Η Ανελίζε Μίχελ πέθανε ήσυχα στον ύπνο της, την 1η Ιουλίου του 1976. Έφυγε καταπονημένη. Ζύγιζε μόνο 30 κιλά και το σώμα της είχε παντού πληγές και μελανιές, ενώ τα δόντια της ήταν σπασμένα. Επισήμως, η Ανελίζε «έφυγε», λόγω υποσιτισμού και αφυδάτωσης. Ωστόσο, η εκκλησία ήταν βέβαιη πως σκοτώθηκε από δαίμονες, που την είχαν κυριεύσει για περισσότερα από τρία χρόνια.
Γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1952 στη Γερμανία και πιο συγκεκριμένα στη Βαυαρία. Μέχρι το 1968 ζούσε φυσιολογικά. Από εκείνο το χρονικό διάστημα, κάτι δεν πήγαινε καλά. Οι γιατροί διέγνωσαν επιληψία και εισήχθη σε ψυχιατρικό νοσοκομείο, όπου κληρονόμησε και κατάθλιψη.
Με αντικαταθλιπτικά και φάρμακα για την επιληψία προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα που την ταλαιπωρούσε. Η έμμονη ιδέα της πως υπάρχουν δαίμονες την έκανε σιγά – σιγά να απομακρυνθεί από την εκκλησία. Επίσης, σύμβολα όπως ο σταυρός, την έκαναν να αηδιάζει.
Το 1973 αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, αλλά ήταν βέβαιη πως είχε δαιμονιστεί. Κάποια στιγμή είχε αναφέρει «Βλέπω στους τοίχους πρόσωπα δαιμονικά, με 7 στέμματα και 7 κέρατα». Οι παραισθήσεις της την έκαναν το καλοκαίρι του 1973 να ζητήσει τον εξορκισμό της.
Οι γονείς της ήταν θετική σε κάτι τέτοιο, αλλά η Καθολική Εκκλησία δεν έκανε πράξη το αίτημά της. Η ίδια επισκέφθηκε πάρα πολλούς νευρολόγους και ψυχιάτρους για να δει τι ήταν αυτό που της συνέβαινε.
Οι γιατροί επέμεναν στην επιληψία και η ίδια ακολουθούσε τη φαρμακευτική αγωγή των ιατρών της μέχρι να πεθάνει. Η Ανελίζε είχε γίνει επιθετική και επικίνδυνη. Περνούσε ώρες μόνη της και συνεχώς ούρλιαζε. Η κατάσταση έφτασε στο άλλο άκρο, όταν τρέφονταν από έντομα και έπινε τα ούρα της.
Η εκκλησία πείστηκε και στις 24 Σεπτεμβρίου του 1974 ξεκίνησε, ο εξορκισμός της. Δέχθηκε περισσότερους από 65 εξορκισμούς σε διάστημα 10 μηνών. Τελικά, ο πατέρας Άρνολντ Ρεντς και ο πάστορας Ερνστ Αλτ ανέλαβαν τον «Μεγάλο Εξορκισμό» της Ανελίζε Μίχελ, ο οποίος βασίστηκε στο «Rituale Romanum».
Ο εξορκισμός είχε γίνει μυστικά και μάλιστα ο πατέρας Άρνολντ Ρεντς την είχε ηχογραφήσει. Μάλιστα, την άκουσε να λέει πως δαίμονες προσπαθούσαν να δραπετεύσουν από το σώμα της, αλλά δεν μπορούσαν.
Αποκτούσε κατά διαστήματα, τεράστια δύναμη και προσπαθούσαν να την αλυσοδέσουν. Μάλιστα, μερικές φορές το κορμί της αιωρούνταν από τους δαίμονες. Στις 30 Ιουνίου του 1976 πραγματοποιήθηκε, ο τελευταίος εξορκισμός. Η Ανελιζέ είπε εξαθλιωμένη, το βράδυ, πως κάτι θα συμβεί. Το πρωί βρέθηκε νεκρή. Τα τελευταία της λόγια προς τους εξορκιστές ήταν «ικετεύστε για την άφεση», ενώ προς τη μητέρα της «μητέρα, είμαι φοβισμένη».
Όσα συνέβησαν στη Γερμανία, μεταφέρθηκαν στα δικαστήρια, το 1978. Ο γιατρός κατηγόρησε τους γονείς για το θάνατο της κόρης τους.
Η ταινία του Γουίλιαμ Φρίντκιν, «Ο εξορκιστής», προκάλεσε κύμα μεταφυσικών γεγονότων, παρόμοιων με εκείνων της Ανελίζε. Η δίκη για την υπόθεση της Ανελίζε πραγματοποιήθηκε στις 30 Μαρτίου του 1978. Ο πατέρας Άρνολντ Ρετς προσπαθούσε, με τις κασέτες του να δείξει ότι η Ανελίζε είχε όντως κυριευτεί από δαίμονες. Από την άλλη πλευρά, οι γιατροί συνέχιζαν να υποστηρίζουν πως είχε επιληψία.
Τελικά, η απόφαση του δικαστηρίου έκρινε πως οι γονείς και οι εξορκιστές της ήταν ένοχη για φόνο εξ’ αμελείας και καταδικάστηκαν σε έξι μήνες φυλάκισης. Μάλιστα, τονίστηκε πως η κακή διατροφή και η μη λήψη υγρών κατά τη διάρκεια των ιεροτελεστιών ήταν οι αιτίες θανάτου της Ανελίζε.
Η επιρροή της εκκλησίας στον κόσμο δεν ήταν πλέον δυνατή. Οι περισσότεροι στρέφονταν στην επιστήμη. Σύντομα, υπήρξε σύγκρουση μεταξύ θρησκείας και επιστήμης. Οι γονείς της Ανελίζε ζήτησαν να γίνει εκταφή της κόρης τους λίγο πριν τη δίκη, καθώς η ταφή είχε γίνει με πρόχειρο τρόπο.
Ωστόσο, μια καλόγρια είχε αναφέρει στους γονείς της πως το σώμα της παρέμενε άθικτο, διότι ήταν δαιμονισμένη. Όμως, το σώμα της είχε αποσυντεθεί. Πάντως, αργότερα μια επιτροπή της Γερμανικής εκκλησίας παραδέχθηκε πως ο θάνατος της Ανελίζε δεν ήταν από δαιμονισμό. Καταλήγοντας, το 2007 η Ανελίζε Μίχελ είχε αναφέρει «ακόμη κάτι υπάρχει μέσα στο σπίτι. Κάτι δεν έχει φύγει». Λίγα χρόνια αργότερα, το σπίτι της τυλίχτηκε στις φλόγες, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.