Η μητέρα του Μάριου Παπαγεωργίου, Βαρβάρα Θεοδωράκη δέκα χρόνια μετά αναζητά ακόμα την λύτρωση κι ένα σημάδι για το πού βρίσκεται θαμμένο το μονοχοπαίδι της.
Η Βαρβάρα Θεοδωράκη μίλησε αποκλειστικά στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας» και στο pelop.gr, όπου δήλωσε: «Δυστυχώς είναι ακόμα εν ενεργεία ο ένας του γιος και ο άλλος παίρνει σύνταξη, αφού κατόρθωσε στα 37 του χρόνια να πάρει σύνταξη λόγω ψυχολογικών προβλημάτων. Δυστυχώς τους πληρώνουμε ακόμα τους φονιάδες».
Υπενθυμίζεται πως οι αρχές άσκησαν ποινικές διώξεις σε 8 άτομα – ανάμεσά τους ένας εν ενεργεία κι ένας συνταξιούχος αστυνομικός, (γιοι του καταδικασθέντος σε ισόβια οικογενειακού φίλου και «εγκέφαλου» της υπόθεσης) – περί άμεσης συνέργειας σε ανθρωποκτονία και αρπαγής.
«Πολλές φορές ο Μάριος μου έχει έρθει στα όνειρά μου. Σαν μωρό παιδί τον βλέπω, σαν μικρό παιδί, σε μια παραλία με ήρεμη θάλασσα τον βλέπω, σ΄ένα χωριό, δεν ξέρω τι σημαίνουν όλα αυτά, δεν ξέρω. Ο Θεός να βοηθήσει να ηρεμήσει η ψυχούλα του…» αναφέρει η μητέρα του.
«Αυτό που επιδιώκω είναι να βρω το ελάχιστο από τα κοκαλάκια του. Ό,τι του έχει απομείνει. Να πουν την αλήθεια, να μιλήσουν οι φονιάδες, γιατί πολύ φοβάμαι πως δεν θα μιλήσουν. Όλοι έχουν τηρήσει σκληρή στάση. Είναι πολύ σκληροί και απάνθρωποι, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να με κάνουν να υποφέρω. Εκδικούνται αυτή τη στιγμή, «μανιάτικη εκδίκηση» είναι αυτή…» αναφέρει.
«Νόμιζαν, ότι ήμουν το θύμα τους και αντέδρασαν άσχημα, όταν εγώ ενήργησα με τον τρόπο που ενήργησα, όταν εξαφανίστηκε ο Μάριος. Δεν το πίστευαν, ότι θα κινηθώ τόσο δυνατά. Με θεωρούσαν θύμα, ότι είμαι ένα άβουλο πλάσμα επειδή τους είχα τρομερή εμπιστοσύνη», θυμάται.
«Την παρακαλώ πάντα να μου φέρει ένα νέο. Να μου παρουσιάσει κάτι, να βρω ένα τρόπο να βρω τα κοκαλάκια του, αυτό ζητάω για να ηρεμήσω και εγώ και το παιδί μου και αυτούς ας του κάνει ο Θεός ό,τι θέλει, εγώ δεν τιμωρώ κανέναν, δεν είμαι σε θέση να τιμωρήσω, έχω εμπιστοσύνη στη ελληνική δικαιοσύνη, η οποία μέχρι στιγμής έχει φερθεί σωστά» εξομολογείται η μητέρα και προσθέτει:
«Θα δικαιωθώ περισσότερο, όταν θα δω να μπαίνουν στη φυλακή και οι υπόλοιποι και να καταλάβουν το κακό που έχουν κάνει στο παιδί μου και σ’ εμένα. Ο Θεός να βοηθήσει τους δικαστές, να τους στείλουν στη φυλακή, γιατί δεν έχουν καταλάβει την αξία της ζωής, την αξία του χρήματος καταλαβαίνουν αυτοί, μόνο για το χρήμα».
«Να τιμωρηθούν, να σαπίσουν εκεί όπως σαπίζει το δικό μου παιδί. Δεν είναι κακία αυτό που λέω, αλλά είναι η Θεία δίκη. Οπως πέταξαν το παιδί μου σαν σκυλί και ήθελαν και εμένα να με πετάξουν, όταν ήρθε έξω από το σπίτι μια κλούβα και με περίμενε να βγω για να μ’ αρπάξουν, όπως κάνουν και τώρα… έτσι να τιμωρηθούν και αυτοί από τη δικαιοσύνη και το Θεό», δηλώνει.
Η Βαρβαρά Θεοδωράκη, μετά τις πρόσφατες ποινικές διώξεις και τη νέα δικαστική έρευνα, αποκαλύπτει πως επιχειρείται νέα προσπάθεια εκφοβισμού της.
