Πριν από 17χρόνια, o 22χρονος φοιτητής Πάνος Μυλωνάς έχασε τη ζωή του στο 145ο χιλιόμετρο της παλιάς -πλέον- εθνικής οδού που ένωνε την Αθήνα με την Πάτρα, είχε χάσει τη ζωή του.
Είναι μία από τις σήραγγες του αυτοκινητοδρόμου της νέας Εθνικής Οδού Κορίνθου-Πατρών που πλέον έχει πάρει τ’ όνομά του.
Η μητέρα του Πάνου Μυλωνά που έχασε τη ζωή του πριν από 17 χρόνια, μίλησε για το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας που έχει ιδρύσει και για τη σήραγγα που πήρε το όνομα του παιδιού της.
Πριν ένα χρόνο, ο Υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης έδινε στην κυκλοφορία τον αυτοκινητόδρομο της νέας Εθνικής Οδού Κορίνθου-Πατρών. Στην ομιλία του ανακοίνωσε και τα ονόματα των σηραγγών, ανάμεσα στα οποία βρισκόταν το όνομα του Πάνου Μυλωνά.
Ο Πάνος Μυλωνάς ήταν μόνο ένας από τους ανθρώπους που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο του δρόμου-καρμανιόλα που υπήρχε.
Το 2004 ο νεαρός τότε Πάνος Μυλωνάς στην προσπάθειά του να φτάσει με το αυτοκίνητο του στη σχολή Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών του Πανεπιστημίου Πατρών όπου φοιτούσε, ένας οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και μπήκε στην αντίθετη λωρίδα, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν.
Αν και το αυτοκίνητο του Πάνου εκτινάχθηκε σε ένα πάρκινγκ 200 μέτρα από το σημείο του δυστυχήματος, ο ίδιος μπόρεσε να μαζέψει το αυτοκίνητο φρενάροντας. Την ίδια στιγμή, όμως, μια μηχανή έπεσε με ανεξέλεγκτη ταχύτητα επάνω του με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ακαριαία.
Κύριος σκοπός του Ινστιτούτου που ίδρυσε η μητέρα του είναι η υποστήριξη και προώθηση δραστηριοτήτων σε θέματα τα οποία προάγουν την οδική ασφάλεια. «Να μη χαθούν άλλες ζωές στην άσφαλτο. Κανείς να μη νιώσει ό,τι ένιωσα εγώ χάνοντας τον Πάνο», λέει.
«Ο γιος μου έχασε τη ζωή του από αυτό που αγαπούσε περισσότερο, χωρίς να φταίει, γιατί στον δρόμο δεν αρκεί να είσαι μόνο εσύ προσεκτικός», λέει η μητέρα του Πάνου, Βάσω Μυλωνά.
Για την ονοματοδοσία της σήραγγας η μητέρα του δεν γνώριζε αρχικά, το έμαθε όσο βρισκόταν καθ’ οδόν για τα εγκαίνια του νέου αυτοκινητόδρομου.
«Με είχαν καλέσει με την ιδιότητα της Προέδρου του Ινστιτούτου. Μου είπαν πως θα βάλουν ένα πούλμαν για προσκεκλημένους και πήρα ένα ταξί για να φτάσω ως το πούλμαν. Δεν μπορούσα να πάω με το αυτοκίνητό μου, επειδή αυτός είναι ένας δρόμος που δεν μπορώ να τον οδηγήσω πια.
Ο οδηγός με είδε συγχυσμένη και στεναχωρημένη. Μάλιστα, είχα ξεχάσει κάτι στο σπίτι γύρισα να το πάρω. Του ζήτησα συγγνώμη επειδή με περίμενε αρκετή ώρα. Για κάποιο λόγο, του είπα πως είχα να πάω σε αυτά τα εγκαίνια και πως ήταν δύσκολο για μένα. Γύρισε, με κοίταξε και με ρώτησε αν είμαι η μητέρα του Πάνου Μυλωνά. Μου είπε πως παρακολουθεί αυτά που κάνουμε, πως είχε χάσει κι εκείνος τον αδερφό του στον δρόμο προς την Πρέβεζα και πως οι δράσεις του Ινστιτούτου τον είχαν συγκινήσει. Τον ρώτησα τι του χρωστάω όταν έφτασα και δεν δέχτηκε να τον πληρώσω. Είπε πως είναι εκείνος που μου χρωστάει. Δεν ήξερα τι να πω, έμεινα για λίγο εκεί διότι είχαν βουρκώσει τα μάτια μου και δεν ήθελα να με δει κανείς έτσι.
Όταν φτάναμε στο σημείο που χάθηκε ο Πάνος, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν ο Χρήστος Σπίρτζης και μου είπε ”Κυρία Μυλωνά, μπορείτε να μου βεβαιώσετε ποια ήταν η σχολή του Πάνου; Θα δώσουμε σε μια σήραγγα το όνομα του”. Τον ευχαρίστησα, αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω γιατί η φωνή μου έτρεμε», λέει περιγράφοντας τη στιγμή που έμαθε για την ονοματοδοσία.
«Από την ημέρα που χάσαμε τον Πάνο, μέσα σε μια δεκαετία είχαμε 53% μείωση στα θανατηφόρα τροχαία και θέλω να πιστεύω πως το Ινστιτούτο με τη διαρκή δράση του έχει συμβάλλει σε αυτό» κατέληξε.