Ο σεισμός που «χτύπησε» την περιοχή της Ζακύνθου ήταν εντάσεως 3,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Η ισχύς του συγκεκριμένου σεισμού δεν προκάλεσε υλικές ζημιές στην περιοχή, ενώ δεν υπήρξαν αναφορές για την ύπαρξη κάποιου δυσάρεστου γεγονότος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το επίκεντρο του σεισμού βρισκόταν 80 χιλιόμετρα νότια – νοτιοανατολικά της Ζακύνθου. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά το εστιακό βάθος του συγκεκριμένου σεισμού, οι ειδικοί υπολογίζουν πως ήταν 10 χιλιομέτρων.
Η Ζάκυνθος, γνωστή διεθνώς και με το όνομα «Τζάντε», ή Φιόρο του Λεβάντε κατά τους Βενετσιάνους. Είναι ένα από τα νησιά των Επτανήσων. Είναι το ενδέκατο σε έκταση ελληνικό νησί και το δεύτερο σε πληθυσμό νησί των Ιονίων νήσων. Η έκτασή της είναι 406 τ. χλμ και ο πληθυσμός ανέρχεται στους 40.758 κατοίκους (απογραφή 2011). Από την Πελοπόννησο απέχει 9,5 ναυτικά μίλια (από την Κυλλήνη του Νομού Ηλείας) και 8,5 ναυτικά μίλια από το πλησιέστερο βόρεια σε αυτή νησί, την Κεφαλονιά. Οι κάτοικοί της καλούνται Ζακύνθιοι, ή Ζακυνθινοί. Επίσης, το “Υρία”, είναι ένα από τα αρχαία ονόματα του νησιού της Ζακύνθου.
Το σχήμα της Ζακύνθου είναι ακανόνιστο τριγωνικό, με το μεν βορειότερο άκρο του νησιού να καταλήγει στο ακρωτήρι Σκινάρι, ενώ στο νότιο-νοτιοανατολικό να σχηματίζεται ο κόλπος του Λαγανά μεταξύ των δύο ακρωτηρίων, Μαραθιά δυτικά και Γέρακας, ή Γεράκι, ανατολικό. Μέσα στον κόλπο του Λαγανά υπάρχουν τρία νησιά, το Μαραθωνήσι, ο Άγιος Σώστης και το Πελούζο, ενώ 37 ναυτικά μίλια νότια του Λαγανά βρίσκονται οι νήσοι Στροφάδες. Ο κόλπος του Λαγανά, με τη μαγευτική παραλία του, έχει ανακηρυχθεί από το 1999 Εθνικό Πάρκο καθώς είναι τόπος ωοτοκίας της υπό εξαφάνιση χελώνας Καρέττα-Καρέττα. Οι δυτικές ακτές έχουν μήκος περίπου 34 χλμ. είναι βραχώδεις και απότομες σχηματίζοντας πολλές σπηλιές και κολπίσκους. Αντίθετα οι ανατολικές ακτές που βλέπουν προς την Πελλοπόννησο και έχουν μήκος 37 χλμ είναι αμμώδεις με όμορφες παραλίες.