Πολλές είναι οι καταθέσεις που γίνονται ώστε να εξιχνιαστεί η υπόθεση της Πάτρας με βασική ύποπτο την 33χρονη μητέρα, Ρούλα Πισπιρίγκου.
Είναι Άνοιξη του 2021 στην Πάτρα. Έχουν ήδη χαθεί η Μαλένα και η Ίριδα. Είναι η εποχή που η Τζωρτζίνα παρουσιάζει ανεξήγητα προβλήματα με την Ρούλα Πισπιρίγκου να βάζει σε σκέψεις τους γιατρούς που παρακολουθούν το παιδί της. Ακόμα και νοσηλευτές έχουν καταθέσει πως η 33χρονη, κατηγορούμενη σήμερα για ανθρωποκτονία από πρόθεση, έβλεπε τα όσα συνέβαιναν ως θεατής. Ο διευθυντής ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου στο Ρίο, Ανδρέας Ηλιάδης, αποφασίζει να μιλήσει, να ενημερώσει και να συζητήσει ακόμα και με ψυχιάτρους, για να προλάβει τα ακόμα χειρότερα.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου και το σύνδρομο Μινχάουζεν
Μπροστά στην 18η τακτική ανακρίτρια, ο Ανδρέας Ηλιάδης διηγήθηκε με λεπτομέρειες τα δραματικά γεγονότα που σημειώθηκαν τον Απρίλιο του 2021. Όπως τα έζησε εκείνος, όταν η Τζωρτζίνα μεταφέρθηκε στην κλινική του, από το Καραμανδάνειο όπου υπέστη ανακοπή. Όπως είπε όταν έμαθε πως η Ρούλα Πισπιρίγκου είχε χάσει άλλα δύο παιδιά, του μπήκε η ιδέα για το Σύνδρομο Μινχάουζεν.
Πιο συγκεκριμένα, ο γιατρός, προσπαθώντας να σώσει την μικρή Τζωρτζίνα μαθαίνει για τους θανάτους και των άλλων δύο παιδιών. Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, επικοινωνεί με την ογκολόγο της Μαλένας που του λέει χαρακτηριστικά ότι «και αυτή θεώρησε τον θάνατο της Μαλένας αιφνίδιο και περίεργο και ότι δε δικαιολογείται η ηπατική ανεπάρκεια στο παιδί».
Ο Ανδρέας Ηλιάδης στην πρωινή ενημέρωση με τους γονείς παρατηρεί μία αλλαγή στη μητέρα. «Ένιωσα από τη μητέρα ότι υπήρχε μια διαφοροποίηση στο συναίσθημά της. Σαν να παρακολουθούσε το τι συνέβαινε στη κόρη της σαν τρίτο πρόσωπο ως θεατής. Ακόμα και οι νοσηλεύτριες παρατήρησαν τη συμπεριφορά αυτή της μητέρας και μου το είπαν. Εγώ το συζήτησα αυτό μαζί της και μου είπε ότι έχει χάσει ήδη 2 παιδιά και ότι γνωρίζει ότι θα την έλεγα “παγοκολόνα”. Εγώ προσπάθησα να την κάνω να νιώσει ότι δεν είναι μόνη της».
Οι γονείς αμφισβήτησαν τη διαδικασία με τον ψυχίατρο
«Επισκέφτηκα 2 ψυχιάτρους τον διευθυντή και τον αναπληρωτή, κάθισα πολύ ώρα μαζί τους σε διαφορετικές συνεδρίες, τους εξωτερίκευσα τον προβληματισμό μου και ήθελα να γνωρίζω εάν υπήρχε αυτό το σύνδρομο στη περίπτωση αυτή ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Το ραντεβού κλείστηκε, αλλά υπήρχε μια δυστοκία από τη πλευρά της μητέρας γιατί περίμενε το σύζυγό της για να πάνε μαζί στον ψυχίατρο.
Οι γονείς αμφισβήτησαν όλη αυτή τη διαδικασία με τον ψυχίατρο εξαιτίας των ερωτήσεων που έκανε ο ψυχίατρος στη μητέρα και μου είπαν ότι δεν επιθυμούν να συνεχίσουν τις επισκέψεις στον ψυχίατρο. Ο πατέρας μου είπε “η γυναίκα μου δεν είναι τρελή” και ο ψυχίατρος που την εξέτασε μου είπε αργότερα ότι δεν διέγνωσε σε αυτή οξύ ψυχωσικό σύνδρομο».
Όταν ο Ανδρέας Ηλιάδης ρωτήθηκε για τη στάση του Μάνου Δασκαλάκη απάντησε: «Πίστευα πως ο πατέρας θα ερχόταν να με ρωτήσει αν με ανησυχεί κάτι, αν υποπτεύομαι κάτι. Πράγμα όμως που δεν έκανε ποτέ.»
