Η πολύτεκνη μητέρα, Αλεξάνδρα Χοροζίδου – Τσανακτσίδου παρέλαβε, την περασμένη Δευτέρα, το πτυχίο της από το Τμήμα της Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και η αίθουσα τελετών «σείστηκε» από τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των εννιά παιδιών της.
Η Ανθή, η Μαρία, ο Γιώργος, η Μυρτώ, ο Άγγελος, ο Παύλος, ο Παΐσιος, ο Κωνσταντίνος και η μόλις 2,5 χρόνων Ελισάβετ είναι τα παιδιά της Αλεξάνδρας Χοροζίδου – Τσανακτσίδου, που στα 41 της χρόνια, εκτός από πολύτεκνη μητέρα, είναι πτυχιούχος, για δεύτερη φορά, αφού είχε προηγηθεί το πτυχίο της στο Τμήμα Φυσικοθεραπείας του Α.Τ.Ε.Ι.Θ.).
«Δεν άσκησα το πρώτο επάγγελμα -είχα να μεγαλώσω παιδιά, αλλά, τώρα, πιστεύω πως ήρθε η στιγμή να κάνω όνειρο την αγάπη μου για την ιστορία. Ωστόσο η μητρότητα προηγείται! Αυτό δεν αλλάζει», υπογραμμίζει η πολύτεκνη μητέρα, η οποία αποφάσισε να μπει στο Πανεπιστήμιο, όταν είχε ήδη 7 παιδιά.
«Άρχισα να ασχολούμαι έντονα με την ιστορία, με το ζήτημα του Μακεδονικού Αγώνα. Ξεκίνησα κάποιες μελέτες και καταγραφές μαρτυρίων από τη μεριά της μητέρας, που κατάγεται από την περιοχή της Καστοριάς, με αποτέλεσμα να γράψω το βιβλίο “Στις φλόγες του Αη Λια”, που εκδόθηκε φέτος», επισημαίνει.
Όταν έμαθε για την εισαγωγή της στο Πανεπιστήμιο, είχε στην αγκαλιά της το όγδοο παιδί της, σε ηλικία μόλις δύο μηνών. «Ο Κωνσταντίνος και η Ελισάβετ ουσιαστικά ήρθαν στη ζωή ενώ ήμουν φοιτήτρια. Κατά κάποιον τρόπο, το λοκντάουν και ο κορονοϊός με βοήθησαν να μην λείπω από το σπίτι, να διαβάζω και να παρακολουθώ μαθήματα διαδικτυακά», σημείωσε.
Στην ερώτηση, αν οι συμφοιτητές και οι καθηγητές της γνώριζαν την οικογενειακή της κατάσταση, τόνισε πως «ίσως κάποιοι γνώριζαν, αλλά μόνο στο τέλος των σπουδών μαθεύτηκε ότι είμαι μητέρα 9 παιδιών. Δεν το “φώναξα”, επειδή δεν ήθελα ειδική μεταχείριση από τους καθηγητές».
Η πολύτεκνη μητέρα έχει ήδη ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια, εξηγώντας ότι «παρακολουθώ εκπαίδευση στο Personal and Executive Coaching, μέσω του οργανισμού ΙCF International Coaching Federation. Στοχεύω να ειδικευτώ ως parent coach – προσωπικός σύμβουλος για γυναίκες και μητέρες».
Πως τα καταφέρνει όλα η πολύτεκνη μητέρα
Αναφερόμενη στον σύζυγό της, προσθέτει «με τον σύζυγό μου, τον Τιμόθεο Τσανακτσίδη, είμαστε μαζί από 18 χρονών. Έχουμε ευλογηθεί να κάνουμε παιδιά. Έχω γράψει βιβλίο – ημερολόγιο μιας εγκυμοσύνης με τίτλο “Το θαύμα εντός μου” (εκδόσεις Ελληνοεκδοτική), όπου μοιράζομαι με τους αναγνώστες την πορεία της εγκυμοσύνης» και όπως αναφέρει στο βιβλίο της «όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά αυτό το ταξίδι, δεν ήξερα τι ακριβώς θα μου επιφύλασσε. Τη δεύτερη, την τρίτη… την όγδοη φορά ήμουν πιο έμπειρη. Κάθε εγκυμοσύνη είναι τόσο ιδιαίτερη, τόσο συναρπαστική. Χαρίζει βιώματα και συγκινήσεις, πληρότητα στην ψυχή μου, ευλογία στην οικογένειά μας».
Ερωτηθείσα τι θα απαντούσε στους νέους, που φοβούνται να κάνουν έστω ένα παιδί, υπό το άγχος της οικονομικής και ηθικής ευθύνης, απαντάει «καταρχάς πρέπει να υπάρχει συμφωνία μέσα σ’ ένα αγαπημένο ζευγάρι. Και το κύριο: μια συμπονετική αγάπη. Τότε, όλα γίνονται! Αγαπάμε τα παιδιά και νιώθουμε ευτυχισμένοι, μεγαλώνοντάς τα! Το παιδί, τα παιδιά, είναι ευλογία του Θεού. Αυτό το πιστεύουμε ακράδαντα- εγώ και ο άνδρας μου!».
Στην ερώτηση, αν μέσα σε μια πολύτεκνη οικογένεια τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πιο επικοινωνιακά, με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση και ντομπροσύνη, η πολύτεκνη μητέρα απαντά πως αυτό έχει να κάνει με τους γονείς και τη στάση τους απέναντι στη ζωή, συμπληρώνοντας «όλα εξαρτώνται από εμάς, τους γονείς, πώς θα διαχειριστούμε το θέμα της παιδείας, της εκπαίδευσης και της αγωγής. Βλέπω πως τα παιδιά μας δείχνουν ανοχή, κατανόηση και ενσυναίσθηση, και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό».
Το επιβαρυμένο πρόγραμμα της πολύτεκνης μητέρας
Σχετικά με τη μητρότητα, σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες της, εξηγεί ότι «τα βιβλία που γράφω και οι σπουδές μου δεν είναι …αναγκαστική εργασία, είναι τα ενδιαφέροντά μου. Γι’ αυτό, αν η μεγαλύτερη κόρη μου, με δική της πρωτοβουλία και θέληση φτιάξει μια μέρα μια κατσαρόλα φαγητού, της λέμε όλοι ένα μεγάλο ευχαριστώ και δεν ζητάμε να επαναληφθεί! Η ίδια θα αποφασίσει…».
Όσον αφορά το καθημερινό τάισμα εννέα παιδιών, κατέληξε «η μικρότερη κατσαρόλα που χρειαζόμαστε, είναι αυτή των οχτώ λίτρων και μόνο για ένα γεύμα! Αλλά η πιο κατάλληλη κατσαρόλα για να χορτάσει μια οικογένεια, είναι αυτή, στην οποία ανακατεύουμε το φαγητό με μπόλικη αγάπη!».
