Μάνα. Ένας άνθρωπος, που ζει για σένα. Η πρώτη που σε είδε και σε αγκάλιασε. Σε τάιζε, σε φρόντιζε. Σε έμαθε να μιλάς και να περπατάς.
Ήταν εκεί στο πρώτο σου κλάμα, στα πρώτα σου βήματα. Όταν αρρώσταινες, ξαγρυπνούσε στο προσκεφάλι σου. Σε έκανε να νιώσεις την αγάπη της. Μεγαλώνοντας σε βοηθούσε με το σχολείο, σου μάθαινε τρόπους συμπεριφοράς, σου έδινε συμβουλές, σου εξηγούσε τις απορίες σου.
Ήταν εκεί όταν τη χρειαζόσουν, όταν ήθελες κάπου να μιλήσεις και ήταν η μόνη που εμπιστευόσουν. Ήταν εκεί στην εφηβεία, βίωσε μαζί σου όλους τους πόνους και τις χαρές σου. Τον πρώτο σου έρωτα. Τις αποτυχίες, τις απογοητεύσεις αλλά και τις νίκες. Τις επιτυχίες. Σε καθοδήγησε, σε έβαλε στο σωστό δρόμο, σε βοήθησε να διαλέξεις τι θα σπουδάσεις, για να ξεκινήσεις τη σταδιοδρομία σου όπως τη θες.
Καμιά φορά μπορεί να κόντραρες μαζί της, να της μιλούσες απότομα, να την απέφευγες… Όμως εκείνη ήταν εκεί και σε καταλάβαινε και περίμενε να περάσουν οι δύσκολες φάσεις σου και να την ξαναβρείς όπου την άφησες, έτοιμη να σε επαναφέρει στις ισορροπίες σου. Ήταν εκεί όταν σπούδαζες και σε βοηθούσε με τον τρόπο της. Όπως μπορεί η κάθε μάνα πλάθει το παιδί της, μέχρι να το φτάσει στο σημείο να κάνει και αυτό τη δική του οικογένεια.
Την κάνεις, παντρεύεσαι, έρχονται στην πορεία και παιδιά και θα καταλάβεις ίσως και κάποιες συμπεριφορές της μάνας σου απέναντι σου. Ακόμα και τότε η μάνα θα είναι εκεί, συνοδοιπόρος, μέχρι που θα φτάσει στο σημείο να μη μπορεί άλλο να σου προσφέρει τίποτα και να έχει την ανάγκη σου. Δε θα στο πει, όμως σίγουρα ήρθε η σειρά σου να της σταθείς και να είσαι κοντά της όσο γίνεται και να την βοηθήσεις να σταθεί στα πόδια της μέχρι το τέλος. Έτσι κλείνει ο κάθε κύκλος μια οικογένειας.
Οι γονείς σου σε μαθαίνουν τα πρώτα σου βήματα και συ πρέπει να τους βοηθήσεις στα τελευταία τους. Και μη ξεχάσεις να τους ευχαριστήσεις, αν δεν το έχεις κάνει μέχρι τώρα, για όσα σου έχουν προσφέρει μέχρι σήμερα και να τους λες όσο πιο συχνά μπορείς ότι τους αγαπάς και να το δείχνεις. Το χρειάζονται, μην το αμελείς. Ακόμα και αν θεωρείς ότι δεν ήταν οι ιδανικοί γονείς για σένα. Μέχρι εκεί που πιστεύει και μπορεί, λειτουργεί ο κάθε γονιός.
Σίγουρα δεν ήθελε το κακό σου.
Προσπάθησε να τους καταλάβεις όσο γίνεται.
Κάποια μέρα θα αδειάσουν οι καρέκλες του σπιτιού τους και μπορεί να γίνει ξαφνικά, γι’ αυτό να κάνεις αυτό που πρέπει, ώστε όταν φύγουν να νιώθουν ολοκληρωμένοι και χορτάτοι από την αγάπη σου γι αυτούς.
Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Μητέρα ξύπνησε από το κώμα 5 χρόνια μετά και γιόρτασε συγκινημένη τη γιορτή της μητέρας αγκαλιά με τα 3 παιδιά της
Μία μητέρα από το Μίσιγκαν γιόρτασε τη γιορτή της μητέρας, στο σπίτι, με τα παιδιά της, από τότε που ξύπνησε από το κώμα που βρισκόταν για πέντε χρόνια.
Ειδικότερα, η Jennifer Flewellen βρισκόταν σε κώμα, στο νοσοκομείο αποκατάστασης Mary Free Bed, έπειτα από τροχαίο δυστύχημα το 2017 και ξύπνησε ξαφνικά το 2022.
Λίγους μήνες μετά το εξιτήριο που πήρε, γιόρτασε παρέα με τα τρία της παιδιά τη γιορτή της Μητέρας.
Πριν συμβεί το τροχαίο δυστύχημα, η άτυχη γυναίκα είχε μόλις αφήσει τους τρεις γιους της στο σχολείο. Ο μικρότερος γιος, ο Τζούλιαν, ήταν τότε 11 ετών, ενώ τώρα είναι 17 ετών και οι άλλοι δύο γιοι της έχουν αποφοιτήσει από το λύκειο
Η μητέρα της δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να τη βγάλει από τη μηχανική υποστήριξη
Σε συνέντευξή της στο CBS News, στις 10 Μαΐου, η μητέρα της γυναίκας, Peggy Means, υπογράμμισε ότι δεν ήθελε ποτέ να βγάλει την κόρη της από τη μηχανική υποστήριξη – παρά το γεγονός ότι οι γιατροί της έλεγαν ότι «δεν πρόκειται να ξυπνήσει».
Στην ερώτηση αν αμφισβήτησε την απόφασή της να κρατήσει την κόρη της στη μηχανική υποστήριξη, επεσήμανε πως ακόμη και όταν η κόρη της ήταν σε κώμα για χρόνια, δεν έχασε ποτέ την ελπίδα ότι θα μπορούσε να ανακάμψει.
Τότε, τον Αύγουστο του 2022, η Flewellen ξύπνησε από το κώμα. Τον Δεκέμβριο του 2023, η Means και ο γιος της Flewellen, Julian, ανέφεραν στο PEOPLE τη στιγμή που ξύπνησε.
Η Means την επισκεπτόταν στο νοσοκομείο αποκατάστασης και της μιλούσε ως συνήθως, όταν ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι η κόρη της γελούσε με ένα αστείο που είχε πει.
Η προσπάθεια της μητέρας να κερδίσει το χαμένο έδαφος
Παρόλο που η μητέρα πήγε σπίτι της περίπου ένα χρόνο αφότου ξύπνησε στο νοσοκομείο, εξακολουθεί να έχει πολύ περιορισμένη ομιλία και κινητικότητα και χρησιμοποιεί χρήματα από μια καμπάνια GoFundMe, προκειμένου να καταφέρει να αποκτήσει βασικά αγαθά και ευκολίες, αλλά και ένα αυτοκίνητο με πρόσβαση σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Τον Οκτώβριο του 2023, κατάφερε να παρακολουθήσει τη γιορτή ποδοσφαίρου της τελευταίας βραδιάς στο λύκειο του γιου της.
«Ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου. Οπότε το να έχω τον μεγαλύτερο υποστηρικτή μου πίσω στην άκρη του γηπέδου να με επευφημεί, ήταν μια σουρεαλιστική στιγμή», σημείωσε ο Τζούλιαν στο PEOPLE.
Συζητώντας με το CBS, η Flewellen απάντησε «τα πάντα» στην ερώτηση «ποιο είναι το καλύτερο μέρος του να είσαι ξανά ανάμεσά μας;» και πρόσθεσε ότι ήταν έτοιμη να γιορτάσει τη Γιορτή της Μητέρας με τέσσερις απλές λέξεις «Αγαπώ τη μαμά μου».
