Χωριό πάνω σε βράχο: Είναι ένα πολύ όμορφο και ιδιαίτερο χωριό. Συγκεκριμένα, είναι ένα χωριό της Καταλονίας. Μάλιστα, είναι από τα πιο γραφικά χωριά που διαθέτει η συγκεκριμένη περιοχή. Το σημείο στο οποίο βρίσκεται, εξηγεί το γιατί…
Το Castellfollit de la Roca, στην επαρχία της Girona, βρίσκεται ανάμεσα στα ποτάμια, Fluvia και Toronell. Είναι σαν ένας πίνακας ζωγραφικής με πολλά μεσαιωνικά στοιχεία. Εντυπωσιάζει τους επισκέπτες. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι τα σπίτια μοιάζουν «κολλημένα» στην κορυφή ενός εντυπωσιακού βράχου από βασάλτη. Αυτό έχει κάνει την εικόνα του χωριού να είναι από τις πιο δημοφιλείς της περιοχής.
Η δημιουργία του χωριού χρονολογείται από τον μεσαίωνα με το ίδιο να αποτελεί μια όμορφη σύνθεση από παραδοσιακά σπίτια, γραφικές πλατείες, στενά δρομάκια και ήρεμες σκιερές γωνίες. Βέβαια τα σπίτια και τα κτίρια που βρίσκονται στην άκρη του βράχου προσφέρουν μια μοναδική θέα που «κόβει την ανάσα». Ο βράχος πάνω στον οποίο βρίσκεται το Castellfollit de la Roca έχει ύψος 50 μέτρα και μήκος σχεδόν ένα χιλιόμετρο και δημιουργήθηκε πριν από πολλά χρόνια από τη λάβα των ηφαιστείων.
Σήμερα αυτό το «θαύμα» της φύσης φιλοξενεί το παραμυθένιο μεσαιωνικό, παραδοσιακό χωριό. Ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατά του είναι η Εκκλησία Sant Salvador, η οποία χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και έχει ανακατασκευαστεί αρκετές φορές αλλά βέβαια αυτό που ξεχωρίζει είναι το φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Το Castellfollit βρίσκεται παράλληλα με την ηφαιστειακή περιοχή Garrotxa, η οποία αποτελεί ένα προστατευόμενο μέρος με εντυπωσιακά τοπία.
Περπατώντας κανείς στα στενά του χωριού με τον μεσαιωνικό αέρα, ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή και σίγουρα είναι μια διαφορετική εμπειρία για όποιον καταφέρει να το γνωρίσει από κοντά. Ακατέργαστη πέτρα, σκούρα χρώματα και η φύση στο μεγαλείο της συνθέτουν αυτό το μικρό αλλά όμορφο μέρος της Ισπανίας. Η θέα του Castellfollit από ψηλά δίνει μια καλύτερη εικόνα του σημείου στο οποίο έχει χτιστεί και γιατί είναι τόσο εντυπωσιακό με αρκετούς να το χαρακτηρίζουν σαν «ένα μπαλκόνι στη φύση» και όχι άδικα.