Δολοφονία του 17χρονου στη Μάνδρα: στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Στούντιο με Θέα» μίλησε σήμερα, Κυριακή, ο Ιωάννης Βέρρας, συνήγορος του 14χρονου, που σκότωσε κατά λάθος τον αδελφό του.
Όσον αφορά την κατηγορία που έχει απαγγελθεί στον 14χρονο, για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, ο δικηγόρος ισχυρίστηκε πως «η ανθρωποκτονία αφορά τον θάνατο. Ο δόλος, η υπαιτιότητα του δράστη ρυθμίζει και την απαξία του δράστη ώστε να γίνει πλημμέλημα ή κακούργημα η δολοφονία, που αντιμετωπίζεται διαφορετικά ποινικά. Η τακτική των Αρχών είναι να αποδίδουν μεγαλύτερη απαξία στην κατηγορία, ώστε να γίνει καλύτερη διερεύνηση της υπόθεσης».
Και συμπληρώνει ο δικηγόρος του 14χρονου, ο οποίος σκότωσε τον αδελφό του, «είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα αποδειχθεί πως πρόκειται για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Σε κατάθεση του, παρουσία παιδοψυχολόγου, το παιδί είπε «πήγαμε να παίξουμε κυνήγι, μου έδωσε το όπλο και εκπυρσοκρότησε το όπλο». Ακόμα όμως και αν πάτησε την σκανδάλη, ενώ εκινείτο στον δρόμο, χωρίς να το θέλει, δεν μπορώ να αποδώσω τον δόλο στην ανθρωποκτονία. Ο 14χρονος ζήτησε και απαίτησε να απολογηθεί άμεσα. Δυστυχώς, όμως, ο ανακριτής δήλωσε αναρμόδιος και μετά βίας ζήτησε να λάβουμε προθεσμία, την οποία εμείς δεν θέλαμε να λάβουμε».
Από την πλευρά του, ο Σπήλιος Κρικέτος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Αστυνομικών Δυτικής Αττικής, υπογράμμισε για τη δολοφονία του 17χρονου στη Μάνδρα ότι «τα όπλα είναι παντού, τα παιδιά έχουν πρόσβαση στα όπλα, ενώ αυτά έπρεπε να είναι κλειδωμένα αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα. Αυτά τα παιδιά, ποιος έλεγξε εάν πηγαίνουν σχολείο, εάν όλα είναι καλά;».
Απαντώντας, ο Ιωάννης Βέρρας επεσήμανε πως «η κοινωνική υπηρεσία είχε δεχθεί επανειλημμένες καταγγελίες για την οικογένεια και από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και ουδέποτε είχε βρεθεί το παραμικρό. Η κοινωνική υπηρεσία είχε πάει στο σπίτι πάνω από 10 φορές και έδωσε και έγγραφο στην μητέρα πως όλα ήταν καλά και ότι τα παιδιά ήταν πάντοτε καθαρά, ήταν υγιή, πήγαιναν στο σχολείο τους κτλ. Αυτός που δεν πήγαινε σχολείο τακτικά ήταν ο 17χρονος που είχε αγάπη για το χωράφι και δεν ήθελε να πηγαίνει, αλλά η οικογένεια τον πίεζε να πηγαίνει έστω στο Εσπερινό».
Σχετικά με την ποινική μεταχείριση του 14χρονου, ο Ιωάννης Βέρρας κατέληξε ότι «το μόνο μέτρο που μπορεί να επιβληθεί ως ποινή σε ένα παιδί ηλικίας από 12 έως 14 ετών είναι κάποια περιοριστικά μέτρα».