Τη Μεγάλη Πέμπτη, στην Εκκλησία γιορτάζεται ο Μυστικός Δείπνος του Ιησού Χριστού με τους 12 Αποστόλους, με το Θείο Δράμα να κορυφώνεται και η υμνογραφία της ημέρας είναι σχετική με τα Πάθη του Χριστού, τη Σταύρωση και τον θάνατό του.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στην ανάμνηση τεσσάρων γεγονότων, τα οποία περιγράφονται στα Ευαγγέλια και τα οποία συνέβησαν σύμφωνα με τις ευαγγελικές αναφορές λίγο πριν από τη Σταύρωση:
Ο Μυστικός Δείπνος, δηλαδή το δείπνο του Ιησού Χριστού με τους 12 Αποστόλους, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου (26, 17-30α), του Μάρκου (14, 12-26) και του Λουκά (22, 7-23), ο Ιερός Νιπτήρας, δηλαδή το πλύσιμο των ποδιών των 12 Αποστόλων από τον Ιησού Χριστό, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου (23, 6-12), του Λουκά (22, 24-28) και του Ιωάννη (13, 1-20), η Υπερφυής Προσευχή, δηλαδή η προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα του μετά τον Μυστικό Δείπνο και λίγο πριν τη σύλληψή του, όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (17, 1-26) και η προδοσία του Ιούδα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη του Ιησού, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου (26, 47-56), του Μάρκου (14, 43-50), του Λουκά (22, 47-53) και του Ιωάννη (18, 1-11).
Τη Μεγάλη Πέμπτη, το πρωί, τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής, μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, με τους ιερείς, κατά την ετοιμασία της Θείας Κοινωνίας, να εξάγουν δύο “αμνούς” (το μέρος του άρτου το οποίο μεταβάλλεται σε σώμα Χριστού) και διατηρούν τον ένα, αφού τον τεμαχίσουν και τον αποξηράνουν, σε ασφαλές σημείο (μέσα στο αρτοφόριο πάνω στην αγία τράπεζα) για έναν ολόκληρο χρόνο για την κοινωνία των πιστών σε έκτακτες περιπτώσεις.
Το βράδυ, τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται δώδεκα (αποσπάσματα από τα) ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού.
Το περιεχόμενο των δώδεκα αυτών περικοπών αναφέρεται κυρίως σε στιγμιότυπα των Αγίων Παθών του Ιησού Χριστού που τιμώνται κατ΄ έτος την λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα.
Στο ενδιάμεσο δε της ανάγνωσης αυτών και ειδικότερα αμέσως μετά την ανάγνωση του 5ου Ευαγγελίου, (της 5ης ευαγγελικής περικοπής), τελετουργείται η περιφορά του Εσταυρωμένου εντός του ναού, υπό του ιερέα ή του επισκόπου, σε αναπαράσταση εκείνης του Ιησού όπου και ψάλλεται το κατανυκτικό ΙΕ΄ αντίφωνο:
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη,
ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».
Η Μεγάλη εβδομάδα είναι εβδομάδα των Παθών του Κυρίου και σήμερα, Μ. Πέμπτη σύμφωνα με την εκκλησία γίνονται και θαύματα.
Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και ο Θεός φανερώνει την παρουσία του παντού.
Σήμερα γίνονται θαύματα γι’ αυτό μην κοιμηθείς.
Απόψε ένας ληστής γίνεται Άγιος. Κλέβει από το πουθενά Παράδεισο, ενώ όλοι τον είχαν ξεγραμμένο. Απόψε ένας ‘’άγιος’’, προδίδει και αυτοκτονεί.
Πηγαίνει και κρεμιέται. Και ας ήταν τρία χρόνια μαζί με τον Χριστό. Και ας έκανε ένα σωρό θαύματα. Και είδε πράγματα και θάματα δίπλα του να συμβαίνουν.
Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και ο Κύριος συγχωρεί πάνω στον Σταυρό του
Απόψε ένας άλλος μαθητής, ντροπιάζεται. Ντροπιάζεται από ένα μικρό παιδί. Από ένα μικρό κορίτσι… ‘’Σε ξέρω εσένα’’, μόνο αυτό του είπε η μικρή. Και αυτός, άντρας μεγάλος, κρύβεται, φοβάται.
Αρνείται τον Θεό του. Και ακούει πετεινό. Και βγαίνει έξω. Και κλαίει. Κλαίει για την προδοσία του. Και αλλάζει. Μετανοεί. Και είναι αυτός, που πάνω του, μια Εκκλησία ολόκληρη οικοδομείται…
Απόψε μια Μάνα στέκεται δίπλα στο Σταυρό. Βουβά. Σιωπηλά. Και την καρδιά της την σκίζει ‘’δίκοπο μαχαίρι’’. Τώρα καταλαβαίνει… Απόψε ένας Θεός σταυρώνεται. Και από τον Σταυρό Του πάνω συγχωρεί. Συγχωρεί τους όσους Τον σταυρώνουν…