Η Μυρτώ και η μητέρα της συγκινούν το πανελλήνιο μέσω της ανάρτησης της μητέρας στον προσωπικό λογαριασμό της στο Facebook.
Η ιστορία που βίωσε η Μυρτώ είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Όταν το κορίτσι ήταν μόλις 15 χρονών, βρισκόταν για διακοπές στην Πάρο με την οικογένειά της. Πήγε μια βόλτα μόνη της στην παραλία και λίγη ώρα αργότερα η μητέρα της την βρήκε άγρια χτυπημένη και κακοποιημένη. Σήμερα, 11 χρόνια μετά η Μυρτώ εξακολουθεί να δίνει την δική της μάχη για μία αξιοπρεπή ζωή.
Η ανάρτηση που ανέβασε η μητέρα της Μυρτούς στο Facebook μας δείχνει το μεγαλείο και την απεριόριστη αγάπη μιας μητέρας. Μιας μητέρας που δεν φεύγει στιγμή από το πλευρό της κόρης της. Λειτουργεί σαν στήριγμα για την καθηλωμένη πλέον Μυρτώ.
«Μυρτώ 22 Ιουλίου 2012 – 22 Ιουλίου 2023
11 χρόνια μετά
Ξημέρωσε η χειρότερη μέρα της ζωής μας.
22 Ιουλίου
Μακάρι να μην υπήρχε στο ημερολόγιο, αυτή η μέρα να μου θυμίζει τον χειρότερο εφιάλτη που μπήκε και έμεινε για πάντα στην ζωή μας στην ψυχή μας στο μυαλό μας και τα μαύρισε όλα.
Μακάρι να ήταν περαστικός εφιάλτης και τώρα να τον σκεπτόμουν από μακριά βλέποντας σε να μιλάς να περπατάς να χαίρεσαι όπως την τελευταία φορά που σε είδα -10 λεπτά πριν όταν έφυγες από δίπλα μου , εκεί στα βράχια της Πάρου-.
Αλλά δυστυχώς είναι εδώ παρών παντού και για πάντα!
Από την άλλη λέω <Δόξα τω Θεώ> γιατί είσαι εδώ δίπλα μου σε βλέπω και σε αγγίζω κάθε λεπτό. Αλλά ο πόνος είναι πόνος.
Κάποτε πίστευα πως ότι έγινε ήταν ένα άσχημο παιχνίδι της μοίρας, που έτυχε σε εμάς, αφού μου είχαν πει ότι ένα τέτοιο γεγονός είχε γίνει δεκαετίες πριν στην Ελλάδα.
Ευχόμουν μέσα από την ψυχή μου να μην ξαναγίνει ποτέ σε κανένα κορίτσι σε κανένα γονιό.
Και τώρα τι; Τι άλλαξε και συμβαίνει τόσο συχνά;
Τι να πρωτοθυμηθώ : την Ζωή στην Ξάνθη; Την Ελένη από στην Ρόδο; Την Αναστασία στην Κω; Για να μην μιλήσω για τις υπόλοιπες κοπέλες που χτυπήθηκαν από τους <δικούς τους> ανθρώπους. Τόσες αθώες ψυχές…
Πόση κακιά πόση διαστροφή πόση φρίκη!!!
Και στον αντίποδα πόσο κοστολογείται μια ζωή; 10, 15, 20 χρόνια φυλακής; Και μετά έξω να ζήσουν ελεύθεροι οι σαδιστές δολοφόνοι σαν να μην έγινε τίποτε, γιατί πρέπει να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή τους γιατί μπορούν βέβαια, και μέχρι κάποιοι έξ’ αυτών να το ξανακάνουν.
Σε αυτά τα παιδιά; Σε αυτά τα κορίτσια; Σ αυτές τις γυναίκες γιατί δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία;
Γιατί ο Θάνατος και η αναπηρία είναι οριστικά για ΠΑΝΤΑ…
Αν λέω αν, έμεναν για πάντα φυλακή μέχρι να πεθάνουν θα ήταν παραδείγματα προς αποφυγή; Όχι για όλους, αφού ο άνθρωπος είναι το χειρότερο ζώο, αλλά για πολλούς που θα φοβόντουσαν; (Ο φόβος φυλάει τα έρμαια.)
