Μία αποκαλυπτική συνέντευξη για τη ζωή του αλλά και για τις πολιτικές εξελίξεις και ίντριγκες έδωσε ο Υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης.
Στα παιδικά του χρόνια, στη διαδρομή του στην πολιτική, αλλά και στις επιλογές που έχει κάνει στην πορεία του αναφέρεται σε συνέντευξή του ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης.
Αναφερόμενος στην οικογένειά του μιλώντας στα «Παραπολιτικά», λέει: «Η παροιµία ότι το παιδί ορφανεύει από µάνα είναι αληθινή. Και σου το λέω εγώ, που είµαι πατέρας. Εχασα τον πατέρα µου στις 5 Μαρτίου του ’90, τον οποίο λάτρευα, και τη µητέρα µου στις 9 ∆εκεµβρίου του 1993. ∆εν έχει περάσει έκτοτε µία µέρα της ζωής µου που να µην έχω σκεφτεί τη µάνα µου έστω µία φορά».
Αν το πρώτο µεροκάµατο του έγινε στο βιβλιοπωλείο, ο Άδωνις Γεωργιάδης, λέει:
«Οχι, όχι. Ηµουν 15 χρόνων και ο πατέρας µου µού έδωσε την ευθύνη του περιπτέρου των Εκδόσεων Γεωργιάδη στην έκθεση βιβλίου, που γινόταν τότε στην Κηφισιά».
Τον θεωρώ εξαιρετικά τιµητικό. ∆εν ισχύει. Υπάρχουν πολύ καλύτεροι και µεγαλύτεροι βιβλιοπώλες από εµένα, αλλά ως τίτλος είναι πολύ τιµητικός. Ξέρεις, καµιά φορά σκέφτοµαι ότι έχω δεχθεί τόση κριτική για το ότι πούλαγα βιβλία και αναρωτιέµαι: Αν πούλαγα ναρκωτικά, θα είχα τέτοια κριτική; Από τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς και όχι.
Η τηλεπώληση ξεκίνησε το 2000.
Τη δουλειά την έμαθα μόνος μου. Ο πρώτος που έκανε τη δουλειά με τις τηλεπωλήσεις ήταν ο Βελόπουλος στη Θεσσαλονίκη. Εγώ έκανα εκπομπές τότε στον Blue Sky στην Αθήνα, κυρίως αρχαιογνωστικού αντικειμένου, και μετά λόγω της εκπομπής του Βελόπουλου αποφάσισα να βάλω και τα βιβλία μέσα.
Αν ήμουν σπίτι, αν τύχαινε να τις πετύχω, τις έβλεπα, ναι. Δεν καθόμουν επί τούτου. Πολλοί τηλεθεατές ενοχλούνται από τη φωνή σου.
Η φωνή μου είναι ενοχλητική, ιδιαίτερα όταν ανεβάζω τόνους, οπότε γίνεται πολύ τσιριχτή. Αλλωστε, από μικρό με έλεγαν «τσιρίδα» γι’ αυτόν τον λόγο. Στις πωλήσεις όμως απεδείχθη πάρα πολύ χρήσιμη, διότι είναι πολύ χαρακτηριστική. Αρα, ο άλλος με αναγνώριζε εύκολα και εύκολα καθόταν να με ακούσει.
Με όλους μου τους καλούς φίλους από το σχολείο παραμένω φίλος μέχρι σήμερα. Και από το Δημοτικό και από το Γυμνάσιο και από το Λύκειο.
Οπως κάθε φυσιολογικού ανδρός. Μου αρέσουν, τις εκτιμώ και τις σέβομαι πολύ.
Εχω κρατήσει σχέσεις με τις περισσότερες παλιές μου σχέσεις, ναι. Και με την πρώην σύζυγό μου έχω εξαιρετικά καλές σχέσεις.
Ναι, βεβαίως, ήμουν παντρεμένος από το 1999 μέχρι το 2003.
