Η Ελιάνα Χρυσικοπούλου με δηλώσεις της, αναφέρθηκε στην περίοδο της ζωής της, όπου δεν είχε αποκτήσει παιδιά. Έτσι, η Ελιάνα Χρυσικοπούλου αναφέρθηκε σε 10 άκυρα πράγματα που πίστευε εκείνη την εποχή.
«Δεν προλαβαίνω να φτιάξω τα νύχια μου, δεν προλαβαίνω να δω μια παλιά μου συμμαθήτρια, δεν προλαβαίνω να πάω στον ορθοπεδικό, δεν προλαβαίνω να βγω για ψώνια, δεν προλαβαίνω να βάλω πλυντήριο – γενικώς μην το ψάχνεις, έχω περάσει σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή μου να νομίζω πως δεν έχω καθόλου, μα καθόλου χρόνο. Και όλα αυτά τα έλεγα έχοντας μια (1) δουλειά, κανέναν (0) σύζυγο και καθόλου (0) παιδιά. Ε, τώρα που το πρόγραμμά μου είναι αντικειμενικά λιγάαααακι πιο φορτωμένο θα σου πω πως υπάρχει χρόνος για όλα – αρκεί να είναι αρκετά ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων (τα νύχια μου, ας πούμε, εξακολουθούν να είναι χάλια. Την παλιά συμμαθήτρια την βλέπω μέσω facebook. Το αυχενικό όσο πάει και χειροτερεύει».
«…με τις ανύπαρκτες οικογενειακές υποχρεώσεις για τις 35χρονες συναδέλφους με τα 1,2 ή και παραπάνω παιδιά που ήθελαν να φύγουν κατά τις 6 το απόγευμα (αν είναι δυνατόν, τόσο νωρίς;) από την εταιρία. Και όσο σκέφτομαι τώρα, τις φατσούλες της Ισαβέλλας και της Βικτώριας, πώς ξεροσταλιάζουν στο τζάμι εκεί γύρω στις 5 που επιστρέφω (είμαι τυχερή εργαζόμενη, να τα λέμε κι αυτά) για να δουν το αυτοκίνητό μου να μπαίνει στο πάρκινγκ, το μόνο που θέλω να πω είναι: Γιώτα, Ηρώ, Μαίρη, ειλικρινά, συγγνώμη».
«Σαν να είναι το παιδί μου. Ναι, εντάξει, κουκλίτσα μου, κελάηδα».
«Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Ήρθε μια μέρα το 2017 που αντίκρισα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και ήμουν παχιά, άλουστη, αξύριστη, με μάτια πιο μαύρα από των KISS από το ξενύχτι και με λεκέδες από μητρικό γάλα επάνω στο άθλιο ξεχειλωμένο διαφημιστικό t-shirt. Ε, και κατάλαβα».
«θα γεννήσω φυσιολογικά, θα θηλάσω ένα τρίμηνο, θα γυρίσω στη δουλειά μετά από κανά χρόνο. Πήρα 30 κιλά, γέννησα με καισαρική, θήλασα περισσότερο από ένα χρόνο, γύρισα στη δουλειά μετά από 40 μέρες. Γενικώς, αφού βλέπεις, δεν το ‘χεις με το planning, άστο ρε παιδί μου».
«Καλά τα έλεγα, τα δικά μου παιδιά είναι από εκείνα που τσιρίζουν παντού».
«Κρύψε, Ισαβέλλα παιδί μου, τα αρκουδοζελεδάκια, μην σε δει ο Παλιός Εαυτός μου και μας δείρει και τις δύο».
«Γιατί δεν τα αφήνουν να κλάψουν λίγο και μετά να το βουλώσουν»; Μήπως να το βουλώσεις εσύ λίγο γιατί δεν έχεις ΙΔΕΑ για τι πράγμα μιλάς;».
«Χαχαχαχαχαχα».
«Παλιέ μου εαυτέ, σου στέλνω τα φιλιά μου, πανευτυχής από τη θέση νούμερο 3».