Λένε έτσι είναι οι σημερινοί νόμοι. Αυτό επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΨΕΜΑΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΨΕΜΑΤΑ.
Στην Κύπρο γιατί δεν ισχύει;
Στη Ρουμανία ο Πάσσαρης είναι ακόμη φυλακή και θα είναι για πάντα γιατί δεν ισχύει; Δεν είναι χώρες τις Ε.Ε.;
Το παραμύθι αυτό να σταματήσει γιατί υποτιμά την νοημοσύνη μας. Οι νόμοι κάθε χώρας στην Ε.Ε. καθορίζονται από το δικό τους κοινοβούλιο και όχι από αυτό της Ε.Ε.
Μόνο που θέλει δύναμη και πυγμή από την κάθε κυβέρνηση να πει εγώ αυτό κρίνω αυτό κάνω, για να προστατέψω τους πολίτες μου και τώρα πιστεύω είναι η στιγμή που μπορεί να αλλάξει και στη Ελλάδα την χώρα της δημοκρατίας που είναι ο παράδεισος των δολοφόνων κακοποιών που ξέρουν ότι θα πέσουν στα μαλακά και η ποινή τους μειώνεται αμέσως μόλις διαβούν το κατώφλι της φυλακής με τα διαφορά διατάγματα τύπου Παρασκευόπουλου που τους αποφυλακίζουν σωρηδόν.
Και όποιος σκέπτεται η Ελλάδα η χώρα που γέννησε την δημοκρατία πως θα το κάνει; Ας διαβάσει λίγη ιστορία της αρχαίας Αθήνας να μάθει πως τιμωρούνταν οι δολοφόνοι.
Φωνάξτε μαζί μου παλέψτε όπως μπορείτε τα ΙΣΟΒΙΑ να είναι ΙΣΟΒΙΑ για όλα τα ειδεχθή εγκλήματα! ΤΙΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ!
ΤΩΡΑ είναι η στιγμή!!!!
Ποτέ δεν ξέρει κανείς ποτέ η φρίκη, η δυστυχία η μοίρα θα του κτυπήσει την πόρτα. Ποτέ θα βρεθεί στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή το παιδί του η αδελφή του η γυναίκα του η φίλη του γιατί τότε θα είναι πολύ πολύ ΑΡΓΑ.
Ας ενωθούμε και ας απαιτήσουμε τα ΙΣΟΒΙΑ να είναι ΙΣΟΒΙΑ και όχι μαύρα γράμματα σε άσπρο χαρτί.
Εσείς σκεφτείτε το πριν βιώσετε τον πόνο και την αδικία, πριν η δυστυχία σας κτυπήσει την πόρτα.
Και το λέω εγώ που ότι ήταν να χάσω το έχασα….για πάντα…
και που μόλις χθες δέχτηκα επίθεση στην θάλασσα από έναν τέτοιο διεστραμμένο και είναι καταγεγραμμένο στην Αστυνομία. Κάποια άλλη μπορεί να μην μπορέσει να αντιδράσει.
Εγώ μπόρεσα γιατί ήμουν προετοιμασμένη 11 χρόνια πριν με θυμό και πόνο.
Προσέξτε τις ζωές σας τις ζωές των παιδιών σας, τι ζωές των δικών σας. Είναι παρά πολλοί πλέον οι διεστραμμένοι αλλά είμαστε πολύ περισσότεροι οι φυσιολογικοί. Ας τους στείλουμε εκεί που τους αξίζει… στην φυλακή αλλά για να μείνουν…
Όχι Εκδίκηση, ΤΙΜΩΡΙΑ!
Μην μας αναγκάσετε να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας από αγανάκτηση! Η ιστορία έχει πολλές σελίδες για τέτοια γεγονότα. Ο θυμός και η αδικία είναι κακοί σύμβουλοι!
Όσοι είστε φίλοι μου στο fb όσοι με ακολουθείτε φωνάξτε μαζί μου:
«Αλλάξτε τους ΝΟΜΟΥΣ ΤΩΡΑ»!!!!
Είμαστε πολλοί!!! Είναι μόνο 300!!!
Καρφιτσώσετε μια φράση ως σλόγκαν σε δημοσίευση!»