του Στραλ), Κ.Θ.Β.Ε. – Μονή Λαζαριστών
Ιεφθάε (Αφηγητής), Μέγαρο Μουσικής
Πλατόνοφ (Πλατόνοφ), Κ.Θ.Β.Ε – Βασιλικό Θέατρο
Αρχοντοχωριάτης (Ντορόντ), Κ.Θ.Β.Ε – Ε.Μ.Σ.

Η Τωρινή Εικόνα και η Ζωή Μακριά από τα Φώτα

Ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω στον Γεράσιμο Μιχελή, ο οποίος ωστόσο παραμένει γοητευτικός και ακμαιότατος. Με την αλλαγμένη του εμφάνιση, αποπνέει έναν αέρα ηρεμίας και σοφίας, απολαμβάνοντας τη ζωή μακριά από τη βουή της καθημερινής προβολής. Ο ηθοποιός, που έχει κερδίσει την εκτίμηση τόσο των θεατών όσο και των συναδέλφων του, παραμένει ένας ζωντανός θρύλος της ελληνικής τηλεόρασης και του θεάτρου.

Οι επιλογές του δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν φοβάται να επανεφεύρει τον εαυτό του, ενώ η πορεία του αντανακλά την προσήλωσή του στην τέχνη και τη δημιουργικότητα.

Γεράσιμος Μιχέλης: Ο κακός στο Παρά 5, η μεγάλη του αγάπη και το συγκινητικό αντίο στον φίλο του

Ο Γεράσιμος Μιχελής γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι ηθοποιός, αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωνητικής ενώ σπούδασε κι στο Ωδείο του Πειραιά μονωδία και θεωρία.

Της: Έπη Τρίμη

Συμμετείχε επίσης, στο τριετές Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος του Λ. Βογιατζή (1989-1992).
Έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις αλλά και τηλεοπτικές παραγωγές.Όλοι τον θυμόμαστε να υποδύεται τον «κακό» στο σήριαλ «Παρά πέντε του Γιώργου Καπουτζίδη.

Οι γονείς μου με πήγαιναν τακτικά θέατρο όταν ήμουν μικρός

Μου προκαλούσε δέος η σκοτεινή αίθουσα του θεάτρου με τον πολύ τον κόσμο ,που σε απόλυτη ησυχία, όλα κι όλοι μεταμορφώνονταν με μαγικό τρόπο σε κάτι άλλο.Κι εγώ, βγαίνοντας από το θέατρο , ένιωθα πως είχα πάρει κάτι από την μαγεία του. Αυτό το στοιχείο ήταν που με γοήτευε πολύ από μικρό. Το θέατρο σου δίνει την ευκαιρία να μετατοπιστείς, να αλλάξεις. Ηθοποιός βέβαια, αποφάσισα να γίνω πολύ αργότερα. Μεγάλος πια. Η απόφαση ήταν ακαριαία . Σαν αιφνίδιος έρωτας, έτσι θυμάμαι μου προέκυψε. Ήταν μία εκστατική στιγμή που ένιωθα να με οδηγεί κάπου χωρίς να ξέρω γιατί, απλά πήγαινα…

Η τέχνη του θεάτρου δεν είναι, όπως η τηλεόραση, μοναχική απόλαυση

Είναι μέσο για επικοινωνία , τόπος που πραγματώνεται η κοινότητα. Θεατές επιλέγουν να πάνε σε έναν χώρο και να παρακολουθήσουν σε συγκεκριμένο χρόνο , όλοι μαζί , κάτι κοινό. Γίνονται μάρτυρες- κοινωνοί μιας ζωντανής δράσης που συμβαίνει την δεδομένη στιγμή μπροστά στα μάτια τους ,για μία φορά άπαξ !Αυτή η λειτουργία μπορεί να τους προβληματίσει , να τους κάνει ίσως , να νιώσουν ασφάλεια, θαλπωρή, χαρά, ίσως και να τους μετατοπίσει. Αυτήν την εμπειρία μόνο το θέατρο την παρέχει, έχει αναφέρει ο Γεράσιμος Μιχέλης.

Συγκινεί το μήνυμά του για τον θάνατο του Διονύση Μπουλά

Πιο συγκεκριμένα, ο ίδιος έγραψε:

«Τώρα… Γ. Α. Τώρα

Κι ίσως να ’ναι μονάχα μια στιγμή

—Ακόμα μια στιγμή τί θα προσθέσει;—

Νιώθεις ακόμα πιο σκληρά πιο πονεμένα

Τις πληγές των πραγμάτων που αγαπούσες

Χωρίς καμιά καμιά πια φρεναπάτη.

Φεύγουμε κι ίσως γελαστήκαμε στο τέλος

Ίσως να μείναμε στο τέλος πάλι μόνοι

Τώρα που πια δε θέλεις δρόμο να γυρίσεις.

Μ’ αν πρέπει τώρα να πεθάνουμε, το ξέρεις,

Πρέπει γιατί αύριο δε θα ’μαστε πια νέοι.

Μανώλης Αναγνωστάκης

ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΜΗΝ ΜΟΥ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΡΔΙΕΣ, ΠΟΝΑΝΕ ! . ΚΛΑΨΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΈΧΑΣΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ !….»