Με την πρώην σύζυγό μου, Μαρία Φρονιμίδη, μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά. Ηταν ο παιδικός μου έρωτας και κράτησε περίπου δέκα χρόνια, με χωρισμούς λίγων μηνών, μέχρι το πανεπιστήμιο. Ο γάμος όμως δεν κράτησε πολύ. Χωρίσαμε συναινετικά τρία χρόνια αργότερα, γεγονός που όμως δεν επηρέασε τη σχέση μας, αφού για 10 και πλέον χρόνια ήταν αναπόσπαστο στέλεχος των Εκδόσεων Γεωργιάδη. Η Μαρία ήταν κόρη του παλιού τερματοφύλακα του Ολυμπιακού Γιάννη Φρονιμίδη.
Η Ευγενία Μανωλίδου είχε έρθει στην Ελληνική Αγωγή, αρχικά για να βγάλουμε έναν δίσκο δικό της, με μουσική πάνω στους ορφικούς ύμνους, και στη συνέχεια υπήρξε και μαθήτριά μου στο μάθημα της Ιστορίας.
Η Ευγενία είναι τελειομανής και, εφόσον ως τελειομανής είναι αυστηρή με τον εαυτό της, είναι και με εμένα.
Η Ευγενία είχε και έχει ακόμη, κάθε χρόνο, πάρα πολλές προτάσεις να παρουσιάζει εκπομπές στην τηλεόραση. Εχει πει σε όλα «όχι». Η ίδια δεν ήθελε να συνεχίσει να κάνει τηλεόραση. Την τηλεόραση την έκανε μόνο για συγκεκριμένο λόγο, για να βγάλει κάποια χρήματα, ώστε να πληρώσει παλαιά χρέη που είχε. Οταν αυτά επληρώθησαν, δεν της άρεσε καθόλου αυτή η δουλειά.
Δεν τη φοβάμαι καθόλου.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης περιγράφει τους λόγους για τους οποίους -αδίκως – χαρακτηρίστηκε αντισημίτης, μιλάει για τη σχέση που ακόμη διατηρεί με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, αποκαλύπτει το «πράσινο φως» που έλαβε από τον Κώστα Καραμανλή, έπειτα από συνάντηση που είχε μαζί του, για να κατέβει υποψήφιος με τη Ν.Δ. και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ αριστερός.
Το μεγαλύτερο λάθος ήταν που άφησα να με χαρακτηρίσουν αντισημίτη. Θεωρώ τον αντισημιτισμό πολύ μεγάλο ελάττωμα για κάποιον, δείγμα και πολύ κακού χαρακτήρα, αλλά και δεύτερο πράγμα.
Ακουσε ποια ήταν η σχέση μου με τον Κωνσταντίνο Πλεύρη. Οταν είχαν πεθάνει οι γονείς μου, εγώ δεν ήξερα καθόλου τον κ. Πλεύρη. Ηρθε στο περίπτερο μία φορά, στην έκθεση βιβλίου, στο Πεδίον του Αρεως, και μου είπε: «Θα τα δείξω στην εκπομπή μου». Τότε έκανε εκπομπή στο Telecity του Γιώργου Καρατζαφέρη. Είχε πολύ μεγάλη τηλεθέαση. Εγώ δεν έβλεπα την εκπομπή, δεν ήξερα καν περί τίνος πρόκειται. Εδειξε λοιπόν κάποια από αυτά τα βιβλία και την επόμενη ημέρα κάναμε ρεκόρ πωλήσεων όλων των εποχών. Εβγαλα πολλά λεφτά από την προβολή. Του χρωστάω ευγνωμοσύνη γι’ αυτό το γεγονός. Δεν είχα ποτέ πολιτική ταύτιση μαζί του, ούτε καμία ιδεολογική ταύτιση σε κανένα θέμα. Διαφωνούσαμε πάντα, από την πρώτη ημέρα. Αλλά αυτή η σχέση που αναπτύχθηκε έδωσε την ευκαιρία να παρεξηγηθώ, κυρίως γιατί έκανα το λάθος να δεχτώ να δείξω, έστω και καλυμμένο, το βιβλίο του για τους Εβραίους στην εκπομπή μου.
