Η Μαργαρίτα Θεοδωράκη σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Στούντιο 4», αναφέρθηκε στον Μίκη Θεοδωράκη, στη ζωή της μαζί του και στα όσα συνέβησαν με την διαθήκη του.
Τυχερή νιώθει η Μαργαρίτα Θεοδωράκη που είναι κόρη του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη
Όπως υπογράμμισε «πάντα νιώθω τυχερή που είμαι κόρη του Θεοδωράκη, για όλη τη ζωή που έζησα και που είχα αυτόν τον πατέρα. Βέβαια, και η μαμά δίπλα δεν μπορείς να φανταστείς τι σημασία είχε στη ζωή του. Δεν νομίζω ο πατέρας μου να ήταν αυτός που ήταν χωρίς τη Μυρτώ».
Για τη γνωριμία των γονιών της και η δικτατορία, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη επεσήμανε «το πρώτο της ραντεβού το έκανε με τον μπαμπά κρυφά στο άλσος της Νέας Σμύρνης. Πήγαιναν για μπάνιο οι δύο οικογένειες στο Καλαμάκι και εκεί στη θάλασσα την πλησίασε και τη φίλησε. Και ήταν ο μπαμπάς ο Κρητικός και τους φώναζε. Την εποχή που κρύφτηκε χάθηκε, έπειτα φυλακή, χάθηκε. Στην εξορία μας πήρε μαζί του. Ξέραμε όμως πού είναι. Όταν ήμασταν μαζί, ήμασταν μαζί. Ήμασταν μία παραδοσιακή οικογένεια. Δεν ήταν απών ποτέ. Είχαμε και ρήξεις, τσακωμούς, όπως όλοι».
Όπως εξομολογήθηκε στη συνέχεια τον νιώθει συνεχώς κοντά της, σαν να μην έχει πεθάνει, σημειώνοντας χαρακτηριστικά «κατά περίεργο τρόπο έχω την αίσθηση ότι ο μπαμπάς είναι εδώ. Δεν νιώθω ότι έχει πεθάνει. Επειδή η δουλειά μου είναι η μουσική του με την ορχήστρα “Μίκης Θεοδωράκης” είμαι συνέχεια μαζί του. Έχω πάρει τη μεγάλη του αισιοδοξία και την απελπισία του, ήταν πολύ δυναμικός και πολλές φορές πολύ αυτοκτονικός. Σε αυτό του έμοιασα, όπως και στη μεγάλη του φιλοξενία, μια ζωή ζούσε με πολύ κόσμο».
Η πικρία της Μαργαρίτας Θεοδωράκη με τη διαθήκη του Μίκη Θεοδωράκη
Όσον αφορά τη διαθήκη του πατέρα της, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη αισθάνεται πικραμένη, τονίζοντας «γίνανε πολλά και διάφορα μετά τον θάνατό του με τις διαθήκες. Είμαι πικραμένη, αλλά κανείς πρέπει να αποφασίζει στη ζωή του να ξεχνάει τα κακά, να τα βάζει στην άκρη. Αυτά που έγιναν με εμένα και εκείνον μου έκαναν κακό και μου έχει μείνει αυτή η πίκρα. Μου έλεγε συχνά συγγνώμη τον τελευταίο χρόνο. Μετά το πήρα χαμπάρι με τη διαθήκη. Δεν είναι μόνο ο Κουρής, όσοι ασχολήθηκαν με το έργο του τους έχει βάλει μες στη διαθήκη για να τους εξασφαλίσει ότι θα συνεχίσουν να ασχολούνται με το έργο του. Αν είχε ανοίξει τα χαρτιά του και μου εξηγούσε αυτό με τη διαθήκη, θα είχαμε έναν διάλογο, τον οποίο δεν μου τον επέτρεψε. Παράπονο είναι που δεν μου ξεκαθάρισε όλα αυτά που είναι πολύ περίεργα, αλλά μου φτάνουν τα συγγνώμη που μου έλεγε».
Τέλος, όπως αποκάλυψε «η διαθήκη έγραφε ότι δεν είμαστε κληρονόμοι, αλλά είμαστε κληροδόχοι. Μας εξασφαλίζει τα χρήματα, αλλά δεν μας δίνει δικαίωμα πάνω στο έργο του. Έδωσε δικαίωμα σε έναν εκδότη. Για εμένα είναι προσβλητικό και υποτιμητικό, γιατί δουλεύω 30 χρόνια με τον πατέρα μου».
