Το φρικιαστικότερο έγκλημα των μεταπολεμικών αστυνομικών χρονικών» σύμφωνα με τον Πάνο Σόμπολο ήταν ο φόνος της Ζωής Γαρμανή από τον σύζυγό της Παναγιώτη Φραντζή.
Ξεφυλλίζοντας τις κιτρινισμένες πλέον σελίδες του «Έθνους» της Παρασκευής 26 Ιουνίου, σοκάρει ο τίτλος «Τεμάχισε σε 16 κομμάτια τη 18χρονη γυναίκα του», ενώ ο υπέρτιτλος ήταν «Το πιο φρικιαστικό έγκλημα στην Ελλάδα – Φοιτητής – Λαντρύ στα Κάτω Πατήσια».
Πώς ανακαλύφθηκε το έγκλημα που διέπραξε ο Παναγιώτης Φραντζής
Ήταν 24 Ιουνίου 1987, όταν ένας πενηντάχρονος υπάλληλος, ο Κώστα Βουζίκας, ανακάλυψε μέσα σε πλαστικές σακούλες κάποια ανθρώπινα μέλη, ψάχνοντας για πεταμένους φακέλους. «Νόμισα ότι είναι χοιρινό κρέας. Μόλις το αναποδογύρισα διαπίστωσα ότι ήταν κομμάτι από γυναικείο σώμα».
Το χρονικό της υπόθεσης
Ένα ξανθόμαλλο κορίτσι με πανέμορφα χαρακτηριστικά και φιδίσιο σώμα», η Ζωή Γαρμανή, 18 ετών, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της Παναγιώτη Φρατζή 27 ετών, φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής. Αφού τη σκότωσε, την τεμάχισε με ένα ακονισμένο χασαπομάχαιρο και τοποθέτησε τα μέλη σε δέκα πλαστικές τσάντες κι αυτές μέσα σε τέσσερις σακούλες σκουπιδιών και τις πέταξε στον κάδο απορριμμάτων του δήμου.
Ο ιατροδικαστής Πάνος Γιαμαρέλος είπε ότι «δείχνει μια ψυχική διαστροφή του εγκληματία, αφού μετά το θάνατο ηδονιζόταν ή εκδικούνταν κάνοντας κομμάτια το θύμα του.». Τυχαία το έμαθε ο πατέρας. Ο Γεώργιος Γαρμενής, συνταξιούχος εφοριακός, είχε βγάλει βόλτα το σκυλάκι του, όταν είδε κόσμο στο σπίτι της κόρης του, όπου και πληροφορήθηκε το τραγικό νέο.
Το ρεπορτάζ συνοδεύεται από δύο φωτογραφίες της απόλυτης φρίκης, όπου απεικονίζονται τα ακρωτηριασμένα μέλη της κοπέλας, για τις οποίες η λεζάντα γράφει: «Δύο φωτογραφίες ντοκουμέντα της ανθρώπινης θηριωδίας. Είναι αναγκαίο να δεχτούμε όλοι αυτή την τρομερή γροθιά στο στομάχι και στα μούτρα… Έτσι για να συνειδητοποιήσουμε τη φρίκη και να προβληματιστούμε με ποια μέσα θα αφοπλίσουμε το θηρίο που ενεδρεύει στα έγκατα του ασυνειδήτου μιας κοινωνίας, που το εκτρέφει αιώνες ολόκληρους στα σπλάχνα της.
«Ο χασάπης οδήγησε στον Λαντρύ»
Αυτός ήταν ο αινιγματικός τίτλος του ρεπορτάζ του Γιώργου Γκιώνη, την ίδια μέρα, ο οποίος κάνει αναφορά σε ένα serial killer της τότε τηλεόρασης. «Ήταν το κομματάκι μιας ταινίας από ταμειακή μηχανή κάποιου κρεοπωλείου στην οδό Κνωσού 10. Το βρήκαν οι αστυνομικοί μέσα σε μία από τις σακούλες με τα τεμαχισμένα ανθρώπινα μέλη. Έδειξαν στον κρεοπώλη Αναστάσιο Δριμούση το χαρτάκι που έγραφε ότι κάποιος την περασμένη Τρίτη στη 1.08 το μεσημέρι είχε ψωνίσει κρέας 1210 δραχμών.
«Πιστέψτε με δεν ήθελα να τη σκοτώσω. Καυγαδίσαμε, πήγε να με χτυπήσει και την έσπρωξα. Πέφτοντας, χτύπησε το κεφάλι της στο κρεβάτι, και έμεινε ασάλευτη».