«Τώρα τελευταία βλέπω κάτι ύποπτες κινήσεις έξω από το σπίτι και το ιατρείο μου. Εχω παρέα όταν βγαίνω έξω. Περίεργες καταστάσεις, όπως τότε που με παρακαλουθούσαν και ήταν στημένοι με τις ώρες έξω από το σπίτι και το ιατρείο, όλη αυτή η παρέα. Έτσι κάνουν και τώρα για να με φοβίσουν.
Ο,τι ενέργειες και να κάνουν δεν τους φοβάμαι, έχω τον Θεό μαζί μου…! Επειδή πρέπει να τελειώσω το έργο που έχω ξεκινήσει για το Μάριό μου, θα το τελειώσω και τότε δεν μ’ ενδιαφέρει ας γίνει οτιδήποτε. Θα βρω το δίκιο μου και αυτοί την τιμωρία τους. Εχω γίνει πάρα πολύ σκληρή. Δεν θα τους εκδικηθώ εγώ, ο Θεός και η Δικαιοσύνη θα τους τιμωρήσει. Με έχουν βλάψει σωματικά, αλλά όχι ηθικά. Θα σταθώ όρθια μέχρι να τους δω να σέρνονται σαν σκουλήκια κάτω, μέσα στη φυλακή».
Όπως λέει «έδειχναν ότι είναι μια τέλεια οικογένεια, συμπεριφέρονταν στο Μάριο σαν να ήταν παιδί τους. Ο φονιάς και η γυναίκα του έδειχνε τέτοια αγάπη σαν να ήμασταν μια οικογένεια. Επαιζαν τέτοιο θέατρο που δεν μπορούσε να τους καταλάβει κανείς. Ενα ωραίο θέατρο έπαιζαν και από ότι έμαθα εκ των υστέρων το είχαν ξανακάνει και σε άλλο παιδί, το οποίο άφησαν σε έξι μήνες, αφού πήραν τα χρήματα… Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ο άρχοντας ο υπασπιστής του εκάστοτε αμερικάνου στρατιωτικού ακολούθου και η γυναίκα του ήταν μια τέλεια νοικοκυρά και τα παιδιά τους ήταν άψογα… Απ’ ότι φάνηκε βολιδοσκοπούσαν την οικονομική μας κατάσταση».
Ήταν στις 9 Αυγούστου του 2012 όταν ο Μάριος Παπαγεωργίου, αναχωρεί με το αυτοκίνητό του από το Διακοπτό Αχαΐας, όπου βρισκόταν με τη μητέρα του για διακοπές. Ξημερώματα 10ης Αυγούστου, η μητέρα του δέχθηκε τηλεφώνημα από αγνώστους που της ζητούσαν 620.000 ευρώ ως λύτρα, προκειμένου να απελευθερώσουν το παιδί της.
Στις 17 Αυγούστου, η εξαφάνιση του Μάριου δηλώνεται από την μητέρα του, όλο αυτό το διάστημα οι απαγωγείς την διαβεβαίωναν πως το παιδί της βρίσκεται στη ζωή και θα τον απελευθέρωναν εφόσον τους κατέβαλε τα λύτρα. Η μητέρα ζητά τη βοήθεια από 73χρονο οικογενειακό φίλο, ο οποίος την αποτρέπει να απευθυνθεί στις Αρχές και αναλαμβάνει εκείνος τον ρόλο του διαπραγματευτή με τους απαγωγείς.
Οι αστυνομικοί παρακολουθούσαν το σπίτι και εντόπισαν επτά άτομα μέσα σ΄ένα σταθμευμένο μαύρο βαν. Οπως αποκαλύφθηκε σχεδίαζαν ν’ απαγάγουν και τη μητέρα του. Μαζί του συλλαμβάνεται και ο 73χρονος φίλος της οικογένειας, ο οποίος σύμφωνα με την οικογένεια ήταν ο «εγκέφαλος» της απαγωγής του 26χρονου και εκείνος που μίλησε τελευταία φορά με τον Μάριο.
Η υπόθεση εξιχνιάστηκε από την Αστυνομία τον Οκτώβριο του 2012, ενώ λίγους μήνες αργότερα, με τη βοήθεια ειδικών συμβούλων και τη συνδρομή της εκπομπής «Φως στο τούνελ» αποκαλύφθηκε το μακάβριο μυστικό που «κρυβόταν» για πολύ καιρό στο πορτ – μπαγκάζ του αυτοκινήτου του 26χρονου.
Μια μεγάλη κηλίδα αίματος που, όπως διαπιστώθηκε από τα ειδικά εργαστήρια, ανήκε στον Μάριο.