Την εικοστή έκτη επέτειο των γενεθλίων της γιόρτασε η Μυρτώ, μια νεαρή γυναίκα που έπεσε θύμα βιασμού στην Πάρο από έναν νεαρό Πακιστανό και υπόκειται σε μια επίπονη και μακροχρόνια ανάρρωση. Παρά τον βαρύτατο τραυματισμό της, η Μυρτώ και οι οικογένεια της παραμένουν αισιόδοξοι και δεν χάνει την πίστη της στην επιστήμη. Σε μια ανάρτηση που δημοσίευσε η μητέρα της, Μαρία Κοτρώτσου, για τα γενέθλιά της κόρης της, εξέφρασε την ελπίδα και την προσμονή της για ένα μέλλον όπου η επιστήμη θα μπορέσει να τη βοηθήσει να ανακτήσει την υγεία της.
Μαρία Κοτρώτσου: «Θα ελπίζω πάντα σε ένα θαύμα της επιστήμης»
«Θα ελπίζω και θα περιμένω πάντα σε ένα ακόμη θαύμα της επιστήμης που μπορεί να σε κάνει καλύτερα, όσο και αν αυτό αργεί! Ξέρω πως κάπου κάποτε θα γίνει πραγματικότητα!», γράφει μεταξύ άλλων σε ανάρτησή της η μητέρα της, Μαρία Κοτρώτσου, η οποία δημοσίευσε και φωτογραφίες από τη γιορτή.
Η ανάρτηση της μητέρας της Μυρτώς:
«Χρόνια πολλά Μυρτώ μου!
Χρόνια πολλά στον δικό μου άγγελο επί της γης!
Χρόνια πολλά, γενναίο και δυνατό μου πλάσμα
Να είσαι πάντα γελαστή και αγαπητή από όλο τον κόσμο, και αν σου στέρησαν τις χαρές της ζωής εσύ ξέρεις και βρίσκεις άλλες μικρότερες που σε πολλούς παίρνουν απαρατήρητες.
Θα’θελα να ζήσεις πολλά πολλά χρόνια χαρούμενη με αυτήν την αθώα και καθαρή ψυχή σου που αγαπάει όλο τον κόσμο!
Ζεστασιά από το κορμί σου, να σε φιλάω και να γεύομαι τα φιλιά σου, να σε κοιτάω όμορφη μου και να μου δίνεις λίγη από την δύναμή σου, που πήρε κάθε δάκρυ σου και το έχει κάνει χαμόγελο. Μόνο έτσι εξηγώ ότι δεν έχεις κλάψει ποτέ από τότε, παρά μόνο τις στιγμές που μαθαίνεις επιληπτικές κρίσεις!
Θα ελπίζω και θα περιμένω πάντα σε ένα ακόμη θαύμα, της επιστήμης που μπορεί να σε κάνει καλύτερα, όσο και αν αυτό αργεί! Ξερω πως κάπου κάποτε θα γίνει πραγματικότητα!
Δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι θα είμαι εδώ για το υπόλοιπο της ζωής σου γιατί παρακαλάω τον Θεό να ζήσεις περισσότερα χρόνια, αλλά μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα σε αγαπώ, θα σε λατρεύω και θα στέκομαι άγρυπνος φρουρός στο πλάι σου για το υπόλοιπο της δίκης μου ζωής, και ίσως ακόμη πιο πολύ….».
Το χρονικό της εγκληματικής ενέργειας στην Πάρο
Το ημερολόγιο έδειχνε 22 Ιουλίου του 2012, μια μοιραία ημέρα που άλλαξε για πάντα τη ζωή της Μυρτούς. Σε μια ήρεμη παραλία στην Πάρο, η νεαρή Μυρτώ έπεσε θύμα μιας φρικιαστικής επίθεσης από έναν Πακιστανό δράστη, τον Αχμέτ Βακάς. Ο βίαιος θύτης χτύπησε και κακοποίησε απάνθρωπα την 15χρονη Μυρτώ, αφήνοντάς την με αναπηρία 100%. Η ανήλικη κοπέλα, την ίδια μέρα του περιστατικού, περπατούσε κοντά στη μητέρα της στα βράχια, φορώντας ακουστικά και ακούγοντας μουσική από το κινητό της τηλέφωνο. Δυστυχώς, δεν πρόσεξε την παρουσία του Αχμέτ Βακάς, ο οποίος την πλησίασε και της επιτέθηκε. Κλέβοντας το κινητό της, τη βίασε και στη συνέχεια προσπάθησε να τη σκοτώσει χτυπώντας το κεφάλι της στα βράχια με ακραία βία. Η Μυρτώ βρέθηκε ημίγυμνη και σε κατάσταση κώματος μετά την επίθεση. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, η ζωή της είχε πλέον καταστραφεί. Οι σοβαροί τραυματισμοί στον εγκέφαλο και τους πνεύμονες προκάλεσαν την απώλεια της επαφής της με το περιβάλλον και την παράλυση των κάτω άκρων.
Ο δράστης, Αχμέτ Βακάς, συνελήφθη λίγες ημέρες μετά την επίθεση, ενώ είχε προσπαθήσει να διαφύγει από την Πάρο παριστάνοντας ότι ήταν άρρωστος. Το 2017, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο επέβαλλε στον Αχμέτ Βακάς ισόβια κάθειρξη μαζί με πρόσθετη ποινή φυλάκισης 25 ετών για τη φρικιαστική πράξη που διέπραξε.
Η αποτρόπαια ομολογία του στυγερού εγκληματία
Ο ίδιος στην απολογία του είχε ομολογήσει τα αποτρόπαια εγκλήματά του, λέγοντας πως : «Περπατώντας πάνω στον δρόμο, είδα να κάθεται στον βράχο μια κοπέλα περίπου 17 χρονών. Με το δεξί μου χέρι τη γύρισα ανάσκελα, πήρα με τα δυο μου χέρια την πέτρα και της την έριξα πάνω από το αριστερό της μάτι… Όπως υπολόγισα η πέτρα πρέπει να ήταν περίπου 5 κιλά. Είδα να τρέχει αίμα, αλλά η κοπέλα ήταν ακόμη ζωντανή. Την πλησίασα για να της πάρω το κινητό. Αντιστάθηκε… Δεν ξέρω τι με έπιασε… Άρχισα να τη χτυπώ στα βράχια με δύναμη. Όταν σταμάτησε να αντιστέκεται, ασέλγησα πάνω της…».
Οι πληγές παραμένουν βαθιές, καθώς η Μυρτώ αντιμετωπίζει καθημερινά τις συνέπειες του αδίστακτου βιασμού που υπέστη. Αν και εξακολουθεί να παλεύει για τη ζωή της, η φρικιαστική επίθεση της άφησε μια ανυπέρβλητη αναπηρία που την καθιστά ανίκητη στην επικοινωνία με τον κόσμο γύρω της. Δεν μπορεί να εκφράσει τον πόνο της, τη χαρά της ή τον προβληματισμό της με λόγια. Ωστόσο, στο σκηνικό αυτό της ανείπωτης θλίψης, η μητέρα της είναι εκεί πάντα, με αξιομνημόνευτη δύναμη και αποφασιστικότητα, στο πλευρό της. Μια μητέρα που βίωσε το πιο σκληρό πρόσωπο της βίας και ορθώνει ηχηρή φωνή απέναντι στους δράστες, που παραδομένοι στον αλόγιστο κόσμο της θρασυδειλίας, επιλέγουν την ασέλγεια σε βάρος γυναικών.
