Το 2020 είναι μια χρονιά περισυλλογής και βαθιάς ενδοσκόπησης. Η πανδημία που ξέσπασε έφερε τα πάνω κάτω στις ζωές όλων μας. Μας έφερε αντιμέτωπους με τον εαυτό μας, τις αξίες μας και την ίδια τη ζωή. Μας δίδαξε να εκτιμάμε αξίες ανεκτίμητες όπως είναι η υγεία, η καθημερινότητα, η οικογένεια, μια αγκαλιά και οι φίλοι. Ήταν σαν να μας τράβηξαν “το αόρατο χαλί” από τα πόδια μας για δεύτερη φορά μέσα σε 11 χρόνια ανατρέποντας τα σχέδιά μας και την κανονικότητά μας. Όμως, τα διδάγματα της ζωής είναι σπουδαία καθώς μέσα από τις δυσκολίες γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και σοφότεροι.
Μάθαμε να είμαστε ευγνώμονες και αλληλέγγυοι στους ήρωες της καθημερινότητάς μας όπως είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι υπάλληλοι του super market, ο φούρναρης, ο φαρμακοποιός, ο οδοκαθαριστής κλπ. Μάθε να λέμε “ευχαριστώ” και αυτήν τη φορά να το εννοούμε από τα βάθη της ψυχής μας. Επιτέλους, καταλάβαμε βασικές έννοιες που αν τις εφαρμόζαμε καθημερινά ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος και εμείς ως σκεπτόμενοι άνθρωποι θα μπορούσαμε να μεγαλουργήσουμε καθώς είμαστε ως μονάδα μικροί Θεοί.
Βγήκαμε στα μπαλκόνια και χειροκροτήσαμε δύο φορές τους ήρωες με τις λευκές και τις πράσινες μπλούζες, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που εδώ και περίπου ενάμιση μήνα δίνουν αγόγγυστα έναν αξιέπαινο αγώνα στα νοσοκομεία όλης της χώρας προκειμένου να περιθάλπουν ασθενείς που έχουν μολυνθεί από την πανδημία του κορονοϊού, ξεχνώντας ωράρια εργασίας, οικογένεια και κούραση. Βγήκαμε επίσης και χειροκροτήσαμε τον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης Μανώλη Γλέζο όταν απεβίωσε, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τα όσα προσέφερε σε δύσκολες στιγμές για τον τόπο.
Εδώ και μέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφορεί ένα μήνυμα συγκινητικό. Όλοι την Ανάσταση θα βγούμε στα μπαλκόνια μας με κεριά για να τιμήσουμε τον ύψιστο και να θυμόμαστε πως η Ανάσταση είναι αποκλειστικά στις ψυχές μας αν η καρδιά μας είναι αγνή σαν του παιδιού. Όσοι είχαμε συνηθίζει να φεύγουμε αυτές τις μέρες από τον αστικό ιστό της επικράτειας δεν θα το επιχειρήσουμε για ευνόητους λόγους, αλλά και στις πόλεις που βρισκόμαστε δεν θα δώσουμε το παρών φυσικά ούτε στους ιερούς ναούς οι οποίοι ούτως ή άλλως είναι σφραγισμένοι για όλους τους πιστούς υπό το φόβο έξαρσης των κρουσμάτων του Covid-19. Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί είναι αυτοί που υπόσχονται ότι η Ανάσταση του 2020 θα μας μείνει για πάντα χαραγμένη στο νου και θα ‘χουμε να τη συζητάμε για αρκετά χρόνια.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, θεωρείται βέβαιο ότι όλοι θα έχουν ανοικτούς τους τηλεοπτικούς δέκτες προκειμένου να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία και λίγο πριν χτυπήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες, οι ιερείς εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανόν όλος ο κόσμος να βγει στα μπαλκόνια με αναμμένες λαμπάδες στα χέρια, ψάλλοντας το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών». Τα σχετικά καλέσματα θα ξεκινήσουν στα μέσα της Μεγάλης Εβδομάδας μέσα από τα social media και ενδεχομένως με ανακοινώσεις ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί μια όσο το δυνατόν ευρύτερη κατανυκτική ατμόσφαιρα. Μέσα στο σκοτάδι αναμένεται μια πάνδημη συμμετοχή ακόμη και από ανθρώπους που μπορεί να μην έδιναν μέχρι και σήμερα το παρών στην εκκλησία, ενώ εκτιμάται πως θα είναι και μια στιγμή εκτόνωσης εκτόνωσης του πληθυσμού μετά από 34 ημέρες που θα έχουν συμπληρωθεί από τότε που επιβλήθηκαν τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας.
