Παρά τη συμμετοχή του σε μόλις 12 ελληνικές ταινίες, ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης έχει διανύσει μεγάλη απόσταση στην καριέρα του. Είναι ένας άνθρωπος με ρομαντική διάθεση και χαμηλού προφίλ, που προτιμά να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για περισσότερα από 25 χρόνια.
Κάποτε ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης ήταν ένας διάσημος ηθοποιός και υπήρξε ένας από τους ζεν πρεμιέ της εποχής, που έπαιξε σε ταινίες όπως «Το δόλωμα», «Ο κατήφορος», «Νόμος 4.000», υποδύοντας διάφορους χαρακτήρες από τον αγαπημένο της Αλίκης μέχρι το κολεγιόπαιδο που παραστρατούσε. Ο 82χρονος σήμερα Βαγγέλης Βουλγαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Αυγούστου του 1942.
Οι σπουδές
Ήταν ένα εμφανίσιμο αγόρι, με ψηλό σώμα και μεγάλα μαύρα μάτια. Η παρουσία του ήταν ευγενική, η ομιλία του και η προφορά του ξεχώριζαν από τους υπόλοιπους της εποχής του. Μετά τη σπουδή του στη Δραματική Σχολή του Λυκούργου Σταυράκου, έλαβε την πρώτη του επαγγελματική πρόταση από τον Ορέστη Λάσκο. Η καριέρα του αναπτύχθηκε γρήγορα, αναλαμβάνοντας σημαντικούς ρόλους σε επιτυχημένες ταινίες όπως “Ο κατήφορος”, “Νόμος 4.000” και “Μερικοί το προτιμούν κρύο”.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αποσύρθηκε από την ενεργό κινηματογραφική δράση, την εποχή που ο ελληνικός κινηματογράφος χάνοντας τη λάμψη του. Η τελευταία του ταινία ήταν το 1973 με τίτλο “Τανγκό 2001”. Κατά την ίδια περίοδο της μεγάλης ακμής του, συμμετείχε επίσης σε θεατρικά έργα, αν και όχι σε πολλά, καθώς δεν είχε οικονομικά προβλήματα. Προτιμούσε να επιλέγει ελάχιστα, αλλά προσεγμένα έργα.
Το παράπονο για τη Ζωή Λάσκαρη
Σε μία σπάνια συνέντευξη που είχε δώσει το 2019 είχε μιλήσει για τον χαμό της Ζωής Λάσκαρη αλλά εξέφρασε και το παράπονο του.
«Ο θάνατος της Ζωής με γονάτισε. Κάτι έσπασε μέσα μου… Ηταν σύμβολο η Ζωίτσα και ο Θεός τής έκανε ένα δώρο: την πήρε στον ύπνο, χωρίς να καταλάβει το παραμικρό. Ολοι επιθυμούμε να φύγουμε με τον ίδιο τρόπο. Ομως, θα πω και ένα ψιλοπαράπονο που είχα από εκείνη: όταν μιλούσε για τις ταινίες που παίξαμε μαζί, ποτέ δεν ανέφερε το όνομά μου. Δεν ξέρω γιατί. Θέλω να είναι καλά εκεί όπου είναι, γιατί ήταν πολύ καλή ψυχή».
Βαγγέλης Βουλγαρίδης: Ο αιώνιος ζεν πρεμιέ που εγκατέλειψε ξαφνικά μια καριέρα γεμάτη φήμη και δόξα
Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης έζησε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας
Αποτραβήχτηκε από τη showbiz ζώντας πια μακριά από τα φώτα των προβολέων που τόσο τον είχαν αγαπήσει. Κι αν για 15 χρόνια προκαλούσε σαματά με την παρουσία του ως ένας από τους μεγάλους σταρ του καιρού του, τα χρόνια πέρασαν, ο κινηματογράφος πήρε την κάτω βόλτα και όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει τουλάχιστον άδοξα για τον ίδιο.
