Ο Σωτήρης Τσιόδρας μίλησε για τα fake news και τους αρνητές του κορονοϊού, που εμποδίζουν τον δρόμο προς την απελευθέρωση από την πανδημία, στο περιθώριο της τελετής αποφοίτησης του Κολεγίου Αθηνών, όπου ήταν το τιμώμενο πρόσωπο.
Όπως υπογράμμισε ο καθηγητής λοιμωξιολογίας «η ελευθερία και η ευθύνη συμβαδίζουν στην ζωή μας. Θεωρώ πως το ένα δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το άλλο. Το βλέπουμε στις μέρες μας. Το μοναδικό παράδειγμα στην ιστορία της πανδημίας. Στην καλλιέργεια των ψευδών ειδήσεων, των περίφημων fake news. Που σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται για να αρνηθούμε τις ευθύνες μας».
Και συμπληρώνει ο Σωτήρης Τσιόδρας «η ζωή μας είναι μία σύνθεση από ικανότητες που τις αναπτύσσουμε με σκληρή δουλειά, πολλές φορές ευνοημένοι από μία ιδιαίτερη κλίση, ένα τάλαντο σε έναν τομέα, αλλά και αδυναμίες που όλοι έχουμε. Στη ζωή μας παλεύουμε για μία σύνθεση των δύο. Στην προσπάθεια αυτή είναι προτιμότερο να βλέπει κάποιος το ποτήρι μισογεμάτο, παρά μισοάδειο και να φροντίζει να αναζητεί, να ανακαλύπτει και να αποδέχεται τις θετικές πλευρές ακόμα και τις φοβερές και διφορούμενες πλευρές της ζωής του, όπως είπε κάποιος φιλόσοφος».
Ο Σωτήρης Τσιόδρας πιστεύει ότι ο φόβος της ευθύνης μας οδηγεί να τη μεταθέσουμε σε άλλους
Αναφορικά με τους αρνητές του κορονοϊού και των εμβολίων, επεσήμανε «από την άλλη μεριά μεταξύ των βασικών παραγόντων μιας ανελεύθερης ζωής είναι η άγνοιά μας. H δική μας άγνοια. Για το πως μπορούμε σε βασικές λειτουργίες μας να προσδιορίσουμε τις ζωές μας. Η αδράνειά μας, όπου με στείρες ασχολίες αφήνουμε την καθημερινότητα να μας ναρκώνει, αλλά και ο φόβος της ευθύνης, της δικής μας ευθύνης, ο οποίος μας οδηγεί να την μεταθέτουμε σε άλλους».
Η προσωπική εμπειρία του Σωτήρη Τσιόδρα στη μάχη με την πανδημία
Σχετικά με την προσωπική του εμπειρία στη μάχη απέναντι στην πανδημία, ο Σωτήρης Τσιόδρας σημείωσε «σε αυτή την γιορτή της χαράς, αισθάνομαι πως πρέπει να μιλήσω λίγο και για πόνο. Ο πόνος στην ζωή μας μέσω της αρρώστιας, μέσω της δοκιμασίας μας, μέσω της αποτυχίας μας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο -αλήθεια υπάρχει πολύς πόνος στη ζωή αυτή- γίνεται μία ευκαιρία αφύπνισης της συνείδησης και γίνεται λυτρωτικός. Πολλοί από εμάς βιώνουμε τη συνειδητοποίηση της ελευθερίας μας ακόμα και μέσα στον πόνο. Σε μερικές από τις πιο σημαντικές στροφές της έως τώρα δικής μου πορείας στη ζωή, η αγάπη για την γνώση και την ελευθερία που πηγάζει από αυτήν, η προσοχή και η εγρήγορση για την επιστημονική αλήθεια σε συνδυασμό με την πειθαρχία, ήταν οι δικοί μου σημαντικοί οδηγοί στην αποδοχή της δικής μου ευθύνης».
Και ο καθηγητής κατέληξε «τα συνόδεψα με το αληθινό ενδιαφέρον για τον άνθρωπο, τον συνάνθρωπο, όπως η επιθυμία μου να θυσιάσω μύριες φορές για αυτόν το δικό μου “θέλω”. Αυτό ήταν και έγινε η δικιά μου στιγμή, η δικιά μου προσωπική συνάντηση με την αληθινή -θέλω να πιστεύω- ελευθερία. Αυτή την ελευθερία, στην οποία με ευελιξία και θάρρος κανείς παραμένει ανοικτός στις προκλήσεις».