Να όμως τι είπε ο υποδιοικητής της Ασφάλειας Αττικής: «Ψεύδεται ο δράστης. Στα εργαστήρια της ιατροδικαστικής μας είπαν ότι η κοπέλα πρέπει αν πέθανε από στραγγαλισμό. Βρέθηκαν ασφυκτικά φαινόμενα στον πνεύμονα και την καρδιά.»
Η αιτία της άγριας δολοφονίας ήταν ασήμαντη
«Γύρω στις 12 το βράδυ της Τετάρτης. Ο Παναγιώτης και η Ζωή βγήκαν και πήγαν να πάρουν παγωτό. Γυρίζοντας η Ζωή του ζήτησε να την πάει σε μπυραρία. Αυτός αρνήθηκε και τσακώθηκαν στο δρόμο.» Αφού έκοψε το θύμα του σε 16 κομμάτια μέχρι τις 4.30 το πρωί, έτρεχε στα δοχεία απορριμμάτων μεταφέροντας τις σακούλες με το τεμαχισμένο κορμί της γυναίκας του.
Ξημερώματα πήγε στην Πειραϊκή και πέταξε στη θάλασσα το μαχαίρι. Δεν το βρήκαμε. Μας έδειξε όμως πού είχε πετάξει το κεφάλι από όπου είχε κόψει τη μύτη και τα αυτιά.»
«Έθνος», Σάββατο 27 Ιουνίου 1987
Τίτλος: «Αναπαράσταση σοκ, στις 26 Ιουνίου στα Κάτω Πατήσια» Παραθέτουμε θραύσματα του ρεπορτάζ, το οποίο υπογράφουν ξανά οι Πάνος Σόμπολος και Γιώργος Γκιώνης:
Σκληρός και χωρίς ίχνος μεταμέλειας, ο 27χρονος Παναγιώτης Φραντζής αφηγήθηκε κυνικότατα τον τρόπο με τον οποίο στραγγάλισε την 18χρονη σύζυγό του. Πλήθος κόσμου που συγκεντρώθηκε στην οδό Νεμέσεως 21, έξω από το σπίτι που έγινε το αποτρόπαιο έγκλημα, προσπάθησε να λιντσάρει το στυγερό φονιά. «Έχασα το παιχνίδι γιατί το σκουπιδιάρικο δεν πρόλαβε να πάρει το πτώμα.» είπε κάποια στιγμή.
«Θάνατος, Θάνατος!» φώναζε το πλήθος. Ατάραχος, ασυγκίνητος, σκληρός, και χωρίς ίχνος μεταμέλειας αναπαρέστησε το τερατούργημά του ο συζυγοκτόνος Παναγιώτης Φραντζής.
Οι ερωτήσεις των αστυνομικών προς τον Παναγιώτη Φραντζή
-Παντρευτήκατε από έρωτα;
-Ναι, από έρωτα. Πάντως για να φτάσω εγώ σ’ αυτό το σημείο, πάει να πει ότι φταίει η Ζωζώ. Δεν φταίω καθόλου εγώ…
-Γιατί;
Και ο Φρανζτής που μιλάει πάντα σε πρώτο πρόσωπο σαν να ζει η Ζωζώ, φώναξε με πείσμα:
-Είναι πολύ πρόστυχη. Με προκαλεί σε μεγάλο βαθμό που ξεπερνάει κάθε όριο… Ό,τι της κατέβει λέει και δεν με υπολογίζει καθόλου. Οι γονείς της μου λέγανε να κάνω υπομονή, μέχρι να μεγαλώσει λίγο. Έκανα υπομονή, γι’ αυτό και γίνονταν κάθε μέρα καυγάδες.
Ο Φρατζής χαρακτήρισε το δεσμό με τη Ζωή Γαρμανή «τρομερά δύσκολη σχέση».
«Ήταν εξαρτημένη από τους γονείς της, που τη μεταχειρίζονταν με μεγάλη αυστηρότητα. Της είχαν δημιουργήσει ταμπού.»
«Κάνουμε έρωτα μια φορά την εβδομάδα, κι αυτό ύστερα από δική μου πίεση. Μετά μαλώνουμε. Την πιάνει υστερία. Την κρατούσα από τα χέρια σφιχτά και αυτή με γρατσούναγε και με χτυπούσε. Πήγαινε μετά στους γονείς της κι έλεγε: Ο Τάκης με χτύπησε. Δεν τη χτυπάω αλλά από το σφίξιμο τα χέρια της κάνουν σημάδια γιατί έχει ευαίσθητο δέρμα. Ποτέ οι γονείς της δεν πήραν το δίκιο μου. Όλο εγώ φταίω. Έπεσα σε μελαγχολία. Φοβάμαι να κάνω έρωτα μαζί της πλέον γιατί μετά θα μου επιτεθεί.»
-Τι αισθάνεσαι τώρα;
Την αγαπάω παράφορα.
