Στιλάτο κόμικ: Πρόκειται για την εποχή που κάθε εβδομάδα αγοράζαμε τη Σούπερ Κατερίνα και άλλα περιοδικά. Όμως, κάθε δύο εβδομάδες αγοράζαμε και την Πάττυ. Δεν υπήρχε περίπτωση να χαθεί κανένα τεύχος. Αυτό, διότι δεν υπήρχε το ίντερνετ που υπάρχει σήμερα. Ωστόσο, ο χρόνος υπήρχε, κάτι που δεν υπάρχει σήμερα. Το διάβασμα ήταν πολύ και συνεχόμενο.
Η Πάττυ όμως ξεχώριζε. Είχε στυλ. Τα ντυσίματα και το attitude ήταν ενήλικης με αυτοπεποίθηση. Η Πουρίτα Κάμπος ήταν η εικονογράφος του Κόσμου της Πάττυ. Ο κειμενογράφος Φίλιπ Ντάγκλας ήταν Βρετανός – εξ ου και τα αγγλικά ονόματα και το σκηνικό της «εξωτικής» πόλης Σαουθάμπτον. Αυτοί οι δύο έδωσαν στο κόμικ τον χαρακτήρα που όρισε και διαμόρφωσε μια ολόκληρη γενιά. Μαζί με την Πίπη την Φακιδομύτη, άλλη ανεξάρτητη τρελοκοτσιδού, η Πάττυ -με φακίδες κι αυτή- βοήθησαν να καλλιεργηθούν ένστικτα και να ακκονιστούν γούστα.
Μια εποχή παρέλαση ανεμελιάς και στυλ -άλλωστε η μόδα φέτος εκεί τσαλαβουτάει ξανά. Στα 80s και στην εκκεντρική φιγούρα τους. Άγγελοι του Τσάρλυ, Βιονική Γυναίκα, Ντιούκς (ερωτευμένες όλες με τον Τζον Σνάιντερ), Πλοίο της Αγάπης, Fame, Άγιος. Όλοι μέσα στην οθόνη της τιβί. Αλλά και έξω στους δρόμους να παίζουμε την Κέλλυ, τη Σαμπρίνα και την Κρις με χορευτικές φιγούρες μέσα στα σορτσάκια μας -παιδάκια ήμασταν.
Και διατηρούσε το στυλ της κόντρα στην βδελυρή αντιπαλό της ψηλά. Τόσο σε συμπεριφορά όσο και σε outfit που εμπνέουν ακόμα και σήμερα. Για αυτό την αγαπήσαμε. Να ντύνουμε τετράδια με κομμένες φωτό από τα περιοδικά, να κολλάμε αφίσσες στο μέσα φύλλο της ντουλάπας μας, να διακοσμούμε με σιδερότυπα τα T-Shirt μας. Ξεκοκκαλίζαμε το κάθε τεύχος μεμιάς περιμένοντας με αγωνία το επόμενο. Να δούμε τι θα γίνει με το φλερτ της Πάττυ και του Τζόνι Βάουντεν, του αγοριού που αγαπούσε η Πάττυ αλλά δεν το κέρδισε ποτέ.
Λίγο αργός αυτός, δεν καταλάβαινε τον πόθο της Πάττυ, λίγο τσιλιμπουρδιστής, ήταν και κούκλος, ξανθός με κορμοστασιά και αέρα, ήταν και η αντιπαθής Ντόριν Σνάιντερ, που του την έπεφτε από δίπλα. Η Πάττυ καθημερινά επιβεβαίωνε το ίδιο που επιβεβαιώνουν όλα τα κορίτσια της ηλικίας της: «τα αγόρια είναι αλλού». Και διατηρούσε το στυλ της κόντρα στην βδελυρή αντιπαλό της ψηλά. Τόσο σε συμπεριφορά όσο και σε outfit που εμπνέουν ακόμα και σήμερα. Για αυτό την αγαπήσαμε.