Πολιτικά δεν το πλήρωσα. Μπορεί να με κατηγόρησαν, αλλά δεν εμπόδισε αυτό σε κάτι την πολιτική μου καριέρα. Εμένα όμως με ενοχλεί.
Μα, το λέω. Ηταν το μεγαλύτερο λάθος. 100% λάθος. Συγγνώμη 100 φορές. Ο αντισημιτισμός δεν πρέπει να υπάρχει καθόλου. Βλάπτει σοβαρά κάθε κοινωνία και βλάπτει πολύ την Ελλάδα.
Το «ακροδεξιό» κόλλησε κυρίως λόγω του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, το 2003, με κάλεσε ένα βράδυ στο ξενοδοχείο «Caravel» και μου πρότεινε να γίνω εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑΟΣ. Μου είπε ότι έβλεπε τις εκπομπές μου. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, μου είπε: «Εχεις πολύ καλό λέγειν και θέλω να σε αξιοποιήσω στον ΛΑΟΣ».
Ασφαλώς και οφείλω. Και οφείλω και το αναγνωρίζω και τον ευχαριστώ και μιλάμε και συχνά.
Αυτό δεν ισχύει καθόλου. Ξέρει πάρα πολύ καλά ότι ουδέποτε τον πούλησα. Η έξοδός μου από τον ΛΑΟΣ έγινε με πολύ καθαρό τρόπο. Είπα τότε ότι εγώ δεν μπορώ να δημιουργήσω το PSI και ότι, αν με διαγράψουν και μου ζητήσουν την έδρα μου, θα τους δώσω και την έδρα μου. Με διέγραψαν και έδωσα και την έδρα μου. Παραιτήθηκα από βουλευτής.
Ασφαλώς μετάνιωσα. Ξέρεις, όταν είσαι νέος μες στην πολιτική, καμιά φορά δεν γνωρίζεις καλά τα όρια. Η κριτική μου φυσικά θα υπήρχε προς την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, αφού ήμουν πολιτικός αντίπαλος, αλλά έπρεπε να γίνει με περισσότερο μέτρο.
Εγώ, πριν ενταχθώ στη Νέα Δημοκρατία και δεχθώ την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά να γίνω μέλος της Ν.Δ. και υποψήφιος βουλευτής της, το 2012, πριν γίνει αυτό, ζήτησα συνάντηση με τον Κώστα Καραμανλή. Τον είδα στο γραφείο του, του ζήτησα συγγνώμη και του είπα ότι, αν εκείνος δεν θέλει, δεν θα κατέβω. Κι εκείνος, πολύ μεγάθυμα και μεγαλόψυχα, μου είπε «να κατέβεις».
Τον αγαπώ τον Αντώνη Σαμαρά. Του έχω μεγάλο θαυμασμό, του έχω μεγάλη ευγνωμοσύνη και τον αγαπώ.
Οχι, δεν θα μπορούσα να είμαι αριστερός με τίποτα. Δεν έγινα ποτέ στη ζωή μου αριστερός, ούτε για ένα δευτερόλεπτο.
Θεωρώ ότι η αριστερή ιδεολογία, παρά τη γενική εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα, κρύβει μέσα της πολλή κακία και φθόνο και ζήλια και δεν μου αρέσει καθόλου. Είναι η ιδεολογία που λέει «Δεν έχω εγώ λεφτά, θέλω να πάρω τα δικά σου»
Διότι από την πρώτη ημέρα που ήρθε στη Βουλή είχε ένα πολύ τραμπούκικο ύφος, θεωρώντας ότι θα κάνει μπούλινγκ στους βουλευτές της Ν.Δ., και εγώ δεν υποχώρησα.
Οχι, με τον Πολάκη δεν νομίζω.
Μας χωρίζει άβυσσος πολιτισμού.
Θεωρώ ότι είναι ο χαρακτήρας του. Δεν θεωρώ ότι υποκρίνεται ο Πολάκης.