Το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής που εξελίχθηκε σε τραγωδία
Το πολύνεκρο ναυάγιο στη Λίμνη Αμβρακία πριν από 60 χρόνια βύθισε στο πένθος την Αιτωλοακαρνανία και ολόκληρη την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τη «Μηχανή του Χρόνου», τα ξημερώματα της 26ης Ιουλίου 1963, στη Λίμνη Αμβρακία χτύπησαν οι καμπάνες της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής.
Οι κάτοικοι του γειτονικού χωριού Στανός ξεκίνησαν να πάνε στην εκκλησία για να προσκυνήσουν, καθώς εκείνη την ημέρα (26/7) ήταν η γιορτή της Αγίας Παρασκευής.
Στο προαύλιο της εκκλησίας στηνόταν πανηγύρι και οι πιστοί έσπευδαν από νωρίς. Ωστόσο, το παρεκκλήσι βρισκόταν πάνω σε έναν βράχο στην αντίπερα όχθη και οι πιστοί έπρεπε να περάσουν τη λίμνη για να φτάσουν εκεί.
Για τον λόγο αυτό από τις 3 τα ξημερώματα υπήρχαν βαρκάρηδες στην περιοχή, που περίμεναν τους πιστούς στις όχθες της Αμβρακίας για να τους περάσουν απέναντι με βενζινοκίνητες βάρκες.
Τα πρώτα 250 άτομα επιβιβάστηκαν στις βάρκες και μεταφέρθηκαν στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Το δρομολόγιο επαναλήφθηκε κάμποσες φορές καθώς όλο και περισσότεροι πιστοί έφταναν στο σημείο.
Γύρω στις 4.20 τα ξημερώματα επιβιβάστηκαν άλλα 39 άτομα σε μια βάρκα, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά. Περίπου στα μισά της διαδρομής και 500 μέτρα μακριά από την ακτή, κάποιοι επιβάτες μετακινήθηκαν προς τα δεξιά με αποτέλεσμα η βάρκα να αναποδογυρίσει. Οι επιβάτες της βρέθηκαν μέσα στο νερό της λίμνης και προσπαθούσαν να μείνουν στην επιφάνειά της.
Όταν ο ιερέας της εκκλησίας και οι παρευρισκόμενοι πιστοί έμαθαν ότι βυθίστηκε η βάρκα, η λειτουργία σταμάτησε και οι χωριανοί έτρεξαν για να τους σώσουν. Πίσω από τη βάρκα έπλεε μια δεύτερη λέμβος με επιβάτες, αλλά μόλις ο καπετάνιος είδε το ναυάγιο επέστρεψε στην όχθη για να αποβιβαστούν οι επιβάτες του.
Αν πλησίαζε, οι ναυαγοί θα προσπαθούσαν να ανέβουν στη βάρκα και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ανατραπεί το σκάφος και να υπάρξουν περισσότερα θύματα. Ο δεύτερος βαρκάρης άφησε τους επιβάτες στην ακτή και επέστρεψε στο μέρος που είχε γίνει το ναυάγιο. Κατάφερε να διασώσει μόλις 13 άτομα. Από τους 39 επιβάτες πνίγηκαν οι 26, ανάμεσα τους πολλά παιδιά.
Οι προσκυνητές του χωριού που στέκονταν στις όχθες της λίμνης σοκαρισμένοι, δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τραγωδία που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια τους. Τέσσερις γυναίκες έπαθαν καρδιακή προσβολή και νευρικό κλονισμό στη θέα των πτωμάτων. Η αιτία που η βάρκα κατέληξε στον βυθό της λίμνης ήταν η κακή τοποθέτηση των επιβατών. Η χωρητικότητα της βάρκας ήταν 20 άτομα, αλλά εκείνη την ημέρα είχαν επιβιβαστεί 39 άτομα.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, κατά τη διάρκεια της διαδρομής, μπήκαν νερά στη βάρκα με αποτέλεσμα οι επιβάτες να μετακινηθούν απότομα προς τη μία πλευρά και η βάρκα να γυρίσει. Σύμφωνα με την μαρτυρία της κ. Δράκου- Κατσαντά, η οποία επέζησε από το τραγικό συμβάν, η αιτία που πνίγηκαν τόσοι πολλοί άνθρωποι ήταν ότι κρατιόταν ο ένας από τον άλλον, με συνέπεια να παρασυρθούν μαζί στο βυθό. Η ίδια μόλις είδε να εισχωρούν νερά στη βάρκα, βούτηξε στη λίμνη και κολύμπησε, βοηθώντας δύο ακόμα άτομα να διασωθούν.
Μετά την ανάσυρση των πτωμάτων, η βάρκα μεταφέρθηκε στην ακτή για να γίνει αυτοψία από την αστυνομία. Το τραγικό συμβάν έγινε κατά τη διάρκεια του τέταρτου δρομολογίου της βάρκας. Υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι δύο ιδιοκτήτες, οι οποίοι διασώθηκαν και αργότερα συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ’ αμελείας. Τελικά αθωώθηκαν και έφυγαν για πάντα από την περιοχή. Η εκκλησία παρέμεινε κλειστή για δέκα χρόνια, όσο διήρκεσε και το πένθος του χωριού…