Αναφορικά με το Άγιο Φως η έλευση του από τους Αγίους Τόπους στην Ελλάδα θα γίνει κανονικά και φέτος. Κατόπιν σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του υφυπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Βλάση και του έξαρχου του Παναγίου Τάφου, αρχιμανδρίτη κ. Δαμιανό αποφασίστηκε να μεταβεί από την Ελευσίνα στο Τελ Αβίβ στρατιωτικό αεροσκάφος τύπου C-27 με τους ελάχιστους δυνατούς επιβάτες (στους οποίους θα συγκαταλέγεται ο έξαρχος του Πανάγιου Τάφου και εκπρόσωπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών). Δεν θα κατέβει όμως κανένας από το μεταγωγικό.
Το Άγιο Φως θα παραληφθεί στον αερολιμένα του Ισραήλ το Άγιο Φως και το αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας θα επιστρέψει κατευθείαν στον διεθνή αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος» που θα το υποδεχθεί ο υφυπουργός Εξωτερικών. Με γνώμονα τη διαφύλαξη της δημόσιας ασφάλειας, η τελετή θα είναι ιδιαίτερα λιτή, χωρίς κόκκινα χαλιά και δίχως την παρουσία ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς. Εν συνεχεία θα μεταφερθεί στις εκκλησίες όλης της χώρας με προγραμματισμένες πτήσεις της Aegean.
Αρκετοί δήμοι σε όλη την επικράτεια, όπως για παράδειγμα του Ελληνικού – Αργυρούπολης, σχεδίαζαν με τη βοήθεια δικτύου εθελοντών και της Δημοτικής Αστυνομίας να μεταφέρουν το κατά τη χριστιανική παράδοση Ανέσπερο Φως της Ανάστασης σε κάθε σπίτι, χωρίς να δώσει ούτε ένας κάτοικος – πιστός το παρών έξω από ιερό ναό. Ο ίδιος ο δήμαρχος κ. Γιάννης Κωνσταντάτος είχε αναφέρει ότι όποιος το επιθυμούσε, θα μπορούσε να έβγαινε στην είσοδο της πολυκατοικίας του (σε συγκεκριμένη ώρα ανά δρόμο βάσει ανακοίνωσης που θα εξέδιδε) ώστε να παραλάμβανε το Φως από εθελοντές που θα φορούσαν μάσκες και γάντια.
Επίσης, φέτος μέσω delivery δεν θα γίνει μεταφορά του Αγίου Φωτός στα σπίτια όπως αρχικά είχε ειπωθεί από κάποιους δήμους. Όμως, και πάλι η ψυχή μας θα πλημμυρίσει από το Άγιο Φως καθώς έτσι και αλλιώς έχει συμβολική αξία και εναπόκειται σε μας να νιώσουμε τα vibes είτε λάβουμε το Φως είτε όχι.
Βέβαια σε μονοκατοικίες ή σε αυτές που έχουμε 4 ή 5 διαμερίσματα ενδεχομένως δεν θα υπήρχε ζήτημα ασφάλειας. Τι θα γινόταν όμως σε μεγάλες πολυκατοικίες που έχουν 40 ή και παραπάνω διαμερίσματα; Εάν έβγαιναν στην είσοδο τόσοι ένοικοι, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι υπήρχε πρόβλημα αφού κανείς δεν εγγυάται ότι θα τηρούνταν πάντα οι αποστάσεις ασφαλείας. Για το λόγο αυτό, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς, ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να επιτραπεί η μεταφορά του Αγίου Φωτός κατ’ οίκον, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα ακυρώνονταν οι όποιες προσπάθειες περιορισμού διασποράς του ιού. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη μεταφορά του Αγίου Φωτός. Οι εικόνες εκατοντάδων δημοτικών υπαλλήλων στους δρόμους δημιουργούν κίνδυνο διασποράς του ιού» επεσήμανε.
Ο τρόπος που έχουν βρει άλλοι δήμοι, όπως για παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης, του Κρανιδίου, του Διστόμου και άλλων περιοχών, είναι διαφορετικός. Καλούν τους δημότες ν’ αφήσουν έξω από την πόρτα τους ένα φαναράκι, ή ακόμα και ένα γυάλινο βάζο με ένα κεράκι ρεσώ, προκειμένου να διαμείνουν το Φως χωρίς να έρθουν σε επαφή οι ελάχιστοι εθελοντές με τον πληθυσμό.