Εργαζόμενοι, οι καλοί παραιτούνται. Οι λόγοι που ένας καλός εργαζόμενος αποφασίζει να αλλάξει επαγγελματικό περιβάλλον μπορεί να είναι πολλοί. Ωστόσο τις περισσότερες φορές, μπορεί να σχετίζονται με το εργασιακό περιβάλλον. Ή ακόμη και την αλλαγή των στόχων στην επαγγελματική του πορεία.
1. Η ασέβεια και η μείωση των ικανοτήτων του προσωπικού απ’ τον εργοδότη
Δεν υπάρχει πιο άσχημο πράγμα για έναν εργαζόμενο απ’ το να αντιμετωπίζεται από τον εργοδότη σαν ένας ακόμη τροχός στη μηχανή του. Σαν ένα ακόμη νούμερο στην εταιρία με το πολυάριθμο προσωπικό. Πράγμα που συμβαίνει όταν οι εργοδότες ενδιαφέρονται μόνο για την επιτυχία της επιχείρησης τους και όχι για το ανθρώπινο δυναμικό, που θα κάνει την επιτυχία εφικτή.
Έτσι, πολλές φορές ο εργοδότης μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του και να δείξει την άσχημη πτυχή του χαρακτήρα του στους εργαζομένους, ξεχνώντας πως κ’ εκείνοι είναι άνθρωποι με ελαττώματα, ανησυχίες και προβλήματα.
Αν, λοιπόν, το προσωπικό αντιμετωπίζεται άσχημα ή ανταμείβεται με ψίχουλα δεν έχει καμία διάθεση να παράγει και να οδηγήσει την επιχείρηση στην επιτυχία. Το αποτέλεσμα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να αναζητήσει αλλού επαγγελματική στέγη.
2. Δεν υπάρχει επαγγελματική εξέλιξη
Οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να κάνουν κάθε μέρα το ίδιο πράγμα για το υπόλοιπο της ζωής τους. Αυτό που πρέπει να κάνει ο εργοδότης είναι να προσφέρει συνεχώς ευκαιρίες εξέλιξης στην καριέρα του με διάφορα σεμινάρια και επιμορφωτικά προγράμματα, ώστε ο εργαζόμενος να αισθάνεται ότι κάθε μέρα που περνά μαθαίνει και κάτι καινούργιο για τη δουλειά του.
Οι ικανοί υπάλληλοι θέλουν να επεκτείνουν τις ικανότητές τους και αναζητούν την εποικοδομητική κριτική που θα τους βοηθήσει να αναζητήσουν νέες προοπτικές.
Η ανισότητα εντός του εργασιακού χώρου είναι απαράδεκτη, γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι που τη βιώνουν επιλέγουν την παραίτηση. Μπορεί κάποτε η ανισότητα να αποτελούσε “νόμο” στον εργασιακό χώρο, επειδή όμως οι καιροί έχουν αλλάξει είναι ελάχιστοι εκείνοι που θα δεχθούν να εργαστούν σ’ ένα περιβάλλον που η διακρίσεις και ο σeξισμός επικρατούν.
Είναι σημαντικό το εργασιακό περιβάλλον να είναι ελαστικό και να μπορεί να διαμορφώνεται σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων του. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει οι εργαζόμενοι θα αναζητήσουν αλλού επαγγελματική στέγη.
4. Χαμηλό Ηθικό
Όταν οι άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι στη δουλειά τους είναι θέμα χρόνου να την εγκαταλείψουν. Πολλές φορές οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι από την εργασία τους γίνονται κυνικοί, αγενείς και αντιπαραγωγικοί. Οι συνέπειες της δικής τους δυστυχίας επηρεάζουν ολόκληρη την ομάδα και την υγιή συνύπαρξη των εργαζομένων.
Σ’ ένα υγιές εργασιακό περιβάλλον υπάρχει αλληλοκατανόηση και αλληλοβοήθεια μεταξύ των εργαζομένων, που καταβάλλουν προσπάθειες για να πετύχουν τους κοινούς τους στόχους .
5. Δεν αναγνωρίζουν την προσπάθεια των εργαζομένων και δεν τον ανταμείβουν
Επειδή, σε όλους αρέσει να αναγνωρίζονται οι κόποι τους, είναι σημαντικό ο μάνατζερ ή ο εργοδότης να ευχαριστεί τους υπαλλήλους του ή τουλάχιστον να δείξει ότι αναγνωρίζει τις προσπάθειές τους.
Όταν, λοιπόν, ένας υπάλληλος εργάζεται σκληρά απαιτεί να υπάρξει αναγνώριση και ανταμοιβή των κόπων του, για να συνεχίζει τη σκληρή δουλειά. Σε διαφορετική περίπτωση θα επικρατήσει δυσφορία και θα τον κάνει να αναζητήσει άλλες ευκαιρίες καριέρας.
6. Αποθάρρυνση του ενθουσιασμού
Ένας ικανός και ταλαντούχος υπάλληλος είναι πραγματικά παθιασμένος με το αντικείμενο απασχόλησής του. Ένας καλός εργοδότης οφείλει να τους παρέχει τη δυνατότητα να κυνηγήσουν το πάθος τους, χωρίς να τους εγκλωβίζουν σ΄ένα “κουτί”.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εφικτό, μιας και τα αφεντικά θέλουν τους εργαζόμενους να είναι επικεντρωμένοι σ’ αυτό που κάνουν, αυτό γιατί φοβούνται πως η παραγωγικότητα θα πέσει αν αφήσουν τους υπαλλήλους να κυνηγήσουν το πάθος τους. Αντίθετα, όμως, έρευνες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να κυνηγήσουν το πάθος τους στη δουλειά, βιώνουν μια κατάσταση ευφορίας που τους κάνει πέντε φορές πιο παραγωγικούς.
Οι ικανοί υπάλληλοι επιθυμούν να συνεργάζονται με παρόμοιους επαγγελματίες. Όταν, λοιπόν, οι εργοδότες επιλέγουν να προωθήσουν τους λάθος ανθρώπους, συνηθίζουν να γίνονται αντιπαραγωγικοί και χάνουν το ενδιαφέρον τους για τη θέση που κατέχουν.
Αντίθετα, όταν, ο εργοδότης δεν κατανοεί την τεράστια προσπάθεια που καταβάλει στη δουλειά και τελικά αναγνωρίζει κάποιον που έφτασε χωρίς κόπο στην κορυφή, είναι απίστευτα προσβλητικό. Δεν είναι να απορεί κανείς που φεύγουν οι καλοί υπάλληλοι.
8. Ιεραρχία αντί αυτονομίας
Όταν η ιεραρχία γίνεται πιο σημαντική από την αυτονομία, τότε η αποτυχία είναι δεδομένη λένε οι έρευνες. Ένας εργαζόμενος πρέπει να έχει την ελευθερία να επιλέγει πιο είναι το αντικείμενο που του αρέσει να ασχολείται περισσότερο, καθώς έτσι θα είναι περισσότερο αποδοτικός.