Παράδεισος της Ελλάδας: Η Ελλάδα έχει άπειρους ταξιδιωτικούς προορισμούς για να περάσει κάποιος ευχάριστα και δίχως έγνοιες της διακοπές του. Ένας από αυτούς είναι και η πανέμορφη Χάλκη.
Σε αφιέρωμα της η Telegraph την αποκάλεσε «άγνωστο επίγειο παράδεισο» και την επίσκεψη σε αυτή σαν «ένα θαύμα», σαν «ένα θρίαμβο πασπαλισμένο με τις αμίμητες στιγμές της μαγείας της».
Η ομορφιά της Χάλκης όμως δεν μπορεί να περιγραφτεί μόνο με λόγια. Για να δει κάποιος την πραγματική ομορφιά της πρέπει να την ζήσει. Ακόμα και οι φωτογραφίες δεν μπορούν να απεικονίσουν την ολότητα. Είναι πραγματικά σαν να μια ζωγραφιά την οποία πρέπει να επισκεφτείς για να μπορέσεις να κατανοήσεις.
Πρέπει να την περπατήσεις για να ανακαλύψεις όλες τις γωνιές, όλους τους θησαυρούς που την κάνουν να θυμίζει ανεξερεύνητο παράδεισο.
Ένα θραύσμα του ουρανού, το ιδανικό μέρος για να χαλαρώσει κανείς και να απολαύσει τη ζεστασιά, όχι μόνο τη θάλασσας και του ήλιου, αλλά και της φιλοξενίας των 250 περίπου κατοίκων της.
Η φιλοξενία είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής κουλτούρας. Στην σημερινή εποχή μπορεί να έχει ελαττωθεί αυτό αλλά η Χάλκη παραμένει ένα από τα πιο φιλόξενα μέρη της Ελλάδας. Μπορεί να είναι το γεγονός ότι έχει μια μικρή σχετικά κοινωνία με μόλις 250 κάτοικους. Όλοι οι κάτοικοι όμως θα σας δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες και θα σας κάνουν να αισθανθείτε μέλος του νησιού κατευθείαν.
Ένα νησί χωρίς αυτοκίνητα που όλα κινούνται με χαλαρούς ανθρώπινους ρυθμούς.
Στο πανέμορφο λιμάνι και μοναδικό οικισμό του νησιού, το Νημποριό, θα περπατήσεις σε πλακόστρωτα δρομάκια ανάμεσα σε αρχοντικά.
Ένας οικισμός βγαλμένος από τα ομορφότερα παραμύθια..
Το σκηνικό συμπληρώνουν οι ψαρόβαρκες που λικνίζονται πάνω στη θάλασσα
Πρόκειται για έναν οικισμό ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως αυστηρά διατηρητέος, με όλες τις ανακαινίσεις και αναπαλαιώσεις κτιρίων να γίνονται χωρίς αποκλίσεις από τα τοπικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της Χάλκης.
Τα σπίτια του χωριού με τους χρωματιστούς τοίχους και τις κεραμοσκεπές, μοιάζουν με καραβάκια έτσι όπως είναι γαντζωμένα στο γιαλό. Χορταίνουν τα μάτια σου ομορφιά.
Λένε ότι το όνομά της το πήρε είτε από τα εργαστήρια επεξεργασίας χαλκού, που υπήρχαν στο νησί, είτε, το πιθανότερο, από τη φοινικική λέξη «κάρκι» ή «κάλχι» που σημαίνει πορφύρα, όστρακο που αφθονούσε στις ακτές του νησιού.
Το νησί, κατοικημένο από τους αρχαίους χρόνους, γνώρισε περιόδους ακμής κατά τον 10ο-5ο αιώνα π.Χ. Τότε είχε πλήθος οικισμών, με κεντρικότερο το σημερινό Παλαιό Χωριό, το οποίο εγκαταλείφθηκε το 1970.
Στη Χάλκη αξίζει να επισκεφθεί και να ανακαλύψει κανείς το περίφημο κάστρο στην κορυφή του λόφου του Αϊ-Νικόλα, πάνω από το παλιό χωριό, που χτίστηκε από τους ιππότες του Αγ. Ιωάννη τον 14ο-15ο αιώνα, το μύλο του Κατσιά, που βρίσκεται σε χώρο που κατοικήθηκε από την Προϊστορική Περίοδο, καθώς και το καταπληκτικό μοναστήρι με τη θαυματουργή εικόνα του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου, που γιορτάζει στις 29 Αυγούστου, όταν γίνεται και το περίφημο πανηγύρι.
Στο νησί υπάρχουν γύρω στα 360 ξωκλήσια, που αποδεικνύουν το έντονο θρησκευτικό αίσθημα των κατοίκων της.
Τέσσερις είναι οι πιο γνωστές παραλίες που μπορεί να πάει κανείς περπατώντας είναι : ο Πόνταμος, τα Φτενάγια, τα Κάνια, και το Γυάλι.
Φεύγοντας, μαζί με τις αναμνήσεις από τη Χάλκη, παίρνεις και τα τραγούδια της.
Τραγούδια γι’ αυτούς που έφυγαν και η Χάλκη τούς καλεί να ξαναγυρίσουν!