Νίκη Τσιούρη: Μία κοπέλα κατάφερε να πετύχει τον στόχο της και να περάσει στην Ιατρική με 18.830 μόρια. Τόσο οι δικοί της, όσο και ο προσωπικός της μόχθος έκαναν εφικτό να καταφέρει να μπει στην σχολή των ονείρων της, ωστόσο, η ιστορία της ραγίζει καρδιές.
Το να εισαχθεί μια κοπέλα στην Ιατρική Σχολή, σαφώς δεν αποτελεί είδηση. Το να είναι το δεύτερο κατά σειρά μέλος πολύτεκνης οικογένειας, με το πρώτο μέλος να σπουδάζει ήδη στην Ιατρική, είναι αξιοσημείωτο. Το να μοιράζονται όμως όλα τα παιδιά της οικογένειας το ίδιο δωμάτιο και να διαβάζουν ακόμα και στα πατώματα για να επιτύχουν τους στόχους τους είναι ένας άθλος.
Η Νίκη Τσιούρη, παιδί πολύτεκνης οικογένειας, με άλλα τέσσερα αδέρφια, κατόρθωσε να κάνει το παιδικό της όνειρο πραγματικότητα και να εισαχθεί πρόσφατα στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης με 18.830 μόρια από το πεδίο υγείας. Η μεγαλύτερη της αδερφή σπουδάζει ήδη Ιατρική στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Οι περήφανοι γονείς, οδηγός σε δημόσια υπηρεσία ο πατέρας και μη εργαζόμενη η μητέρα, καθώς είχε επιλέξει συνειδητά να ασχοληθεί με την ανατροφή των παιδιών της, περιγράφουν τις θυσίες και τις στερήσεις που βιώνουν καθημερινά για να μη λείψει από τα παιδιά τους το παραμικρό. Το παράπονό τους είναι πως το κράτος ήταν και παραμένει απόν.
–Κατάγομαι από πολύτεκνη οικογένεια. Είμαστε συνολικά πέντε αδέρφια κι εγώ κατά σειρά είμαι η δεύτερη. Πρώτη είναι η Ασπασία φοιτήτρια ιατρικής, μετά εγώ, ακολουθεί η Γεωργία που θα πάει φέτος Γ’ Λυκείου και ετοιμάζεται για τις πανελλήνιες στην Οικονομική κατεύθυνση, ακολουθεί η Αλεξία που θα πάει Α’ Λυκείου και τέλος ο Βενιαμίν της οικογένειας, ο Αριστείδης, που θα πάει στην Α’ Γυμνασίου. Από μικρό παιδί, από το Δημοτικό ακόμη, είχα βάλει στόχους. Τελείωσα το 2ο Δημοτικό και ακολούθως πήγα στο 7ο Γυμνάσιο και στο 6ο Λύκειο Βόλου. Στο Γυμνάσιο αποφάσισα πως θέλω να σπουδάσω ιατρική και ξεκίνησα να διαβάζω πιο συστηματικά. Μου αρέσει ο κλάδος της χειρουργικής κι εκεί θα επιδιώξω να είναι και η ειδίκευσή μου.
–Ναι, πήγα καλά. Φυσική και Βιολογία έγραψα 19,8, Χημεία 19,5 και Έκθεση 16,2. Αν είχα πάει καλύτερα στην Έκθεση, θα είχα ανέβει ακόμη πιο ψηλά.
-Πράγματι ισχύει αυτό που λέτε. Δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα για κάποιο μεγαλύτερο σπίτι, οπότε μοιραζόμασταν το ίδιο υπνοδωμάτιο και τα πέντε αδέρφια. Εγώ προσπαθούσα να διαβάζω όπου μπορώ. Στο δωμάτιο, στο σαλόνι, στην κουζίνα, ακόμη και στη δημόσια βιβλιοθήκη πήγαινα για να έχω ησυχία. Βέβαια ο χρόνος στο σπίτι ήταν ελάχιστος, καθώς πολύ χρόνο περνούσα και στο φροντιστήριο. Όμως ευτυχώς στο σπίτι επικρατούσε ησυχία, καθώς τα μικρότερα αδέρφια μου ήταν υποστηρικτικά και σέβονταν την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν.
–Είναι αλήθεια πως οι γονείς μου στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους δεν μου στέρησαν τίποτα. Από τους γονείς μου μόνο ο πατέρας μου εργάζεται, ενώ η μητέρα μου αφιερώθηκε από μικρή ηλικία στο να μας μεγαλώσει και τα κατάφερε περίφημα. Ο πατέρας μου είναι οδηγός σε δημόσια υπηρεσία. Η μητέρα μου αποφάσισε να αφιερωθεί στην οικογένεια. Γενικά, όπως καταλαβαίνετε, με έναν μισθό σε μια οικογένεια με επτά άτομα τα περιθώρια είναι πολύ στενά. Παρόλα αυτά, εγώ έβαλα τον στόχο μου, κυνήγησα το όνειρό μου, ήθελα να είμαι η καλύτερη σ’ αυτό που κάνω και έκανα το πρώτο βήμα με την εισαγωγή μου στην ιατρική. Ο δρόμος όμως είναι ακόμη μακρύς. Είμαι αισιόδοξη, γιατί ξέρω τις δυνατότητες μου.
-Δεν το έχω σκεφτεί ακόμη, καθώς είναι λίγο μακριά, πάντως ξεκινάω με την προοπτική να παραμείνω και να εργαστώ στην Ελλάδα. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα και θέλω να υποστηρίξω τη χώρα μου.
-Στερήθηκα σίγουρα πολλά πράγματα, αλλά δεν μετανιώνω. Αγαπώ το διάβασμα. Δεν μου το επέβαλε κανείς. Είναι κάτι που εγώ το ήθελα. Δεν είχα καθόλου ελεύθερο χρόνο. Ίσως κάποια Σάββατα έβγαινα, αλλά κι αυτά ήταν ελάχιστα. Έτσι, τώρα πάω καθημερινά για μπάνιο (γέλια) κι ανυπομονώ να ξεκινήσω τις σπουδές μου.
Νίκη, σου ευχόμαστε τα καλύτερα και είμαι σίγουρος πως η ιατρική κέρδισε μια νέα επιστήμονα που θα τιμήσει τον όρκο του Ιπποκράτη. Καλή συνέχεια στις σπουδές σου και στη ζωή σου γενικότερα.
Ρεπορτάζ του ΑΡΤΕΜΗΣ ΧΑΛΑΤΣΗΣ