Ρόζα Μπότσαρη: Η Ελληνική επανάσταση είναι ποτισμένη στο αίμα. Η κόρη του μεγάλου αγωνιστή Μάρκου Μπότσαρη όμως ηταν μια καλλονη.
Στην «Πινακοθήκη των Καλλονών», που βρίσκεται στο Μόναχο, υπάρχει μια συλλογή από 36 πορτρέτα. Τα πορτρέτα αυτά απεικονίζουν τις ωραιότερες γυναίκες από την αριστοκρατία και την μεσαία τάξη. Τα πορτρέτα αυτά ζωγράφισε μεταξύ 1827 και 1850 κυρίως ο Joseph Karl Stieler.
Κάποια από τα πιο γνωστά έργα του Stieler, είναι τα πορτρέτα της: κόρης του υποδηματοποιού
– Helene Sedlmayr
– Charlotte von Hagn
– Eliza Gilbert (Lola Montez)
– Marianna Marquesa Florenzi
– «Ρόζας» Μπότσαρη
Η φτώχεια και ο πόλεμος στιγμάτισαν την Κατερίνας Μπότσαρη. Για μια περίοδο της ζωής της ηταν στα τουρκικά χαρέμια με την ζωή της να βρίσκετε συνεχώς σε κίνδυνο. Μετά όμως από ανταλλαγή ή εξαγορά των ομήρων από την οικογένεια Μπότσαρη απελευθερώθηκε και ξαναβρήκε τους συγγενείς της.
Στο νεοσύστατο πλέον ελληνικό κράτος, η βασίλισσα Αμαλία την πήρε υπό την προστασία της. Μάλιστα της έδωσε τον τίτλο της πρώτης «κυρίας επί των τιμών» της βασιλικής αυλής. Έτσι μπορούσε η Κατερίνα να συμμετάσχει σε επίσημες εκδηλώσεις ως ακόλουθος της Βασίλισσας. Το 1844, ο βασιλιάς της Βαυαρίας, Λουδοβίκος Α΄την τίμησε με χρυσό σταυρό. Κατά την παραμονή της εκεί απέσπασε τον θαυμασμό της κοινής γνώμης για το κάλλος της.
«Το έτος 1841, και πιθανώς νωρίτερα, η Κατερίνα ανέλαβε μαζί με την Julia von Nordenflycht τα καθήκοντά της ως Κυρία επί των Τιμών της βασίλισσας Αμαλίας. Το 1845 νυμφεύτηκε τον ταξίαρχο πρίγκηπα Γεώργιο Καρατζά, και εξαιτίας πολιτικών μηχανορραφιών αποσύρθηκε λίγο αργότερα από την αυλή των Αθηνών. Το εντυπωσιακό κάλλος της Κατερίνας αναφέρεται σε διάφορες γραπτές μαρτυρίες.
Η Julia von Nordenflycht έγραψε πριν την έναρξη του ταξιδιού της βασίλισσας Αμαλίας στο Μόναχο: ”H βασίλισσα θα φέρει μαζί της και τη δεσποινίδα Μπότσαρη […] και το χαριτωμένο κορίτσι από την Ελλάδα σίγουρα θα αρέσει”.
Ο υπουργός του Μεγάλου Δουκάτου του Oldenbourg, Gunther Jansen αναφέρει: ”Στην ακολουθία της (Αμαλίας) άνηκε ως Κυρία επί των Τιμών […] η Μπότσαρη, η κόρη του ήρωα του Μεσολογγίου- μια νεαρά κυρία σπάνιου κάλλους, που έφερε αναστάτωση σε αρκετές βόρειες καρδιές […]”…..
Ο δε βασιλιάς Λουδοβίκος Α’ εντυπωσιασμένος κι αυτός από την ομορφιά της, ανέθεσε στο ζωγράφο Joseph Stieler να φτιάξει το πορτραίτο της φορώντας την ενδυμασία ”Αμαλία” που η πρώτη βασίλισσα του νεοσύστατου και ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους καθιέρωσε ως Αυλικό ένδυμα και εθνική γυναικεία φορεσιά, επηρεασμένη από την αστική ενδυμασία της Πελοποννήσου που συνηθιζόταν τότε και στην Αθηνά, για να το βάλει στην Πινακοθήκη των Καλλονών της Ευρώπης στο ανάκτορο του στο Μόναχο…..Λέγεται ότι της έδωσαν το όνομα Ρόζα, αφήνοντας πίσω το πραγματικό της όνομα, από το ροδοκόκκινο χρώμα του τριαντάφυλλου… που είχαν τα χείλη και τα μάγουλά της….»
Από το τον κατάλογο της έκθεσης ”Αθήνα- Μόναχο Τέχνη και Πολιτισμός στη νέα Ελλάδα” που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη το 2000
Το 1845 η Ελληνίδα καλλονή παντρεύτηκε τον αξιωματικό από το Φανάρι, Γιώργο Καρατζά. Έκανε μαζί του τέσσερα παιδιά. Λέγεται ότι ο άντρας της υπήρξε ιδιαίτερα αυταρχικός και η ίδια δεν κατάφερε ποτέ να ευτυχίσει μέσα στο γάμο της. Πέθανε πρόωρα, το 1875.
Το 1856, η ποικιλία τριαντάφυλλου που πήρε το όνομα της Ρόζας, «Rosa Botsaris», της χάρισε μια θέση στην αιωνιότητα.