Η Δέσποινα Παπαδοπούλου, η σύζυγος του πρώην δικτάτορα, έζησε, τα τελευταία χρόνια της ζωής της, ξεχασμένη απ’ όλους. σ’ ένα διαμέρισμα 80 τετραγωνικών μέτρων, στη Νέα Ερυθραία και με τον ίδιο τρόπο κηδεύτηκε, με ελάχιστους ανθρώπους να της λένε το τελευταίο της «αντίο».
Ειδικότερα, στο εκκλησάκι του Αγίου Τρύφωνα Κηφισιάς, η σορός της Δέσποινας Παπαδοπούλου, της άλλοτε σιδηράς κυρίας της χώρας, την περίοδο της χούντας, έστεκαν για να την αποχαιρετήσουν ελάχιστοι δικοί της άνθρωποι.
Η Δέσποινα Παπαδοπούλου την εποχή της παντοδυναμίας
Σύμφωνα με την Espresso, χθες, στις 11.30 το πρωί, η 93χρονη σύζυγος του Γιώργου Παπαδόπουλου δεν θάφτηκε στον τάφο του, στο Α΄ Νεκροταφείο, αλλά στο κοιμητήριο της Νέας Ερυθραίας, μακριά από τον άντρα της.
Έχοντας αφήσει την τελευταία της πνοή, το πρωί του Σαββάτου, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έπειτα από δύο εβδομάδες νοσηλείας και έχοντας συντροφιά την κόρη της, Μάχη, κηδεύτηκε βουβά, σιωπηρά, παρουσία ελάχιστων συγγενών και φίλων μετρημένων στα δάχτυλα.
Το θρίλερ της ταφής της ξεκίνησε λόγω του φόβου συγκέντρωσης νοσταλγών της χούντας, που θα ήθελαν να πουν το «αντίο» τους στη σύζυγο του πρώην δικτάτορα, χωρίς να έχει ευθύνη για αυτό η οικογένειά της.
Μπορεί να έχουν περάσει 24 χρόνια από την κηδεία του άντρα της, η οποία είχε εξελιχθεί σε συγκέντρωση νοσταλγών της χούντας, με συνθήματα και πυροβολισμούς στον αέρα, όμως η οικογένεια της Παπαδοπούλου δεν ήθελε να υπάρξουν ανάλογες εικόνες και χθες, Τρίτη, το μεσημέρι.
H κόρη της, Μάχη, που ήταν εκείνη που τη φρόντιζε, τόσο στο διαμέρισμα στη Νέα Ερυθραία, όσο και τις δύο τελευταίες εβδομάδες στο νοσοκομείο, δεχόταν θλιμμένη τα συλλυπητήρια, ενώ η εγγονή της, που έχει και το ίδιο όνομα, προσπαθούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της, ενώ όταν ήρθε η ώρα το φέρετρο να μπει στον τάφο, ρίχτηκε μια μικρή ελληνική σημαία ανάμεσα στα λουλούδια.
Ελάχιστοι στην κηδεία της Δέσποινας Παπαδοπούλου
«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Έχει την ευλογία του Θεού» ήταν μια από τις ατάκες της στη συνέντευξή της στην «Espresso», μετά από 17 χρόνια σιωπής.
