Απαράλλαχτο μαγαζί: Το οινοπαντοπωλείο «το Ειδικόν» βρίσκεται στον Πειραιά και σε λίγο καιρό κλείνει έναν ολόκληρο αιώνα ιστορίας.
Το πιο ιδιαίτερο ομως δεν είναι αυτό. Πολλά είναι τα μαγαζιά που ανακαινίζονται αλλά το κτίριο στο οποίο βρίσκονται είναι παλιο. Η ιδιαιτερότητα του μαγαζιού είναι πως έχει μεινει απαράλλαχτο σε αυτα τα 100 χρόνια ζωής του.
Το 1920 ο Αριστείδης Παπακωνσταντίνου ανοίγει το «Οινοπαντοπωλείον το Ειδικόν», στην Αγιά Σοφιά, κοντά στη Δραπετσώνα. Εκεί το μανάβικο πουλάει ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Από τυριά, σαρδέλες κουτιού, ελιές, ντομάτες μέχρι και δικό του κρασί. Είναι η εποχή που το μεγάλο κύμα της προσφυγιάς σκάει στον Πειραιά. Η Δραπετσώνα γίνεται το σπίτι χιλιάδων Μικρασιατών.
Τέλη της δεκαετίας του ’60 το μαγαζί περνάει στον γιο του Απόστολο. Τώρα λειτουργεί μόνο σαν ταβέρνα, αν και πετάγονται οι γείτονες να πάρουν λίγο τυρί ή καμιά κονσέρβα.
Το εσωτερικό απείραχτο. Τα θεόρατα παμπάλαια ψυγεία, τα ζωγραφιστά τσιμπεντοπλακάκια. Ένα νοσταλγικό συνονθύλευμα, που χαζεύοντας το θαρρείς ότι θα πεταχτεί ο Κώστας Χατζηχρήστος σε ρόλο Ζήκου από κάποια γωνιά. Το μάτι πιάνει και μερικά κουτιά Tide, που πλαισιώνουν το vintage σκηνικό.
Το περιβάλλον είναι τόσο ανέγγιχτο που στα στόρια του μαγαζιού υπάρχουν ακόμα οι τρύπες από τα βλήματα την περίοδο των Δεκεμβριανών! Στην κατοχή το μαγαζί ήταν το καταφύγιο της οικογένειας αλλά και όλης της γειτονιάς. Κάτω στο υπόγειο μαζεύονταν για να κρυφτούν και κοιμόντουσαν όλοι μαζί μέσα στα βαρέλια.
Η ταβέρνα είναι πολύ μικρή αλλά για τον κ. Αριστείδη και τον παππού Απόστολο δεν υπάρχει ούτε σαν σκέψη η επέκτασή της. Όπως λέει ο Αριστείδης «συνειδητοποίησαν αργά πως η επιτυχία του μαγαζιού δεν έχει να κάνει τόσο με τη διακόσμηση και την αρχιτεκτονική του χώρου αλλά με την ενέργεια, τις αναμνήσεις και τις χαρές που τον έχουν ποτίσει… ευτυχία».
Και πράγματι, ο βασικός λόγος που δεν έχει πειραχτεί τίποτα τόσα χρόνια είναι τα τραγούδια, τα γλέντια και η ενωτική δύναμη του χώρου.
Συχνά από το πουθενά, μαζεύονται καμιά εικοσαριά και ξεκινούν τα τραγούδια -από ρεμπέτικα μέχρι σουίνγκ και τουίστ – και γίνεται χαμός στο μαγαζί και μολονότι στριμώχνονται στα τραπέζια δεν γκρινιάζει κανείς γιατί τη διαδικασία αυτή έχει ένα μαγικό τρόπο ο χώρος να τη μετατρέπει σε κάτι σαν μυσταγωγία.
Άλλωστε αυτό που ξεχώριζε ανέκαθεν το «Ειδικόν» δεν ήταν το πλούσιο μενού του αλλά τα γλέντια και οι χαρές που έχει ζήσει.
Ποικιλίες κρασιού δεν υπάρχουν. Μόνο ρετσίνα παραγωγής της ίδιας της οικογένειας, που αγοράζει τα υλικά αποκλειστικά από ντελικατέσεν, αποφεύγοντας ευλαβικά τα σουπερμάρκετ.
Το μαγαζί έχει αποτελέσει σκηνικό ταινίας, στη «Ρόζα της Σμύρνης», ενώ εκεί γυρίστηκε και η διαφήμιση του Τρικαλινού με πρωταγωνιστή τον Πέτρο Φιλιππίδη στο ρόλο του Ζήκου.