Ή νομοτελειακά, όπως πιθανότατα πήρε ο ίδιος το τέλος της καριέρας του. Όταν τον ρώτησαν πολύ παλιότερα πώς είχε βιώσει το τέλος της καριέρας του, εκείνος αποκρίθηκε: «Είναι η ζωή του ηθοποιού πάνω σε μια ρόδα που συνεχώς κυλάει και που θες δεν θες τη νιώθεις. Μια πάνω, μια κάτω».
Τα πρώτα χρόνια στον κινηματογράφο
Στις 4 Αυγούστου 1942 στην Αθήνα γεννιέται ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης. Για τα παιδικά του χρόνια ή την οικογενειακή του κατάσταση δεν είναι και πολλά γνωστά, κι έτσι τον ξαναβρίσκουμε νεαρότατο το 1960 να παίρνει μέρος στην αισθηματική κωμωδία «Νύχτες στο Μιραμάρε» του Ορέστη Λάσκου…
Το ντεμπούτο του ήταν κάτι παραπάνω από δυναμικό κι έτσι την επόμενη χρονιά θα τον ανακαλύψει ο Γιάννης Δαλιανίδης. Κάνει αμέσως ρόλο πρωταγωνιστή! Και δεν είναι άλλο από το κοινωνικό δράμα της Φίνος Φιλμ «Ο Κατήφορος» (1961). Έκανε αμέσως αστέρια πρώτου μεγέθους τόσο τον Κούρκουλο, τον Βουτσά και τον Βουλγαρίδη όσο και τη Ζωή Λάσκαρη. Ήταν η μεγαλύτερη κινηματογραφική επιτυχία της χρονιάς για τον ηθοποιό.
Ο ίδιος ο Βουλγαρίδης θυμόταν από τα γυρίσματα: «Μπαίνω για πρώτη φορά σε πλατό και αντιμετωπίζω τους εκατοντάδες προβολείς και τα τόσα άτομα του συνεργείου. Δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη. Ο Γιάννης Δαλιανίδης με αγκάλιασε και μου έβγαλε όλα τα ‘‘κρατήματα’’. Αυτό ήταν ένα από τα πολλά χαρίσματά του».
Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης συνεχίζει την προσωπική επιτυχία στην αξέχαστη δραματική ταινία «Νόμος 4000» (1962) του Δαλιανίδη.
Ο επιμελής μαθητής που ενσαρκώνει (Γιώργος Αναγνώστου), ερωτευμένος με την κόρη του αυστηρού καθηγητή, και πάλι τη Ζωή Λάσκαρη, εκτινάσσει στα ύψη τη δημοτικότητά του και τον καθιερώνει στις συνειδήσεις του κοινού ως το καλό παιδί της διπλανής πόρτας.
Βαγγέλης Βουλγαρίδης : Μας έκοψαν γιατί είχαμε την τολμηρή σκηνή της γκαρσονιέρας
Ο Βουλγαρίδης σε παλιότερη συνέντευξή του για την ταινία είχε πει: «Θυμάμαι ότι τις παραμονές του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης μας ‘‘έκοψαν’’ γιατί είχαμε την τολμηρή -για τότε- σκηνή της γκαρσονιέρας με τη Λάσκαρη».
Με τις δυο αυτές επιτυχίες στην πλάτη του, την ίδια χρονιά θα πάρει μέρος στο ανεπανάληπτο «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1962), πάλι του Δαλιανίδη. Εκεί ενσαρκώνει έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο γι’ αυτόν. Για την ερμηνεία του στο φιλμ, ο ίδιος θυμόταν πως «δεν ήξερα να οδηγώ και μοιάζω ‘‘σπαστικός’’ στο τιμόνι».
Οι προσωπικοί θρίαμβοι συνεχίστηκαν το 1964 με δύο ακόμα ταινίες. Τον «Εγωισμό» του Δαλιανίδη, πλάι ξανά στη Ζωή Λάσκαρη, και το «Δόλωμα» του Σακελλάριου, όπου μετατρέπεται σε παιχνιδάκι της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Πριν προκύψει ο έρωτας.
