Πρέβεζα: Διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με ερευνητική εστίαση σε ζητήματα συγκριτικής φιλολογίας, ο οποίος εργάζεται ως φιλόλογος στην Μέση Εκπαίδευση τα τελευταία 17 χρόνια και βρίσκεται με οργανική θέση στο 2ο ΓΕΛ Πρέβεζας από το 2012, έδωσε ξανά Πανελλαδικές Εξετάσεις μετά από 25 χρόνια, πετυχαίνοντας τον στόχο του.
Ο Δρ Κοσμάς Κοψάρης που γεννήθηκε στην Άρτα το 1978 και ζει στην Πρέβεζα, αποφάσισε 25 χρόνια μετά την πρώτη του συμμετοχή σε Πανελλαδικές Εξετάσεις όπου εισήχθη στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με σειρά επιτυχίας 3, να καθίσει ξανά στην θέση του υποψηφίου στο ΓΕΛ Λούρου και πέτυχε για ακόμα μία φορά τον στόχο του και εισήχθη πρώτος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Σε συνέντευξή του στο mypreveza.gr, εξήγησε την απόφαση του να είναι ξανά υποψήφιος, στέλνοντας, παράλληλα, το δικό του μήνυμα στους μαθητές που βιώνουν τη διαδικασία των Πανελλαδικών εξετάσεων.
Όπως υπογράμμισε ο καθηγητής από την Πρέβεζα «αρχικά, πάντα έχω στο νου μου ως βασική αρχή ζωής ότι σημασία δεν έχει το πότε θα πετύχεις τους στόχους σου, αλλά ότι θα τους πετύχουμε τελικά. Δεν είχα προγραμματίσει αρχικά να δώσω Πανελλήνιες. Ήταν μια απόφαση της στιγμής, οπότε το Μάρτιο έκανα την αίτηση χωρίς καμιά προετοιμασία. Μελέτησα περίπου είκοσι μέρες πριν δώσω, κυρίως την Ιστορία ως προς το κομμάτι της αυτούσιας απόδοσης νοήματος».
Όσον αφορά τους λόγους που τον οδήγησαν να πάρει την απόφαση να δώσει ξανά εξετάσεις, επεσήμανε «αποφοίτησα από το ΓΕΛ Λούρου το 1996. Τότε εισήχθη στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με σειρά επιτυχίας 3. Αποφοίτησα από την Κλασική Ειδίκευση του Τμήματος. Στην ίδια σχολή έκανα μεταπτυχιακό στην Νέα Ελληνική Φιλολογία και Διδακτορικό στην ίδια Ειδίκευση, την Νέα Ελληνική. Το κομμάτι ειδίκευσης που μού έλειπε ως προς την βασική μου ειδικότητα του εκπαιδευτικού-φιλολόγου (ΠΕ02) ήταν το κομμάτι του ιστορικού. Τώρα που εισήχθη στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας σκοπεύω να ακολουθήσω την κατεύθυνση της Ιστορίας. Κατέχοντας τις τρεις ειδικεύσεις εκτιμώ ότι μπορώ να προσφέρω περισσότερα πράγματα στους μαθητές μου και να τούς κατευθύνω σε έναν περισσότερο επιστημονικό και ερευνητικό τρόπο σκέψης σε ολιστικό πλαίσιο. Είμαστε δάσκαλοι αλλά είμαστε και επιστήμονες, η γνώση δεν σταματά ποτέ. Ένας δάσκαλος δεν πρέπει ποτέ να επαναπαύεται γιατί στη σύγχρονη εποχή η επιστήμη είναι μια ατέρμονη διαδικασία και βιομηχανία ανατροφοδότησης της γνώσης».
Για την εμπειρία του στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, σημείωσε «με αυτή την ευκαιρία, θέλω να μοιραστώ με τον κόσμο και κάτι άλλο. Ήταν μοναδική εμπειρία για μένα που έδωσα ξανά εξετάσεις στο Λύκειό μου μετά από 25 χρόνια. Χαίρομαι που είδα ένα τόσο καλά οργανωμένο σχολείο και χαίρομαι, επίσης, που η Λυκειακή Επιτροπή του Σχολείου με δέχτηκε ως υποψήφιο, με την ίδια εκτίμηση και σεβασμό στον αγώνα μου, ακριβώς όπως τα παιδιά. Από την άλλη, χαίρομαι που οι μαθητές με δέχτηκαν ως συνυποψήφιο, μου έδιναν δύναμη να μην αγχώνομαι δίχως να με κάνουν να νιώσω άβολα που συμμετείχα στις Πανελλήνιες όντας 25 χρόνια μεγαλύτερός τους. Οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ δημόσια στην κα Καψούρου Σοφία, Διευθύντρια του Σχολείου, καθώς και στους συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς και στο βοηθητικό προσωπικό στην όλη διαδικασία, που στάθηκαν στο πλευρό ολων εμάς των υποφηφίων. Μία συμβουλή, επίσης, στους μαθητές που βιώνουν τη διαδικασία των Πανελλαδικών, μια δοκιμασία που ενίοτε μάς στιγματίζει. Να μην αισθάνονται ποτέ δέσμιοι της εικόνας τους ως μαθητές, να μην φοβούνται την αποτυχία. Θεωρώ ότι μεγάλο μέρος του άγχους μας για τις Πανελλήνιες οφείλεται στο ότι φοβόμαστε τι θα πουν οι άλλοι αν δεν γράψουμε καλά. Αυτό να μην το φοβόμαστε. Σημασία έχει να πιστεύουμε σε μας και να αγωνιζόμαστε για μας, όχι για τους άλλους. Αφιερώνω αυτή την αναπάντεχη πρωτιά στους συνυποψηφίους μου, τελειόφοιτους μαθητές του ΓΕΛ Λούρου, εκφράζοντας ολόψυχα την ευχή να φτάσουν ως νεότερη γενιά πολύ πιο πάνω από τη δική μου γενιά και να επιλέξουν το επάγγελμα που τούς αντιπροσωπεύει. Κάθε καλό σε όλους τους επιτυχόντες, θερμά συγχαρητήρια και να θυμόμαστε: Σημασία δεν έχει πότε θα πετύχουμε τους στόχους μας, αλλά το ότι θα τους πετύχουμε τελικά».