Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων υποστήριξε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι «αναγκαίος σε μία δημοκρατική κοινωνία».
Η απάντηση αυτή αφορά τους κηδεμόνες των παιδιών που δεν έγιναν δεκτά στα νηπιαγωγεία της Τσεχίας επειδή ήταν ανεμβολίαστα.
«Η απόφαση στηρίζει την δυνατότητα μίας εμβολιαστικής υποχρέωσης υπό όρους στο πλαίσιο της παρούσας επιδημίας της λοίμωξης από Covid-19», ανέφερε ο Νικολά Ερβιέ, ειδικός νομικός του Δικαστηρίου, υπογραμμίζοντας «το Δικαστήριο αφήνει στα Κράτη Μέλη της Ε.Ε. το περιθώριο εκτίμησης του καθορισμού της πολιτικής εμβολιασμού».
Ο Νικολά Ερβιέ ανέφερε ακόμη ότι η απόφαση του Δικαστηρίου «διαπιστώνει την ύπαρξη γενικής συναίνεσης σχετικά με τα επωφελή αποτελέσματα του εμβολιασμού, τα οποία δεν τίθενται σε αμφισβήτηση από τις αναπόφευκτες παρενέργειες, από την στιγμή που υπάρχει αυστηρός επιστημονικός έλεγχος».
Το Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων υιοθετεί «την αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την επιβολή του εμβολιασμού σε όλους, ακόμη και σε εκείνους που αισθάνονται λιγότερο απειλούμενοι από την νόσο, από την στιγμή που τίθεται το θέμα της προστασίας των πλέον ευάλωτων ατόμων».
Στην απόφασή του, Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θεωρεί ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των παιδιών στην Δημοκρατία της Τσεχίας κατά εννέα ασθενειών δεν παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως προς «το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής».
«Η πολιτική εμβολιασμού θέτει τους νόμιμους στόχους της διασφάλισης της υγείας καθώς και των δικαιωμάτων του άλλου, προστατεύοντας τόσο εκείνους που εμβολιάζονται, όσο και εκείνους που δεν μπορούν να εμβολιασθούν για ιατρικούς λόγους», αναφέρεται στην επίσημη απόφαση.
«Αυτοί οι τελευταίοι είναι δέκτες των ωφελειών της συλλογικής ανοσίας για να προστατευθούν από τις προκείμενες σοβαρές λοιμώδεις νόσους».
Η Τσεχική Δημοκρατία «διαθέτει λοιπόν ευρέα περιθώρια αξιολόγησης στο πλαίσιο αυτό», σχολιάζει στην ετυμηγορία του το Δικαστήριο, οι αποφάσεις του οποίου δεν αναιρούνται. «Το μεγαλύτερο συμφέρον των παιδιών είναι αυτό που πρέπει να υπερισχύει σε όλες τις αποφάσεις που τα αφορά».
Στην πραγματικότητα, όπως ισχυρίστηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων «η άρνηση πρόσβασης των ανεμβολίαστων παιδιών στο νηπιαγωγείο δεν πρέπει να σημαίνει την απώλεια μίας κρίσιμης ευκαιρίας για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, αλλά πρόκειται περισσότερο για ένα μέτρο πρόσληψης παρά για τιμωρίας, καθώς τα αποτελέσματα είναι χρονικά περιορισμένα», αναφέρεται στην ανακοίνωσή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.