Αλλαγή στην εργασία: Εργοδότης και εργαζόμενοι θα κάθονται στο ίδιο τραπέζι. Ο λόγος θα είναι για να συμφωνήσουν ως προς την «κάλυψη» της υπέρβασης του χρόνου απασχόλησης μιας ημέρας.
Αυτό θα γίνει, με αντίστοιχη μείωση σε άλλη ημέρα, ρεπό, πρόσθετη άδεια κλπ. Έτσι, ο εργοδότης θα έχει τη δυνατότητα να ζητήσει αύξηση των ωρών εργασίας πέραν του 8ωρου και μέχρι 10 ώρες ημερησίως.
Από εκεί και πέρα, αυτές θα εξοφληθούν σε βάθος εξαμήνου. Έτσι, ένας εργαζόμενος εφόσον το συμφωνήσει με την επιχείρηση θα καλείται να εργαστεί μια ημέρα 10 ώρες. Όμως, μπορεί την επόμενη ημέρα να εργαστεί δύο ώρες λιγότερο ή να πάρει ρεπό ή άδεια ή να εργαστεί λιγότερες ώρες άλλες ημέρες μέσα στο επόμενο εξάμηνο.
Πρόκειται για κάτι που είχε φέρει η επιτροπή Πισσαρίδη. Εκείνη ζητά τον εξορθολογισμό της χρήσης και του κόστους των υπερωριών. Επισημαίνει ότι η ευελιξία στη χρήση υπερωριών είναι σημαντική για την οικονομική δραστηριότητα. Επιπλέον, ότι το κόστος των υπερωριών είναι “απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί με εκείνο στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε.” Παράλληλα, το σχέδιο νόμου θα περιλαμβάνει και αύξηση των υπερωριών. Αυτό, ανεβάζει το πλαφόν των 120 ωρών ανά εξάμηνο.
Οι ώρες υπερωριακής εργασίας που χορηγούνται σήμερα από τις οικείες Κοινωνικές Επιθεωρήσεις Εργασίας (ΣΕΠΕ) είναι 120 ώρες ετησίως περί μη βιομηχανικών επιχειρήσεων και 30 ή 25 ώρες ανάλογα με τις κατηγορίες των βιομηχανικών επιχειρήσεων όπως αυτές καθορίζονται ανά εξάμηνο με κοινές υπουργικές αποφάσεις των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Οικονομικών. Σύμφωνα με το άρθρο 74 του Ν.3863/2010 η νόμιμη υπερωρία υπολογίζεται ως εξής:
– Αλλαγή στην εργασία: Εργασία από 46η (πενθήμερο) και 49η (εξαήμερο) έως 120 ώρες ετησίως νόμιμης υπερωρίας, αμείβεται με προσαύξηση 40% στο καταβαλλόμενο ωρομίσθιο.
– Η υπέρβαση των 120 ωρών νόμιμη υπερωρίας ετησίως αμείβεται με προσαύξηση 60% στο καταβαλλόμενο ωρομίσθιο.
Μεταξύ άλλων στο σχέδιο νόμου θα καθορίζονται αντικειμενικά κριτήρια για τον προσδιορισμό της έννοιας του διευθυντικού στελέχους που δεν θα δικαιούται υπερωρίες. Αυτό είναι κάτι που μέχρι σήμερα ερμηνεύεται κατά διαφορετικό τρόπο από κάθε Επιθεώρηση Εργασίας. Αποτέλεσμα είναι όλες οι επιχειρήσεις να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με πρόστιμα.
– Αλλαγή στην εργασία: Θεσπίζεται η ψηφιακή κάρτα εργασίας για την on-line παρακολούθηση του πραγματικού ωραρίου των εργαζομένων. Στόχος είναι η καταπολέμηση της «μαύρης εργασίας» και των απλήρωτων υπερωριών και τη διευκόλυνση της διευθέτησης του ωραρίου.
– Προβλέπεται ότι: α) οι Μεσολαβητές – Διαιτητές του ΟΜΕΔ γίνονται αποκλειστικής απασχόλησης και πιστοποιούνται, β) η συμφιλίωση συλλογικών διαφορών αφαιρείται από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας και ανατίθεται στον ΟΜΕΔ, γ) δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης αναγνωρίζεται μόνο στις οργανώσεις που έχουν εγγραφεί στα νομοθετημένα ψηφιακά Μητρώα, δ) η αμφισβήτηση της συλλογικής αντιπροσωπευτικής ικανότητας κλπ των οργανώσεων επιλύεται πριν από την προσφυγή στον ΟΜΕΔ, ε) θεσμοθετείται ειδική επιτροπή εκ των προτέρων ελέγχου της πληρότητας των αιτήσεων μεσολάβησης και διαιτησίας, στ) ορίζεται αναγκαίο περιεχόμενο όλων των αιτήσεων προς τον ΟΜΕΔ, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η στοιχειοθέτηση και η τεκμηρίωσή τους, ζ) καταργείται ο β΄ βαθμός διαιτησίας, η) αναγνωρίζονται οι ΣΣΕ υποκλάδου, θ) προβλέπεται ταχεία διαδικασία δικαστικού ελέγχου των προσβαλλόμενων διαιτητικών αποφάσεων.