Πανικός σε νεκροταφείο, στη Θεσσαλονίκη, όταν ένας 60χρονος χτύπησε τη σύζυγο του αδελφού του στο κεφάλι, με έναν μαρμάρινο σταυρό, κατά τη διάρκεια της κηδείας του, με αποτέλεσμα να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείου.
Ειδικότερα, τον Νοέμβριο του 2021, στα κοιμητήρια χωριού που βρίσκεται στην ανατολική Θεσσαλονίκη, ένας 60χρονος, που την ώρα της κηδείας του αδελφού του, αντέδρασε σε μία φράση που είπε η νύφη του, την οποία θεώρησε προσβλητική για τον νεκρό, αρπάζοντας έναν μαρμάρινο σταυρό από παρακείμενο τάφο και χτυπώντας τη στο κεφάλι.
Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για ενδοοικογενειακή επικίνδυνη σωματική βλάβη και τού επέβαλε ποινή φυλάκισης 5 μηνών, με 3ετή αναστολή, αναγνωρίζοντάς του δύο ελαφρυντικά, το πρώτο του πρότερου σύννομου βίου και το δεύτερο ότι ωθήθηκε στην πράξη λόγω δικαιολογημένης αγανάκτησης, την οποία προκάλεσε η ανάρμοστη συμπεριφορά της νύφης του.
Όπως προέκυψε κατά την αποδεικτική διαδικασία, οι σχέσεις μεταξύ των δύο «πρωταγωνιστών» υπήρξαν τεταμένες.
Αυτό που φέρεται να προκάλεσε την αντίδραση του κατηγορούμενου ήταν η φράση που είπε η γυναίκα, την ώρα της ταφής, «εγώ σε συγχωρώ γι’ αυτά που μου ‘κανες, ο Θεός να σε συγχωρήσει…».
Ο κουνιάδος της αρνήθηκε την πράξη, υποστηρίζοντας ότι η νύφη του μετά την επίμαχη φράση που εκστόμισε έφυγε τρέχοντας, με συνέπεια να χάσει την ισορροπία της και να πέσει σε διπλανό τάφο.
Κατά της απόφασης, ο 60χρονος άσκησε έφεση, προκειμένου να κριθεί από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
Το δικαστήριο κλήθηκε να αποφασίσει και για την τύχη του μαρμάρινου σταυρού , ο οποίος είχε κατασχεθεί στο πλαίσιο της προανάκρισης, με τους δικαστές να αποφασίζουν να αποδοθεί στους νόμιμους ιδιοκτήτες του τάφου.
Ο Γιώργος Καραμίχος σε συνέντευξή του στο περιοδικό “Hello” και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα, μίλησε για τη ψυχοθεραπεία που έχει ξεκινήσει, εδώ και έναν χρόνο, αλλά και την απώλεια που τον σημάδεψε στα 20 του.
Σε ποια συγκυρία της ζωής σου είπες «εγώ ψάχνω κάτι άλλο, θέλω να μπω ακόμα πιο βαθιά σε αυτό το συναίσθημα»;
Στα 20 μου, όταν είχα μια απώλεια. Ύστερα από ένα δυστύχημα, έφυγε η κοπέλα μου. Ήταν πολύ δυνατό ταρακούνημα για μένα, όχι απαραίτητα συνειδητό. Βίωσα όλα τα στάδια του πένθους: άρνηση, θυμό, φόβο. Τότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι δεν είναι σωστό να χάνουμε τον χρόνο μας σε πράγματα που δεν μας γεμίζουν. Πέρασα στη φάση του να διαφημίζω τις απόψεις μου, τις ιδέες μου. Κι εκεί μπαίνει το εγώ – δεν είναι κακό το εγώ, αρκεί να του βάζουμε όρια.
Ύστερα από αυτή την απώλεια, πόσο εύκολο ήταν να ξαναμπείς σε μια σχέση;
Σε μένα λειτούργησε διαφορετικά. Έμπαινα συνεχώς σε σχέσεις, καθώς ήμουν σε άρνηση και παράλληλα πήγαινα επί χρόνια στο Α’ Νεκροταφείο για να πω τα εσώψυχά μου σε έναν τάφο. Ακόμα και τώρα, όταν περνώ από το συγκεκριμένο νεκροταφείο, χαιρετώ.
Φαντάζομαι πως κάνεις ψυχοθεραπεία.
Κάνω ψυχανάλυση εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Έχω βιώσει πολλά στάδια ψυχοθεραπείας και πολλών άλλων ειδών θεραπείας.
Με ποια αφορμή ξεκίνησες την ψυχοθεραπεία;
Ξεκίνησα το 1998 για λίγο, καθώς ήμουν σε μια δύσκολη σχέση με τον εαυτό μου. Μετά, το 2022, το 2004 λίγο πιο πολύ, το 2005 ακόμα περισσότερο, αλλά ουσιαστικά θεωρώ ότι άρχισα πέρσι. Άφησα τον εαυτό μου να είναι μόνος του, σχεδόν επιζητούσα να έχω χρόνο για τον εαυτό μου. Παλαιότερα με έπιανε πανικός και μόνο στην ιδέα, ήθελα να είμαι συνεχώς με κόσμο. Όταν άρχισα να απολαμβάνω τη μοναξιά μου, είπα «κάτι γίνεται εδώ». Ξεκίνησα από πέρσι, διότι αισθανόμουν ότι ήμουν σε ένα στάδιο όπου μπορούσα να μπω πιο βαθιά. Όταν έχεις ένα πρόβλημα, αρχίζοντας την ψυχοθεραπεία, εστιάζεις σε αυτό, προσπαθείς να βρεις τι και ποιος φταίει. Όταν είσαι σε μια πιο ισορροπημένη φάση, μπορείς να εισχωρήσεις πιο βαθιά. Σου έρχονται οι προκλήσεις και συνειδητοποιείς ότι πρέπει να σε γνωρίσεις κι άλλο.