Ο Βασίλης Νεθερίδης, που σώθηκε από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, αλλά έχασε όμως τη σύντροφό του, Κλαούντια, πιστεύει ότι πιθανότατα να υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι μέσα στο τρένο, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα αναζητηθεί, ούτε ταυτοποιηθεί.
Ο 20χρονος το λέει αυτό, γιατί θυμάται ένα ζευγάρι που καθόταν δίπλα του, όπως και ένας άλλος άντρας, για τους οποίους δεν έχει ακούσει τίποτα ακόμα.
Όπως υπογράμμισε ο νεαρός «μπήκαμε στην Αθήνα 19:20 και κάτσαμε στο κυλικείο. Θέλαμε να πάρουμε καφέ, να φάμε κάτι, γιατί επιστρέφαμε από το Πατρινό Καρναβάλι. Περνάμε τη Λάρισα, παραλείπω το γεγονός της καθυστέρησης στο Παλαιοφάρσαλο. Ήμασταν με την Κλαούντια στο κυλικείο, πίναμε καφέ και ακούγαμε μουσική. Εκεί που καθόμασταν στις καρέκλες του κυλικείου, θεώρησα καλύτερο να κάτσουμε πιο πίσω. Λέω στην Κλαούντια μήπως να πάω κοιτάξω αν έχει θέση; Της λέω δεν θα πάω τώρα θα πάω σε 10 λεπτά. Και μου λέει σήκω και πήγαινε τώρα. Παραξενεύτηκα που μου μίλησε έτσι, είμαστε μαζί 7 χρόνια. Χωρίς δεύτερη σκέψη σηκώθηκα μπήκα στο τρίτο βαγόνι, έκανα πέντε με δέκα βήματα και άκουσα ένα τεράστιο μπαμ. Απλά λιποθύμησα. Μετά σύρθηκα σε όλο τον διάδρομο. Δεν έχω σπασίματα, δεν ξέρω πως. Ξύπνησα μετά από 10 λεπτά από τον καπνό που με έπνιγε. Άτομα φώναζαν καιγόμαστε ζωντανοί. Δεν είχα καταλάβει τι είχε συμβεί. Άπλωσα το χέρι μου – είχα ήδη πειστεί ότι θα καώ ζωντανός – και έπιασα ένα παράθυρο. Είχα αυτό το παράθυρο, βγήκα και αυτό που αντίκρισα, δεν μπορώ να το εξηγήσω ούτε στους ψυχολόγους που μιλάω. Ήταν μια άρρωστη ταινία».
Και συνεχίζει ο Βασίλης Νεθερίδης «δεν κατάλαβα καν τι είχε συμβεί, απλά ένιωσα μία μάζα σιδερικών να έρχεται κατά πάνω μου και να με τσαλαπατάει. Ευτυχώς είχα Άγιο και δεν τραυματίστηκα. Εγώ ξύπνησα λόγω των καπνών. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζω αναπνευστικά προβλήματα. Άρχισαν να με κλωτσάνε κάποια πόδια μέσα από τα σίδερα. Σε κάποια φάση, έκλεισα τα μάτια μου και είπα ότι θα καώ ζωντανός. Ταυτόχρονα σκεφτόμουν την Κλαούντια. Δεν είχα καταλάβει τι είχε συμβεί, γιατί ήταν όλα σκοτεινά. Εγώ είχα απλά σοκαριστεί. Κάποιοι φώναζαν ότι καιγόμασταν. Αυτό δεν μπορώ να διαχειριστώ, ότι εκείνο το δευτερόλεπτο μου είπε πήγαινε να δεις αν έχει θέση. Έψαχνα να βρω την Κλαούντια, δεν μπορούσα να βρω καν το κυλικείο».
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι πιθανότατα υπήρχαν και άλλοι επιβάτες που δεν έχουν αναζητηθεί, επισημαίνοντας «ήταν ένα ζευγάρι Άγγλοι, μεγάλης ηλικίας 40 με 50 ετών. Δεν έχει ακουστεί κάτι για αυτούς τους δύο ανθρώπους. Δίπλα μου καθόταν και ένας άνδρας, Ρουμανικής υπηκοότητας, ο οποίος δεν έχει αναζητηθεί. (…) Νιώθω πολύ άσχημα και δεν ξέρω, είμαι σε μια πολύ περίεργη κατάσταση, απλά δεν έχω λόγια. Θέλω να ευχηθώ σε κάθε άνθρωπο να μη δουν ποτέ τα ματιά του ό,τι είδαν τα δικά μας και να μην νιώσουν ποτέ οι ψυχές τους ό,τι ένιωσαν οι δίκες μας».